Ή παπάς, παπάς ή ζευγάς, ζευγάς.
Πολύ κουβέντα το τελευταίο διάστημα για την περιουσία της Εκκλησίας της Ελλάδας κι αν πρέπει να πληρώσει φόρο ή όχι. Τελικά ο συνετός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών συμφώνησε με την πρόταση της κυβέρνησης και θα συνδράμει όπως κάθε άλλος πολίτης ή επιχειρηματίας στην ενίσχυση του κρατικού κορβανά για να καλυφθούν οι μαύρες τρύπες της οικονομίας. Βέβαια αναμένουμε και τους υπόλοιπους υπόχρεους να κάνουν το ίδιο κι όχι να φοροδιαφεύγουν ή να έχουν την υψηλή προστασία των κυβερνώντων.
Ο κ. Ιερώνυμος απέδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι πραγματικός πνευματικός ηγέτης και όχι άλλος ένας υλιστής και θιασώτης της εξουσίας και της αυτοπροβολής. Σε μια δύσκολη συγκυρία για τους Έλληνες έλαβε την σωστή απόφαση κι αν δεν είχε μαζί του τα βαρίδια, που συνοδεύουν κάθε ηγέτη στην Ελλάδα, θα είχαν αλλάξει πολλά δεδομένα στην πολύπαθη Εκκλησία της Ελλάδας.
Ο ρόλος της Εκκλησίας είναι καθορισμένος όχι από γραπτούς νόμους που κάποιοι επέλεξαν, να νομοθετήσουν, για να χειραφετήσουν την κάθε επιρροή που απορρέει από αυτή, προς τον απλό κόσμο, αλλά από νόμους πνευματικούς με κυρίαρχο στοιχείο την ελευθερία στη βούληση και την άδολη και ανιδιοτελή αγάπη προς τον Άνθρωπο.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε βίωσα ένα γεγονός που έχω την αίσθηση ότι γυρίζει πολλά χρόνια, την Εκκλησία αλλά και την κοινωνία, πίσω. Είχα δεχτεί την τιμή να βαφτίσω τον γιο ενός φίλου στην Αλεξανδρούπολη.
Ενώ όλα είχαν διευθετηθεί για το μυστήριο του βαφτίσματος όπου θα συμμετείχα ως ανάδοχος, ο πατέρας του παιδιού μου ζήτησε, επειδή του το ζήτησαν, το πιστοποιητικό του γάμου μου. Δεν ρώτησα τίποτα περισσότερο κι έστειλα το έγγραφο που μου ζήτησε. Το απόγευμα με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι υπάρχει πρόβλημα για τη βάφτιση διότι έχω κάνει πολιτικό γάμο.
Όταν ζήτησα περισσότερες διευκρινήσεις, μου είπε ότι ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως και Σαμοθράκης κ. Άνθιμος, δεν επέτρεπε στην περιφέρεια του τέλεση μυστηρίων από παντρεμένους με πολιτικό γάμο. Την επόμενη μέρα πήρα ο ίδιος τηλέφωνο στην Μητρόπολη, δεν κατάφερα να μιλήσω με τον κ. Άνθιμο, αλλά οι συνεργάτες του μου έκαναν σαφές ότι δεν μπορώ να κάνω την βάφτιση. Τους εξήγησα ότι δεν είμαι άθεος. Ότι δεν έχω παραβεί καμιά από τις 10 εντολές, και θα το καταλάβαινα αν τις είχα παραβεί, ότι θα να ήμουν κακό παράδειγμα ως ανάδοχος ενός νέου Χριστιανού. Όμως παρόλο που η επιχειρηματολογία μου ήταν ισχυρή δεν κατάφερα να τους πείσω. Τελικά η βάφτιση έγινε στην Κομοτηνή χωρίς κανένα πρόβλημα.
Προφανώς η Εκκλησία της Κομοτηνής είναι σε άλλο δόγμα και η μόνη Ορθόδοξη είναι της Αλεξανδρούπολης. Όμως ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω την λογική του Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως. Είναι δηλαδή ικανός για ανάδοχος ένας μοιχός, ένας ψεύτης, ένας δολοφόνος αλλά όχι ένας που έχει κάνει πολιτικό γάμο. Για τον εν λόγω Μητροπολίτη η τέλεση πολιτικού γάμου είναι αδίκημα και μάλιστα πολύ πιο σοβαρό από τα προαναφερθέντα. Είναι ικανός ανάδοχος ένας δολοφόνος, αλλά όχι ένας παντρεμένος με πολιτικό γάμο. Και η απαγόρευση αυτή ισχύει για όλα τα μυστήρια. Αλήθεια αν πεθάνω θα με θάψουν κατά τα Χριστιανικά ήθη ή θα πάω αδιάβαστος; Να το ξέρω δηλαδή να πεθάνω αλλού.
Αλήθεια όμως, τα γνωρίζει αυτά το Οικουμενικό Πατριαρχείο, που ανήκει τυπικά η Μητρόπολη, και η Εκκλησία της Ελλάδας στην οποία ανήκει ουσιαστικά; Με ποιο δικαίωμα ο εν λόγω Μητροπολίτης απαγορεύει σε έναν Χριστιανό να γίνει ανάδοχος, επειδή επέλεξε να κάνει πολιτικό γάμο; Πότε θα σταματήσει η ανάγκη χρήσης σε Δημόσιες Υπηρεσίες του βαφτιστήριου; Πότε θα υπάρξει ο πλήρης διαχωρισμός Εκκλησίας και Κράτους; Πότε θα αποφασίσουν οι ιερείς να είναι ή παπάδες ή ζευγάδες;
Πότε θα πάρουμε απαντήσεις; Μάλλον ποτέ!!!!