Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

30 Νοεμβρίου Σαν Σήμερα


30 Νοεμβρίου Σαν Σήμερα

30 Νοεμβρίου 1979 - Κυκλοφορεί στη Μεγάλη Βρετανία ένα από τα πιο θρυλικά άλμπουμ της ροκ, το «The Wall» των Pink Floyd και πουλάει μέσα σε δύο εβδομάδες 6 εκατομμύρια αντίτυπα.

Γεγονότα

1872 - Ο πρώτος επίσημος διεθνής αγώνας στην ιστορία του ποδοσφαίρου διεξάγεται στη Γλασκώβη μεταξύ Σκωτίας και Αγγλίας (0-0).

1874 - Επεισόδια σημειώνονται στην Ελληνική Βουλή, καθώς ο προϋπολογισμός ψηφίζεται από την κυβέρνηση Βούλγαρη χωρίς τη νόμιμη απαρτία. («Στηλιτικά»)

1903 - Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος δημοσιεύει στο λογοτεχνικό περιοδικό «Παναθήναια» το ιστορικό του άρθρο «Ένας ποιητής» για τον Καβάφη, με το οποίο ο αλεξανδρινός ποιητής γίνεται γνωστός στο ελληνικό κοινό.

1903 - Η Θεσσαλονίκη αποκτά την πρώτη της μόνιμη κινηματογραφική αίθουσα, τα «Ολύμπια», ιδιοκτησίας Ιμπροχώρη και Λάιτμερ.

1925 - Ο δικτάτορας Θεόδωρος Πάγκαλος απαγορεύει στις γυναίκες να φοράνε κοντά φουστάνια στις εξόδους τους.

1958 - Υποβάλλεται στην κυβέρνηση Καραμανλή η μελέτη για την κατασκευή του Μετρό των Αθηνών, το οποίο θα κατασκευαστεί προσεχώς και κατά τμήματα. Το «προσεχώς» σήμαινε 33 χρόνια.

1966 – Τα Μπαρμπάντος γίνονται ανεξάρτητα από το Ηνωμένο Βασίλειο.

1966 - Εγκαίνια του Πανεπιστημίου Πατρών.

1967 - Ιδρύεται το Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν

1967 - Η Λαϊκή Δημοκρατία της Νότιας Υεμένης της γίνεται ανεξάρτητη από το Ηνωμένο Βασίλειο.

1979 - Κυκλοφορεί στη Μεγάλη Βρετανία ένα από τα πιο θρυλικά άλμπουμ της ροκ, το «The Wall» των Pink Floyd και πουλάει μέσα σε δύο εβδομάδες 6 εκατομμύρια αντίτυπα.

1981 - Στη Γενεύη αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους εκπροσώπους των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης για την μείωση των πυρηνικών πυραύλων μέσου βεληνεκούς στην Ευρώπη.

1982 - O Μάικλ Τζάκσον κυκλοφορεί το άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών,το Thriller.

1995 - Επίσημη λήξη της Επιχείρησης Καταιγίδα της Ερήμου .

2005 – Ο Τζον Σεντάμου γίνεται ο πρώτος μαύρος αρχιεπίσκοπος στην ιστορία της Εκκλησίας της Αγγλίας, ως 97ος Αρχιεπίσκοπος του Γιορκ.

Γεννήσεις

1667 - Τζόναθαν Σουίφτ, Ιρλανδός συγγραφέας και λιβελογράφος

1810 - Όλιβερ Winchester , Αμερικανός οπλοποιός

1835 - Μαρκ Τουαίην, Αμερικανός συγγραφέας

1858 - Τζαγκντίς Τσάντρα Μπόουζ, Ινδός φυσικός

1871 - Ουίvστον Τσόρτσιλ, βρετανός πολιτικός, πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου

1906 - Τζον Ντίξον Καρ , Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας

1950 - Γιάννης Σπάθας, Έλληνας μουσικός

1960 – Γκάρυ Λίνεκερ , Άγγλος ποδοσφαιριστής και παρουσιαστής αθλητικών εκπομπών.

1965 - Μπεν Στίλερ , Αμερικανός ηθοποιός

1982 - Ελίσα Κάθμπερτ, Καναδέζα ηθοποιός

Θάνατοι

1526 - Τζοβάνι ντάλε Μπάντε Νέρε, Ιταλός στρατηγός

1822 - Χουρσίτ πασάς, πολιτικός και στρατιωτικός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, γνωστός από την Ελληνική Επανάσταση.

1892 - Δημήτριος Βάλβης, Έλληνας πολιτικός

1900 - Όσκαρ Ουάιλντ, Ιρλανδός συγγραφέας

1901 - Έντουαρντ Τζων Έυρε, Βρετανός εξερευνητής και κυβερνήτης της Τζαμάικα

1935 - Φερνάντο Πεσόα, πορτογάλος ποιητής και συγγραφέας

1953 - Φράνσις Πικάμπια, Γάλλος ζωγράφος και ποιητής

1979 – Ζέππο Μαρξ , Αμερικανός ηθοποιός και κωμικός

1994 – Γκάι Ντεμπόρντ, Γάλλος συγγραφέας και σκηνοθέτης

2000 - Σκοτ Σμιθ , Καναδός μουσικός

Συναξαριστής

Αποστόλου Ανδρέου του «πρωτοκλήτου» (†62).  Ο Απόστολος Ανδρέας ήταν αδερφός του ενδόξου Αποστόλου Πέτρου. Καταγόταν από τη Βηθσαΐδα της Γαλιλαίας και ασκούσε το επάγγελμα του ψαρά, μέχρι που ο Κύριος τον κάλεσε κοντά Του. Μάλιστα ο Ανδρέας, ήταν ο πρώτος που κλήθηκε και ακολούθησε τον Χριστό και γι` αυτό ονομάσθηκε Πρωτόκλητος. Μετά την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος ο Ανδρέας κλήθηκε να διδάξει τον ευαγγελικό λόγο στη Βιθυνία, στην περιοχή του Εύξεινου Πόντου, στη Θράκη, στη Μακεδονία και στην Ήπειρο. Έπειτα από πολλές κακουχίες και ταλαιπωρίες, δίδαξε στους ανθρώπους το Ευαγγέλιο της σωτηρίας. Κατέληξε στην Πάτρα της Αχαΐας. Στον τόπο αυτό ο Άγιος Ανδρέας έμεινε καιρό κηρύττοντας τη χριστιανική πίστη. Τα θαύματα που επιτέλεσε ο Ανδρέας θεραπεύοντας πολλούς ασθενείς, έγιναν αιτία να πιστέψει στο Χριστό πλήθος κόσμου. Μεταξύ αυτών και η σύζυγος του ανθύπατου Αιγεάτη, η Μαξιμίλλα, καθώς και ο αδερφός του, ο μαθηματικός Στρατοκλής. Πληροφορηθείς ο Αιγεάτης ότι η σύζυγός του κι ο αδερφός του έγιναν χριστιανοί, διέταξε να σταυρώσουν τον Ανδρέα. Με αυτό το μαρτυρικό θάνατο παρέδωσε ο άγιος το πνεύμα του στον Κύριο.

Φρουμεντίου αρχιεπισκόπου και φωτιστού Αιθιοπίας (†380) και Αλεξάνδρου επισκόπου Μηθύμνης του θαυματουργού.

Εορτολόγιο

Ανδρέας, Αντρέας, Ανδρίκος, Αντρίκος, Ανδρούλα, Αντρούλα, Ανδρίτσα, Αντρίτσα

De Siris

Απόστολος Ανδρέας


Απόστολος Ανδρέας

Ο Ανδρέας (ή Ανδρεύς ή Ανδρείας) ήταν αδελφός του Σίμωνα Πέτρου. Φέρει ελληνικό όνομα και καταγόταν από την πόλη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας. Οι γονείς του ονομάζονταν Ιωνάς ή Ιωάννης και Ιωάννα. Με τον αδελφό του, Σίμωνα Πέτρο, μετερχόταν το επάγγελμα του ψαρά στη λίμνη της Τιβεριάδος. Η Καινή Διαθήκη ουσιαστικά σιωπά για το πρόσωπό του ενώ οι σχετικές παραδόσεις και θρύλοι πολλαπλασιάζονται από τον 3ο αιώνα και ιδιαίτερα κατά τον 8ο και 9ο αιώνα.

Ο Ανδρέας μαζί με τον αδελφό του τον Πέτρο ήταν οι πρώτοι που κλήθηκαν και ακολούθησαν τον Χριστό. Έτσι, ο Ανδρέας αποκαλείται και «Πρωτόκλητος». Η ιστορία της ζωής του Ανδρέα μέχρι την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη, υπήρξε σχεδόν ίδια με εκείνη των άλλων μαθητών. Μετά την Πεντηκοστή και το σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας, με τον αδερφό του Πέτρο και άλλους μαθητές βρέθηκαν στη Σινώπη του Ευξείνου Πόντου και εκεί έδρασε ανάμεσα στους Εθνικούς και Ιουδαίους, έχοντας ως ορμητήριο μια νησίδα κοντά στη Σινώπη. Από τη Σινώπη ο Ανδρέας μαζί με το Ματθία και άλλους μαθητές πήγαν στην Αμισό (Σαμψούντα), όπου ίδρυσαν Εκκλησία. Αφού περιήλθε τις περιοχές του Πόντου, της Ιβηρίας και την Παρθία γύρισε στα Ιεροσόλυμα μάλλον το 34 μ.Χ. για να γιορτάσει το Πάσχα με τους λοιπούς μαθητές.

Στη δεύτερη πορεία του, μέσω της Αντιοχείας, πήγε στην Έφεσο, τη Λαοδίκεια της Φρυγίας, την Οδυσσούπολη της Μυσίας, στη Νίκαια και την ευρύτερη περιοχή της Βιθυνίας, τη Νικομήδεια, τη Χαλκηδόνα, την Άμαστρη, για να καταλήξει και πάλι στη Σινώπη. Αργότερα επισκέφτηκε τη Σαμψούντα και την Τραπεζούντα, τους Αλανούς, τους Ζηκχούς, τους Βοσπορινούς και τους Χερσονήτες για να επιστρέψει στη Σινώπη. Στη συνέχεια πέρασε από το Βυζάντιο, την Ηράκλεια της Θράκης, τη Μακεδονία και την Πελοπόννησο με τελικό σταθμό την Πάτρα. Με ορμητήριο την Πάτρα ο Ανδρέας κήρυττε σε όλη την Αχαΐα την εποχή που ήταν ανθύπατοι ο Λεσβίος και ο διάδοχος του Αιγεάτης.

Εκεί η διδασκαλία του καρποφόρησε και με τις προσευχές του θεράπευσε θαυματουργικά πολλούς ασθενείς. Ακόμα και η Μαξιμίλλα, σύζυγος του ανθύπατου Αιγεάτου, αφού τη θεράπευσε ο Απόστολος από τη βαρειά αρρώστια που είχε, πίστεψε στο Χριστό. Το γεγονός αυτό εκνεύρισε τον ανθύπατο και με την παρότρυνση ειδωλολατρών ιερέων συνέλαβε τον Ανδρέα και τον οδήγησε στο μαρτύριο με σταυρικό θάνατο, πιθανώς την εποχή του διωγμού του Νέρωνα. Το λείψανό του έθαψε με ευλάβεια ο πρώτος επίσκοπος Πατρών Στρατοκλής.

Η παράδοση για χρήση χιαστού σταυρού κατά την θανάτωση του απόστολου Ανδρέα προέρχεται από τη Δύση και ανάγεται στο 10 με 12ο αιώνα. Η παράδοση που αναφέρει ότι σταυρώθηκε στην Πάτρα θεωρείται "μεταγενέστερη και αναξιόπιστη" ενώ πιστεύεται ότι η παράδοση που θεωρεί ότι απόστολος Ανδρέας θεμελίωσε την εκκλησία του Βυζαντίου αποτελεί μεταγενέστερη επινόηση.

Η σκωτική παράδοση θεωρεί τον Ανδρέα προστάτη άγιό της από το 750 και θέλει το λείψανό του να μετακομίστηκε στη Σκωτία. Η σημαία των Πικτών και Σκώτων έφερε τον χιαστό Σταυρό, σύμβολο του μαρτυρίου του Αγίου Ανδρέα, ο οποίος μετά την ένωση της Σκωτίας με την Αγγλία συμπεριελήφθη στην Αγγλική σημαία.
Υπάρχει επίσης αρχαία ρωσική παράδοση για την εισαγωγή του χριστιανισμού στην Ρωσία από τον Απόστολο Ανδρέα, καθώς θρυλείται ότι έφτασε κηρύττοντας μέχρι το Κίεβο.

Ο Απόστολος Ανδρέας είναι πολιούχος της Πάτρας. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον τιμά ως ιδρυτή του και πρώτο επίσκοπο Βυζαντίου και στις 30 Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης του, τελεί τη θρονική του εορτή.

De Siris

Δημήτριος Βάλβης


Δημήτριος Βάλβης

Ο Δημήτριος Βάλβης γεννήθηκε στις 8 Μαΐου 1808 και πέθανε στις 30 Νοεμβρίου 1892, ήταν ανώτατος δικαστικός και πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι στις 8 Μαΐου 1808 και καταγόταν από οικογένεια ιερωμένων. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Μεσολογγίου, βρισκόταν μέσα στην πόλη με την οικογένεια του και την τελευταία στιγμή διέφυγε στη νήσο Κάλαμο και από εκεί στην Ιταλία, όπου βρισκόταν ο θείος του, Σπυρίδων Βάλβης, και ο αδερφός του, Ζηνόβιος Βάλβης, που σπούδαζε νομικά. Ακολούθησε και αυτός την νομική επιστήμη σπουδάζοντας νομικά στο πανεπιστήμιο της Πίζας.

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1834 και εισήλθε στον δικαστικό κλάδο. Το 1872 ανέλαβε την προεδρία του Αρείου Πάγου, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι και το 1885. Κατά τη διάρκεια της θητείας του διετέλεσε πρόεδρος του ειδικού δικαστηρίου που δίκασε μέλη της κυβερνήσεως Βούλγαρη (Σιμωνιακά). Λόγω της έκρυθμης πολιτικής κατάστασης, ο Βασιλιάς Γεώργιος Α΄ τον διόρισε στις 3 Μαΐου 1886 πρωθυπουργό, θέση στην οποία παρέμεινε για λίγες μέρες. Είχε τιμηθεί με τον Μεγαλόσταυρο του Σωτήρα.

Απεβίωσε στην Αθήνα στις 30 Νοεμβρίου 1892 και ενταφιάστηκε στην Αθήνα. Ήταν άγαμος.

De Siris

Γιάννης Σπάθας


Γιάννης Σπαθάς

Ο Γιάννης Σπαθάς γεννήθηκε στους Παξούς στις 30 Νοεμβρίου 1950. Τα πρώτα του μουσικά βήματα έγιναν με την κομπανία του πατέρα του και των θείων του.Από μικρός έπαιζε ακορντεόν, κιθάρα και ντραμς. Από τα 15 του χρόνια άρχισε να μελετά Jimi Hendrix και γενικά blues & Rock καθώς και δημοτικά μοιρολόγια με το κλαρίνο του Τάσου Χαλκιά. Συνέχισε την μελέτη με κρητικές μαντινάδες, ρεμπέτικα και μουσικές από Ινδία και Βαλκάνια.Αργότερα, σπούδασε, με δάσκαλο τον Κώστα Κλάβα, θεωρία και αντίστοιξη.

Στα 18 του ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο με το συγκρότημα PERSONS.Μετά από ένα χρόνο δημιουργεί τους 'SOCRATES DRANK THE CONIUM' και από το 1970 έως το 1981 ηχογραφεί επτά δίσκους.

Από αυτούς το "On the wings', που κυκλοφόρησε το 1973, επιλέχθηκε ως πρώτος δίσκος της εβδομάδας στην πολιτεία ΤΖΩΡΤΖΙΑ των ΗΠΑ από τους κριτικούς του έγκυρου μουσικού περιοδικού 'Billboard'.

To 1975 ηχογραφεί στο Λονδίνο με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου τον δίσκο "PHOS' Που θεωρήθηκε από τους ειδικούς σαν κλασικός δίσκος της rock μουσικής.
Το 1980 ηχογραφεί ξανά στο Λονδίνο τον δίσκο "PLAZA" με παραγωγό τον Vic Coopersmith, γνωστό από τις παραγωγές του στους JAM.

Ο Γιάννης Σπάθας έκανε καριέρα με τους SOCRATES παίζοντας στην Ελλάδα και το εξωτερικό.Έχει παίξει σε αρκετούς κλασικούς χώρους της rock σκηνής (στο Hammersmith Odeon,στο Digwall'ς Λονδίνο και σε άλλες 23 πόλεις της Μ.Βρετανίας σε τουρνέ με τους U.F.O, στο PARADISO στο Άμστερνταμ, στο R.T.L. στο Παρίσι κ.ά).

Σαν κιθαρίστας ή ενορχηστρωτής έχει συνεργαστεί σε συναυλίες και στο στούντιο με συνθέτες και τραγουδιστές όπως Οι: Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζιδάκις, Μάνος Λοϊζος, Βαγγέλης Παπαθανασίου, Ελένη Καραϊνδρου,Διονύσης Σαββόπουλος,Γιάννης Μαρκόπουλος, Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου,Αφοι Κατσιμίχα, Μανώλη Λιδάκη, Βασίλη Λέκκα, Αλκίνοο Ιωαννίδη κ.ά.

Σαν συνθέτης εκτός από των δίσκων με τους SOCRATES έχει γράψει τα "ΣΥΝΤΟΜΑ ΟΝΕΙΡΑ" και τα "ΚΛΑΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ" σε στίχους του Ευγένιου Αρανίτση και με ερμηνευτή το Βασίλη Λέκκα.

Το 1998 συνεργάστηκε με το Μανώλη Λιδάκη στο δίσκο "Ο ήλιος του Γενάρη" γράφοντας τη μουσική σε τέσσερα τραγούδια.

Σαν συνθέτης, ενορχηστρωτής και κιθαρίστας χαρακτηρίζεται από χροιές και φόρμες προερχόμενες τόσο από την ελληνική όσο και από την δυτική μουσική και δημιουργεί έτσι το προσωπικό του στυλ. Αυτό είναι φανερό στον προσωπικό του δίσκο που κυκλοφορεί τον Οκτώβριο του 1999 με τίτλο "Τα μυστικά του δρόμου".Πρόκειται για ένα έργο που περιλαμβάνει μουσικά θέματα που έχουν να κάνουν με το φάσμα της μουσικής με την οποία ασχολήθηκε και αγάπησε ο Γιάννης Σπάθας μέσα σε μια διαδρομή πολλών χρόνων. Στο δίσκο συμμετέχει η Χάρις Αλεξίου.

De Siris

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

29 Νοεμβρίου Σαν Σήμερα


29 Νοεμβρίου Σαν Σήμερα

29 Νοεμβρίου 1975 - Microsoft (Microcomputer Software) ονομάζουν την εταιρεία που ίδρυσαν ο Μπιλ Γκέιτς και ο Πολ Άλεν.

Γεγονότα

800 – Ο Καρλομάγνος φτάνει στην Ρώμη για να διερευνήσει τις καταγγελίες για εγκλήματα του Πάπα Λέοντα Γ ' .

1807 - Η Πορτογαλική βασιλική οικογένεια αποπλέει από τη Λισαβώνα για να ξεφύγει από τα ναπολεόντεια στρατεύματα.

1899 - Ιδρύεται η Μπαρτσελόνα, αθλητικό σωματείο της Ισπανίας

1906 - Ιδρύεται από τον ραλίστα και μηχανικό Βιτσέντσο Λάντσια, η αυτοκινητοβιομηχανία Lancia.

1922 – Ο Χάουαρντ Κάρτερ ανοίγει για το κοινό, τον τάφο του Φαραώ Τουταγχαμών.

1929 – Ο Αμερικανός ναύαρχος Richard Byrd γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που πέταξε πάνω από το Νότιο Πόλο .

1945 – Δημιουργείται η Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας.

1947 - Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψηφίζει υπέρ της διχοτόμησης της Παλαιστίνης.

1963 - Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον δημιουργεί την Επιτροπή Warren για να διερευνήσει τη δολοφονία του προέδρου Τζον Φ. Κένεντι .

1963 - Οι Beatles κυκλοφορούν την επιτυχία τους «I Want to Hold Your Hand».Οι προπωλήσεις φθάνουν το 1.000.000 .

1965 – Η Καναδική Υπηρεσία Διαστήματος εκτοξεύει το δορυφόρο Alouette 2 .

1967 – Ενώ ο πόλεμος στο Βιετνάμ συνεχίζεται ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Robert McNamara ανακοινώνει την παραίτησή του.

1967 - Μετά τα γεγονότα στην Κοφίνου, επέρχεται συμφωνία Πιπινέλη - Τσαγλαγιαγκίλ για την απόσυρση της Ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο.

1975 - Microsoft (Microcomputer Software) ονομάζουν την εταιρεία που ίδρυσαν ο Μπιλ Γκέιτς και ο Πολ Άλεν.

1990 - Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ με τα ψηφίσματα 660 και 678  δίνει την δυνατότητα στα Ηνωμένα Έθνη ώστε να χρησιμοποιήσει όλα τα αναγκαία μέσα για την προάσπιση και την εφαρμογή, των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, για την αποκατάσταση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας, εάν το Ιράκ δεν αποσύρει τις δυνάμεις του από το Κουβέιτ και δεν απελευθερώσει όλους τους ξένους ομήρους μέχρι τις 15 Ιανουαρίου 1991.

Γεννήσεις

1797 - Γκαετάνο Ντονιτσέτι, Ιταλός συνθέτης

1803 - Κρίστιαν Ντόπλερ, Αυστριακός φυσικός και μαθηματικός

1898 - Κλάιβ Στέιπλς Λιούις, Βρετανός συγγραφέας

1902 - Κάρλο Λέβι, ιταλός συγγραφέας

1915 - Μπίλι Στρέιχορν, αμερικανός συνθέτης και πιανίστας, συνεργάτης του Ντιουκ Έλινγκτον.

1925 - Ερνστ Χάπελ, αυστριακός ποδοσφαιριστής και σπουδαίος προπονητής.

1932 - Ζακ Σιράκ , Γάλλος πολιτικός

1973 - Ράιαν Γκιγκς , Ουαλός ποδοσφαιριστής

1976 - Μιχάλης Κακιούζης, διεθνής μπασκετμπολίστας, πρώην αρχηγός της εθνικής Ελλάδος

1978 - Δημήτριος Κωνσταντόπουλος , Έλληνας ποδοσφαιριστής

Θάνατοι

1268 - Πάπας Κλήμης IV

1643 - Κλαούντιο Μοντεβέρντι, Ιταλός μουσικοσυνθέτης.

1921 - Σάββας Αγουρίδης, Πανεπιστημιακός, διακεκριμένος καθηγητής της Θεολογίας.

1924 - Τζιάκομο Πουτσίνι , Ιταλός συνθέτης

1851 - Εμμανουήλ Ξάνθος, από τους ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας.

1972 - Αχιλλέας Μαδράς, Έλληνας ηθοποιός

1981 - Φρέντρικ Γουέρθαμ, Γερμανός ψυχολόγος

1981 - Νάταλι Γουντ, Αμερικανίδα ηθοποιός.

1986 - Κάρι Γκραντ, Βρετανός ηθοποιός.

2001 - Τζωρτζ Χάρρισον, Βρετανός τραγουδιστής, μέλος του συγκροτήματος Beatles.

Συναξαριστής

Ιερομαρτύρων Διονυσίου επισκόπου Κορίνθου, Ιωάννου του εν Περσίδι και Ουρβανού επισκόπου Μακεδονίας.

Μαρτύρων Παραμόνου και των συν αυτώ 370 μαρτύρων (†250).

Ουαλλερίνου, Φαιδρού,

Φιλουμένου, Ο άγιος Φιλούμενος καταγόταν από τη Λυκαονία. Ήταν έμπορος σιτηρών. Καταγγέλθηκε, το 270, ως χριστιανός στον διοικητή της Άγκυρας Φήλικα. Συνελήφθη και τον παρουσίασαν μπροστά στον ηγεμόνα. Ο Φιλούμενος όμως δεν πτοήθηκε από τις απειλές που δέχθηκε και παρέμεινε πιστός στον λόγο του του Χριστού. Τον υπέβαλαν σε φρικτά βασανιστήρια, τρυπώντας του τα άκρα με καρφιά. Με αυτό τον μαρτυρικό τρόπο παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.

Οσίων Νικολάου αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, Μάρκου, Παγκοσμίου, Πιτηρούν και Νεκταρίου επισκόπου, του Ρώσου.

Εορτολόγιο

Φαίδρα, Φαιδρούλα, Φαιδρίνα, Φαίδρος, Φαιδρής, Φαιδρινός, Φιλουμένη, Φιλομένη, Φιλούμενος, Φιλόμενος, Φιλουμένη, Φιλομένη, Φίλος, Φίλη, Φιλομίνα, Φιλομίλα, Φιλομίλη

De Siris

Εμμανουήλ Ξάνθος


Εμμανουήλ Ξάνθος

Ο Εμμανουήλ Ξάνθος γεννήθηκε στην Πάτμο το 1772 και πέθανε στις 29 Νοεμβρίου 1852. Εκεί  ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα και ύστερα από τις μάλλον μέτριες επιδόσεις του στο σχολείο της πατρίδας του, μετανάστευσε στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην Τεργέστη, όπου και δούλεψε ως υπάλληλος σε εμπορική επιχείρηση.

Το 1810 εγκαταστάθηκε στην Οδησσό, και αφού δούλεψε ως γραμματικός, το 1812 γνωρίζεται με τρεις εμπόρους από τα Γιάννενα και αποφασίζουν να δημιουργήσουν δική τους εμπορική εταιρεία. Κατά το 1813, πραγματοποιεί εμπορικά ταξίδια στην Πρέβεζα, στα Ιωάννινα και στη Λευκάδα.

Επιστρέφοντας στην Οδησσό, ανακοινώνει στους Αθανάσιο Τσακάλωφ και Νικόλαο Σκουφά τις ιδέες του και με τον τρόπο αυτό ιδρύεται η Φιλική Εταιρεία το 1814. Ο Ξάνθος αναλαμβάνει καθήκοντα ταμία, γραμματέα ενώ παράλληλα χρησιμοποιείται και ως σύνδεσμος με τα άλλα ηγετικά μέλη, όπως τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο. Το 1818, ο Ξάνθος μεταβαίνει στη Ρωσία, με σκοπό να προτείνει την αρχηγία της Φιλικής Εταιρείας στον Ιωάννη Καποδίστρια, πρόσωπο που οι τρεις ιδρυτές οραματίζονταν ως την «Ανωτάτη Αρχή». Φτάνει τον Ιανουάριο του 1820 στην Πετρούπολη, όπου και συναντά την άρνηση του Καποδίστρια να αναλάβει την αρχηγία, ο οποίος, γνωρίζοντας τις δυσμενείς συνθήκες που επικρατούσαν στην Ευρώπη έναντι των φιλελευθέρων και εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων των λαών και υπολογίζοντας τις συνέπειες μιας λαϊκής εξέγερσης, προσπάθησε να πείσει τον Ξάνθο για την ανάγκη να αναβληθούν οι επαναστατικές ενέργειες, ωσότου έρθουν πιο κατάλληλες περιστάσεις που θα ευνοήσουν την απόπειρα αυτή. Έτσι, ο Ξάνθος προτείνει την αρχηγία της Εταιρείας στον Αλέξανδρο Υψηλάντη, πρόσωπο που έχαιρε της εκτίμησης των συμπατριωτών του και που, ως υπασπιστής του τσάρου, θα μπορούσε ίσως να επηρεάσει θετικά τη στάση της Ρωσίας για πιθανή επανάσταση στον ελλαδικό χώρο, ο οποίος και δέχεται. Από εκείνη τη στιγμή, ο Εμμανουήλ Ξάνθος διατηρεί στενή συνεργασία με τον Υψηλάντη και γίνονται προσπάθειες για το συντονισμό του έργου στις παραδουνάβιες ηγεμονίες.

Μετά το τέλος της επαναστάσεως στην περιοχή της Μολδοβλαχίας, ο Ξάνθος μεταβαίνει στην Ιταλία και συνεχίζει προς την Πελοπόννησο, η οποία είχε ήδη επαναστατήσει. Στην περιοχή αυτή θα μείνει ως το 1826, οπότε και φεύγει για την Αυστρία, προκειμένου να οργανώσει την απόδραση από το Μουγκάτς του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Η επιχείρηση απέτυχε και αναγκάστηκε να φύγει για τη Βλαχία. Άγνωστος παραμένει εκεί ως το 1837, οπότε και παίρνει την απόφαση να επιστρέψει στην Ελλάδα. Δυο χρόνια αργότερα, διορίζεται σε διοικητική θέση στην Ύδρα κι αργότερα στο Ελεγκτικό Συνέδριο, απολύθηκε όμως ύστερα από λίγο καιρό. Έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του σε πλήρη ανέχεια, μάταια αποζητώντας από το Δημόσιο σύνταξη, ή έστω ένα ελάχιστο βοήθημα. Στις 29 Νοεμβρίου 1852 πεθαίνει στην Αθήνα. Προηγουμένως, το 1845, ο Ξάνθος είχε δημοσιεύσει τα «Απομνημονεύματά» του, τα οποία αποτελούν πολύτιμη πηγή πληροφοριών για την ιστορία της Φιλικής Εταιρείας, καθώς κανείς από τους άλλους δυο πρωτεργάτες, ο Νικόλαος Σκουφάς και ο Αθανάσιος Τσακάλωφ, δεν έτυχε να αφήσουν παραπλήσιας μορφής κείμενο.

De Siris

Αχιλλέας Μαδράς


Αχιλλέας Μαδράς

Ο Άλκης Ακύλας ή Αχιλλέας Μαδράς γεννήθηκε το 1875 και πέθανε στις 29 Νοεμβρίου 1972, ήταν ηθοποιός και σκηνοθέτης του κινηματογράφου. Tο καλλιτεχνικό του όνομα ήταν Άλκης Ακύλας.

Βιογραφία

Τα πρώτα του βήματα ως ηθοποιός τα έκανε με το θίασο της Σάρας Μπερνάρ το 1900 στο Παρίσι και υπήρξε από τους πρώτους ηθοποιούς που εμφανίστηκαν στον κινηματογράφο στις πρώτες γαλλικές ταινίες (1904). Υπήρξε επίσης ο δημιουργός της ελληνικής ταινίας με τον τίτλο Τσιγγάνα της Αθήνας (1923). Στη συνέχεια ενδιάμεσα των δεκαετιών του 1920 και 1930 εργάστηκε στις ΗΠΑ και τον Καναδά.

Έγινε δημοφιλής στην Ελλάδα και απέκτησε ευρύτερη φήμη από τις σκηνές που γύρισε με θέμα τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας του 1922. Άλλες σημαντικές ταινίες που γύρισε ο Μαδράς είναι η Μαρία η Πενταγιώτισσα (1926) που θεωρήθηκε η πρώτη ελληνική κινηματογραφική υπερπαραγωγή και Ο Μάγος της Αθήνας (1930). Δημιούργησε με τη σύζυγό του, επίσης ηθοποιό, Φρίντα Πουπελίνα, την εταιρεία "ΑΖΑΞ ΦΙΛΜ", κινηματογραφικών παραγωγών και εκμετάλλευσης, ενώ παλαίμαχος πλέον, λίγο πριν το ξέσπασμα του Ελληνοϊταλικού πολέμου, δημιούργησε και διεύθυνε την ομώνυμη κινηματογραφική σχολή "Στούντιο Μαδρά".

Κριτική

Ο Αχιλλέας Μανδράς ειδικά μετά την αποτυχία που σημείωσε η ταινία του "Ο Μάγος της Αθήνας" δέχθηκε έντονες σε βάρος του κριτικές μεταξύ των οποίων ήταν και εκείνη του Κώστα Δαφνή στη γενικότερη κριτική του τότε ελληνικού κινηματογράφου, που δημοσιεύτηκε στον "Κινηματογραφικό Αστέρα" σε συνέχειες το 1931. Κατά τις κριτικές αυτές:

"…ο Μαδράς κατάφερνε να τον προσέχουν όλοι από τον θόρυβο που έκανε ο ίδιος για τον εαυτό του για επιτυχίες και ότι διέθετε ιδιαίτερες και πλουσιότερες γνώσεις. Δεν υπήρξε ποτέ του εξαιρετικά ενδιαφέρων τύπος. Στερείται δημιουργικής φαντασίας, αν όχι και κοινού νου. Μολαταύτα κατορθώνει να επιπλέει. Αναμίχθηκε σ΄ όλα τα είδη της τέχνης, για ν΄ αποτύχει σε όλα, και για να βρη στερνό αποκούμπι στον κινηματογράφο ο οποίος θα δεινοπαθήσει στα χέρια του. Ήλθε στην Ελλάδα ύστερα από κάμποσο καιρό απουσίας στην Αμερική, με την αίγλη κάποιων καλλιτεχνικών θριάμβων, τους οποίους μόνος του ήξερε και μόνος του διηγείτο, που περιορίζονταν κατά κάποιες πληροφορίες στο παίξιμό του ως απλός φιγκυράν σε κάποια ταινία του Τζον Τζίλμπερ και ζήτησε να πιστέψουμε όλοι στο καλλιτεχνικό του δαιμόνιο και να εμπιστευθούμε στας εμπνεύσεις του. Και έρχονται η "Μαρία η Πενταγιώτισσα" και ο "Μάγος της Αθήνας" για να μας δώσουν την διαπίστωση της πλήρους ανικανότητας του Μαδρά. Δεν αξίζει τον κόπο ν΄ ασχοληθούμε σοβαρά με τις ταινίες του."

Ανεξάρτητα όμως της παραπάνω δριμύτατης κριτικής ειδικά για το γύρισμα της ταινίας "Μαρία η Πενταγιώτισσα" όλος ο τότε τύπος είχε εξάρει τον Αχιλλέα Μαδρά για την σπουδαία προσπάθειά του, ομοίως και το ίδιο καλλιτεχνικό περιοδικό ο "Κινηματογραφικός Αστήρ".

Σημείωση

Από τον αναγραμματισμό του επιθέτου του (Μαδράς - σαρδάμ) ονομάστηκαν τα φραστικά λάθη, αναγραμματισμού λέξεων, των ηθοποιών και κατ' επέκταση κάθε ομιλητή, όπως παρουσιαστών, δημοσιογράφων, πολιτικών κλπ.

Κινηματογραφικές ερμηνείες

Μαρία Πενταγιώτισσα (1926) .... παπα-Γαβριήλ
Ο μάγος της Αθήνας (1931) .... Μίρκας
Νυχτοπερπατήματα (1964)

De Siris

Μιχάλης Κακιούζης


Μιχάλης Κακιούζης

Ο Μιχάλης Κακιούζης, γεννημένος στις 29 Νοεμβρίου 1976 στην Αθήνα, είναι Έλληνας διεθνής καλαθοσφαιριστής.

Έχει ύψος 2,07m Είναι το πρώτο παιδί του Χρήστου και της Βούλας ενώ έχει και έναν μικρότερο αδερφό, τον Γιάννη, ο οποίος είναι επίσης καλαθοσφαιριστής. Ξεκίνησε σε ηλικία 8 ετών στις Ακαδημίες του Ιωνικού Νέας Φιλαδέλφειας, ενώ ταυτόχρονα ασχολήθηκε και με την κολύμβηση. Σε ηλικία 15 ετών αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην Εθνική Παίδων ενώ νωρίτερα είχε παίξει και στην μικτή ΕΣΚΑ.

Ντεμπούτο στην ανδρική ομάδα του Ιωνικού Ν.Φ. έκανε τη σαιζόν 1992-1993, όταν η ομάδα αγωνιζόταν στην Α2. Εκεί αγωνίστηκε για 3 χρόνια. Τη σαιζόν 1994-1995 ήταν αρκετά πετυχημένη για τον ίδιο 2 ως σκόρερ και 2ος ριμπάουντερ της Α2, αν και ήταν μόνο 18 ετών. Αυτή η απόδοση έφερε την κλήση στην χρυσή Εθνική Εφήβων του 1995, με την οποία και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα.

Αρκετές μεγάλες ομάδες της εποχής έδειξαν ενδιαφέρον γι’αυτον, όμως τελικά κατέληξε στην Α.Ε.Κ καθώς ο ίδιος δηλώνει φίλαθλός της. Στην ΑΕΚ αγωνίστηκε 7,5 χρόνια. Στις 13 Φεβρουαρίου του 2003 έλυσε το συμβόλαιό του και υπέγραψε στην Σιένα, όπου αγωνίστηκε μέχρι το 2005. Στις 14 Ιουλίου του 2005 υπέγραψε στην Μπαρτσελόνα.

Στις 28 Ιουνίου 2007 παρουσίασε το βιβλίο του Όνειρα και Αλήθειες και λίγο αργότερα μεταγράφηκε στην ομάδα της Σεβίλλης. Την σεζόν αυτή αγωνίστηκε στην ισπανική Σεβίλλη Χασαρόν και τον επόμενο χρόνο στην τουρκική Έφες Πίλσεν. Μετά από 7 χρόνια στο εξωτερικό επέστρεψε στην Ελλάδα και στον Άρη

Τίτλοι

1 Πρωταθλήμα Ελλάδος (2002)
2 Κύπελλα Ελλάδας (2000, 2001)
1 Κύπελλο Σαπόρτα (2000)
1 Πρωτάθλημα Ιταλίας (2004)
1 Σούπερκαπ Ιταλίας (2004)
1 Πρωτάθλημα Τουρκίας (2009)

Εθνική Ελλάδος

Ο Μιχάλης Κακιούζης ήταν βασικό στέλεχος της εθνικής Ελλάδος καθώς και αρχηγός της ομάδας.

8 συμμετοχές με την Εθνική Ανδρών, 281 πόντοι (6,2 ανά αγώνα)
15 συμμετοχές με την Εθνική Ελπίδων, 140 πόντοι (9,3 ανά αγώνα)
29 συμμετοχές με την Εθνική Εφήβων, 526 πόντοι (18,1 ανά αγώνα)
32 συμμετοχές με την Εθνική Παίδων, 410 πόντοι (12,8 ανά αγώνα)

De Siris

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

28 Νοεμβρίου Σαν Σήμερα


28 Νοεμβρίου Σαν Σήμερα

28 Νοεμβρίου 2002 - Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιδικάζει το ποσό των 13,7 εκατ. ευρώ (4,6 δισ. δρχ.) ως αποζημίωση του Ελληνικού Δημοσίου στον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο για την απαλλοτρίωση της λεγόμενης βασιλικής περιουσίας

Γεγονότα

1520 - Περνώντας από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος, ο Φερδινάνδος Μαγγελάνος γίνεται ο πρώτος Ευρωπαίος εξερευνητής που φτάνει στον Ειρηνικό Ωκεανό μέσω του Ατλαντικού Ωκεανού.

1814 - Οι «Τάιμς του Λονδίνου» είναι η πρώτη εφημερίδα που κάνει χρήση ατμοκίνητου πιεστηρίου για την εκτύπωσή της.

1821 - Ο Παναμάς κηρύσσει την ανεξαρτησία του από την Ισπανία.

1895 - Διεξάγεται ο πρώτος αγώνας αυτοκινήτων στην Αμερική. Συμμετέχουν 6 αυτοκίνητα, τρέχουν για 55 μίλια, και ο νικητής αναπτύσσει μέση ταχύτητα 7 μιλίων την ώρα.

1910 - Ο Ελευθέριος Βενιζέλος κερδίζει τις εκλογές, με 307 από τις 362 έδρες της Βουλής.

1919 - Η Λαίδυ Άστορ εκλέγεται ως μέλος του Κοινοβουλίου του Ηνωμένου Βασιλείου . Είναι η πρώτη γυναίκα στη Βουλή των Κοινοτήτων

1953 - Με την απαγγελία των ποινών, ολοκληρώνεται έπειτα από μακρά διαδικασία η «Δίκη των Αεροπόρων».

1960 - Μαυριτανία γίνεται ανεξάρτητη από τη Γαλλία.

1964 - Εκτόξευση του αμερικανικού διαστημοπλοίου Mariner 4, του πρώτου που μετέδωσε κοντινές εικόνες του πλανήτη Άρη

1990 - Ο Τζον Μέιτζορ αντικαθιστά τη Μάργκαρετ Θάτσερ στην πρωθυπουργία της Μεγάλης Βρετανίας.

1991 - Η Νότια Οσσετία διακηρύσσει την ανεξαρτησία της από τη Γεωργία .

1997 - Ο αριθμός των ατόμων στα Κατεχόμενα της Κύπρου που έχουν την τουρκική υπηκοότητα ανέρχεται σε 39.702 (επί συνόλου 200.587), σύμφωνα με απογραφικά στοιχεία.

1999 - Ολοκληρώνεται το παγκόσμιο πρωτάθλημα άρσης βαρών που ξεκίνησε στις 21 Νοεμβρίου στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Η Ελλάδα κατατάσσεται στην πρώτη θέση της γενικής βαθμολογίας και κατακτά 19 μετάλλια (4 χρυσά, 10 αργυρά και 5 χάλκινα).

2002 - Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιδικάζει το ποσό των 13,7 εκατ. ευρώ (4,6 δισ. δρχ.) ως αποζημίωση του Ελληνικού Δημοσίου στον τέως βασιλιά Κωνσταντίνο για την απαλλοτρίωση της λεγόμενης βασιλικής περιουσίας.

2002 - Ιδρύεται το Ανεξάρτητο Αριστερό Φοιτητικό Σχήμα Πορεία Αριστερή.

2008 - Το Οικουμενικό Πατριαρχείο ζητά την παραίτηση του ηγούμενου Εφραίμ από όλες τις αρμοδιότητές του στη Μονή Βατοπεδίου.

Γεννήσεις

1820 - Φρίντριχ Ένγκελς, γερμανός φιλόσοφος, συνεργάτης του Καρλ Μαρξ. Μαζί έγραψαν το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, που αποτελεί τη βίβλο του κομμουνιστικού κινήματος.

1821 - Νικολάι Νεκράσοφ, Ρώσος ποιητής

1881 - Στέφαν Τσβάιχ, Αυστριακός συγγραφέας

1907 - Αλμπέρτο Μοράβια, Ιταλός συγγραφέας

1908 - Κλοντ Λεβί-Στρος, Γάλλος ανθρωπολόγος

1929 - Παύλος Α. Ζάννας, Ιδρυτής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, μεταφραστής

1947 - Μαρία Φαραντούρη, τραγουδίστρια.

1947 - Παναγιώτης Βαρώτσος, Έλληνας Φυσικός

1950 - Ράσελ Χαλς, Αμερικανός φυσικός, βραβείο Νόμπελ 1993


1972 - ΑναστασίαΚελεσίδου, Ελληνίδα δισκοβόλος

Θάνατοι

1680 - Τζιαν Λορέντσο Μπερνίνι , Ιταλός γλύπτης και αρχιτέκτονας

1845 - Μελέτιος Γ΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

1859 - Ουάσινγκτον Ίρβινγκ, Αμερικανός συγγραφέας

1912 - Λαυρέντιος (Λορέντζος) Μαβίλης, ποιητής. Φονεύτηκε σε μάχη με τους Τούρκους στο Δρίσκο των Ιωαννίνων.


1917 - Μικέλης Άβλιχος, Έλληνας ποιητής

1930 - Κωνσταντίνος ΣΤ΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

1937 - Παύλος Νιρβάνας, Έλληνας λογοτέχνης

1939 - Τζέιμς Νάισμιθ, Καναδός εφευρέτης της καλαθόσφαιρας.

1954 - Ενρίκο Φέρμι, Ιταλός φυσικός (βραβείο Νόμπελ 1938)

2010 - Γιώργος Φούντας, Έλληνας ηθοποιός

Συναξαριστής

Ιερομάρτυρος Ειρηνάρχου (†303). Ο άγιος Ειρήναρχος έζησε την εποχή του βασιλιά Διοκλητιανού και καταγόταν από την Σεβάστεια. Γεννήθηκε σε οικογένεια ειδωλολατρών και είχε μάθει να αισθάνεται μάλλον απέχθεια προς τους χριστιανούς. Υπηρετούσε τους βασανιστές των χριστιανών στους διωγμούς των. Όμως η συχνή επαφή που είχε με τους μάρτυρες του Χριστού, φώτισε σταδιακά τον Ειρήναρχο. Έβλεπε τους ηρωικούς μάρτυρες πράους αλλά ταυτόχρονα δυνατούς και ακλόνητους στην πίστη τους, τις γυναίκες να υπομένουν τα φρικτά βασανιστήρια με καρτερικότητα και αυταπάρνηση και τους θαύμαζε για το μεγαλείο τους. Η βαθμιαία αυτή μεταβολή στην ψυχή του Ειρηνάρχου κατέληξε στην ομολογία του στο Χριστό. Η ομολογία αυτή του στοίχισε το θάνατο, τον οποίο βρήκε δια αποκεφαλισμού και τον οποίο υπέστη με πλήρη αγαλλίαση.

Οσίου Στεφάνου ομολογητού υπέρ των αγίων Εικόνων (†767).

Των εν Τιβεριουπόλει μαρτυρικώς αθλησάντων

Τιμοθέου και Θεοδώρου, επισκόπων.

Πέτρου, Ιωάννου, Σεργίου, Θεοδώρου και Νικηφόρου, πρεσβυτέρων.

Βασιλείου και Θωμά διακόνων.

Ιεροθέου, Δανιήλ, Χαρίτωνος, Σωκράτους, Κομασίου και Ευσεβίου μοναχών, και Ετιμασίου.

Ρωμανού, επισκόπου Μακεδονίας.

Εορτολόγιο

Ειρήναρχος

De Siris

Λορέντζος Μαβίλης


Λορέντζος Μαβίλης

O Λορέντζος Μαβίλης γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1860 στην Ιθάκη, όπου ο πατέρας του Παύλος υπηρετούσε τότε εκεί πρόεδρος των δικαστηρίων της Ιονίου Πολιτείας. Ο παππούς του ποιητή Δον Λορέντζος Μαβίλης, Ισπανός στην καταγωγή, ήταν πρόξενος της πατρίδας του στην Κέρκυρα, όπου πήρε γυναίκα Κερκυραία και εγκαταστάθηκε εκεί.

Η μητέρα του ποιητή ήταν επίσης Κερκυραία και ονομαζόταν Ιωάννα Καποδίστρια - Σούφη. Πέρασε τα παιδικά της χρόνια σ' ένα αγρόκτημα, όπου έμαθε κι αγάπησε τη γλώσσα του λαού, τα τραγούδια και τις παροιμίες, και την αγάπη της αυτή την μετέδωσε στο γιο της Λορέντζο. Ο ποιητής παρακολουθούσε τα γυμνασιακά μαθήματα στο εκπαιδευτήριο «Καποδίστριας», όπου είχε δάσκαλο ελληνιστή τον Ιωάννη Ρωμανό. Αυτός τον σύστησε στην Αναγνωστική Εταιρία, όπου σύχναζαν τότε όλοι οι άνθρωποι των γραμμάτων. Εκεί γνώρισε τον Ιάκωβο Πολυλά, σοφό εκδότη του Δ. Σολωμού. Έμαθε την Ιταλική, Ισπανική, Αγγλική και Γερμανική.

Το 1878 γράφτηκε στην φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών την οποία εγκατέλειψε μετά ένα χρόνο για να σπουδάσει στην Γερμανία φιλολογία και κυρίως γλωσσολογία και φιλοσοφία. Το 1890 στις 16 Ιουνίου αναγορεύτηκε διδάκτωρ της φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Έρλαγκεν της Βαυαρίας. Και κατέβηκε στην Κέρκυρα. Δεν δέχτηκε καμία θέση για να μην παραβεί τις ηθικές αρχές του. Ένα μικρό απόσπασμα επιστολής του (προς τον Κεφαλληνό) μας δίνει συμπυκνωμένο το πρόγραμμα της περαιτέρω προοπτικής του: «Ό,τι κατορθώσω εις την ζωή μου, θα το κατορθώσω μένοντας συνεπής, χωρίς ν' απαρνηθώ ούτε μια μόνο πράξη, ούτε μια μόνο στιγμή της περασμένης μου ζωής, ή αλλιώς δεν θα κατορθώσω τίποτε».

Το 1896 η Ελλάδα αγωνίζεται για την απελευθέρωση της Ηπείρου, Μακεδονίας και Κρήτης. Ο Μαβίλης που δεν ήταν πατριώτης μόνο στο λόγο και στην ποίηση, αλλά και στην πράξη, πολεμάει εθελοντής στην Κρήτη. Το 1897 αγωνίζεται στην Ήπειρο, πάλι εθελοντής, όπου και τραυματίζεται. Το 1910 εξελέγη βουλευτής του κόμματος των Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου στην αναθεωρητική Βουλή. Ιστορική θα μείνει η αγόρευσή του για την υπεράσπιση της δημοτικής γλώσσας όταν συζητιόταν το άρθρο 107 του συντάγματος. «Δεν υπάρχει γλώσσα χυδαία» είπε «μόνο χυδαίοι άνθρωποι!». Ο άκαμπτος χαρακτήρας του και το ότι δεν προσαρμόστηκε στο ρεύμα της συναλλαγής που επικρατούσε, το λεγόμενο ρουσφέτι, συντέλεσε στο να μην εκλεγεί βουλευτής στις επόμενες εκλογές.

Ο ποιητής Μαβίλης, εκτός από μερικά ποιήματα που δημοσίευσε σε περιοδικά της εποχής, δεν εξέδωσε καμία ποιητική συλλογή όσο ζούσε. Τα άπαντά του κυκλοφόρησαν με την φροντίδα του φίλου του Κ. Θεοτόκη στην Αλεξάνδρεια το 1915. Η μετριοφροσύνη χαρακτήριζε πάντα τον Μαβίλη όσον αφορά το έργο του. Αυτός ο εκπληκτικός μάστορας του σονέτου (δεκατετράστιχο ποίημα που αποτελείται από δύο τετράστιχα και δύο τρίστιχα) έστελνε τους στίχους του στον Παλαμά με την υποσημείωση: «Για το συρτάρι σου».

Οι κριτικοί του καιρού του αναγνώρισαν στο πρόσωπό του έναν τεχνίτη απαράμιλλο. Ορισμένοι τον κατηγόρησαν γι' αυτή του την τελειομανία, χαρακτηρίζοντάς την σαν μια νεκρή πεταλούδα που μπορείς να θαυμάσεις τα ψυχρά φτερά της. Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος πιο εύστοχα, ίσως, απ' όλους παρατήρησε: «Ο Μαβίλης στάθηκε ένας απ' τους σπάνιους εκείνους ποιητές που το καλύτερό τους ποίημα είναι η ζωή τους».

Και πράγματι:

Στον Βαλκανικό πόλεμο του 1912 ο Μαβίλης παρά τα 53 του χρόνια κατετάγη εθελοντής λοχαγός των Γαριβαλδινών ερυθροχιτώνων. (Ονομαζόταν Γαριβαλδινοί οι εθελοντές Έλληνες και ξένοι από το όνομα του αρχηγού τους, Ιταλού στρατηγού, Γαριβάλδη. Ερυθροχίτωνες λέγονταν λόγω του κόκκινου χιτώνα που φορούσαν.) Εκείνη την εποχή ο Μαβίλης ήταν το βασιλόπουλο του παραμυθιού για μια μεγάλη ποιήτρια, την κυρία Θεώνη Δρακοπούλου ή Μυρτιώτισσα, όπως φιλολογικά επέλεξε να ονομάζεται. Η αγάπη αυτή, όσο σαγηνευτικό δόλωμα κι αν ήταν, δεν μπόρεσε να τον κρατήσει κοντά της. Η φωνή της πατρίδας κάλυψε τη φωνή της καρδιάς. «Σ' αγαπώ/ δεν μπορώ/ τίποτ' άλλο να πω/ πιο βαθύ, πιο απλό, πιο μεγάλο!» έγραφε για 'κείνον η ερωτευμένη ποιήτρια. Μα αυτός τραβούσε για τα μεγάλα ιδανικά «στην κορφή της ζωής, όπου ροδίζει/ της Λευτεριάς αμόλευτος αγέρας/ και σαν ήχος αθάνατης φλογέρας/ η ποίηση, αηδόνι θείο, καλοκαρδίζει&» Όχι πως δεν αγαπούν και οι ποιητές «μα τους θεριεύει ο πόθος του θανάτου/ με τ' αγιασμένα δαφνοστέφανά του».

Στις 28 Νοεμβρίου 1912 στο χωριό Δρίσκος, κοντά στα Γιάννενα, οι Τούρκοι εξαπέλυσαν σφοδρή αντεπίθεση κατά των Γαριβαλδινών εθελοντών που ήδη είχαν προχωρήσει πολύ. Ο Μαβίλης μάχεται ηρωικά, επικεφαλής των στρατιωτών του που αποδεκατίζονται απ' τα εχθρικά βόλια.

Σε μια στιγμή της μάχης μια σφαίρα του διατρυπά τα δύο μάγουλα χαλώντας και πολλά δόντια του. Ενώ μεταφέρεται αιμόφυρτος στο προσωρινό νοσοκομείο ένα δεύτερο βόλι τον βρήκε στο στόμα. Εκείνη τη στιγμή έφτανε στο χειρουργείο και ο αρχηγός, Αλέξανδρος Ρώμας. Είδε τον Μαβίλη και κατάλαβε. «Σε συγχαίρω απ' την καρδιά μου!» λέει δίνοντάς του το χέρι. Ο Μαβίλης μάζεψε τις στερνές του δυνάμεις, στάθηκε προσοχή και πήρε το χέρι του αρχηγού. Το αίμα που έτρεχε σ' όλο το δρόμο απ' τις πληγές των παρειών του πάγωνε το λαιμό του και του δυσκόλευε την αναπνοή. Δεν μπορούσε να μιλήσει. Τους κάνει νοήματα να του δώσουν χαρτί, να γράψει. Τα αίματα στάζουν απ' όλες τις μεριές και οι βολές του πυροβολικού ακούγονται τώρα κοντύτερα. Αλλά δεν προφταίνει ούτε να γράψει. Ο παπα-Φώτης του κλείνει τα μάτια. Ο Πιπίνος Γαριβάλδης, ο μόνος εκείνη τη στιγμή στρατιωτικός, στέκεται προσοχή και τον χαιρετάει. Οι άλλοι σταυροκοπιούνται. Ο Μαβίλης είναι πλέον νεκρός, ξαπλωμένος στο πεζούλι της Αγίας Παρασκευής. Τον έχουν σκεπάσει με τον ματωμένο μανδύα του. Έχει περάσει πλέον στην αιωνιότητα κερδίζοντας «δώρα άγια τρία: ΘΑΝΑΤΟ, ΑΘΑΝΑΣΙΑ Κ' ΕΛΕΥΤΕΡΙΑ»όπως το ήθελε.

De Siris

Μαρία Φαραντούρη


Μαρία Φαραντούρη

Η Μαρία Φαραντούρη είναι Ελληνίδα τραγουδίστρια. Γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου του 1947 στην Αθήνα.

Συνεργάστηκε σε μικρή ηλικία με τον Μίκη Θεοδωράκη τραγουδώντας Έλληνες ποιητές. Με τη χούντα έφυγε στη Γαλλία και κάνοντας συναυλίες σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, άρχισε και η διεθνή της καριέρα. Κατά τη διάρκεια της χούντας στην Ελλάδα καταγράφονται από τη Μ. Φαραντούρη τα "τραγούδια διαμαρτυρίας" καθώς και η "μπαλάντα του Μαουτχάουζεν" με συνθέτη τον Μίκη Θεοδωράκη.

Την ίδια χρονική περίοδο κάνει επανεκτελέσεις από τα "τραγούδια της φωτιάς" του Γιάννη Ρίτσου όπως το "γελαστό παιδί" (πρώτη εκτέλεση: Ντόρα Γιαννακοπούλου), αλλά και πρώτες εκτελέσεις από την ίδια ποιητική συλλογή.

Το 1973 ερμηνεύει σε μελοποίηση Μίκη Θεοδωράκη και στίχους Γιάννη Ρίτσου, τα "δεκαοκτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας". Αμέσως μετά συνεργάζεται με τον Μάνο Λοΐζο σε στίχους Γιάννη Νεγρεπόντη και με την Ελένη Καραΐνδρου σε στίχους Μπέρτολντ Μπρεχτ.

Η φήμη της είχε ήδη εξαπλωθεί εκτός εθνικών συνόρων, όταν το 1976 ο Μάνος Χατζιδάκις της ζητά να συμμετάσχει στο δίσκο του Τα Παράλογα, η συνεργασία τους θα συνεχιστεί για τα επόμενα δέκα χρόνια. Το 1982 άρχισε η συνεργασία της με τον Τούρκο συνθέτη Ζουλφουΐ Λιβανελί με τον οποίο έδωσαν πολλές συναυλίες. Οι διεθνείς της συνεργασίες δεν σταματούν εδώ. Το 1987 συνεργάζεται με τον Κουβανό συνθέτη Λίο Μπράουερ.

Το διάστημα 1989-1993 θήτευσε ως βουλευτής επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ.Την δεκαετία 1990 ανανεώνει τη συνεργασία της με το Μίκη Θεοδωράκη.To 2004 τιμήθηκε από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο με το χρυσό σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα για την προσφορά της στο ελληνικό τραγούδι. To 2007  βραβεύτηκε με το Α' βραβείο Γερμανών κριτικών δισκογραφίας.

Σήμερα παίρνει μέρος σε πολλές συναυλίες για τον Μίκη Θεοδωράκη κυρίως στο εξωτερικό ερμηνεύοντας τραγούδια στα ισπανικά, ιταλικά, αγγλικά και γερμανικά.

Έχει χαρακτηριστεί ως Τζόαν Μπαέζ της Μεσογείου, ως σύμβολο ελευθερίας και ελπίδας, ως ενσάρκωση της θεάς Ήρας και της Ελλάδας αυτής καθεαυτής. Ο συνδυασμός μοναδικής φωνής, εκφραστικής ερμηνείας, εξαιρετικών επιλογών, ανθρώπινου ήθους και σοβαρότητας την έχει καταστήσει μια από τις μεγαλύτερες ερμηνεύτριες παγκοσμίως.

Δισκογραφία

Xρυσοπράσινο Φύλλο (1966)
The Ballad of Mauthausen & Six Songs (1966)
ИЕСНИ М. ТЕОДОРАКИСА (1966)
Ένας Όμηρος (1967)
Atene in Piazza, 1940/1965 (1968)
Z (1969)
Πνευματικό Εμβατήριο & Οιδίπους Τύραννος (1970)
Κατάσταση Πολιορκίας (1970)
Ο Θεοδωράκης διευθύνει Θεοδωράκη Vo2 (1971)
Songs and Guitar Pieces by Theodorakis John Williams - Maria Farantouri (1971)
Τα τραγούδια του αγώνα (1971)
18 Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας (1973)
Les Bouzoukis de Mikis Theodorakis (1974)
Θαλασσινά φεγγάρια (1974)
Αρκαδία 6-8 (1974)
Η Ελλάδα του Μίκη Θεοδωράκη (1974)
Η Μεγάλη Αγρύπνια  (1975)
Canto General (1975)
Ο 'Ηλιος και ο Χρόνος & Επιφάνια Αβέρωφ (1975)
Τα Νέγρικα (1975)
Ο Επιβάτης (1981)
Canto General (1981)
Η Μαρία Φαραντούρη τραγουδά Λιβανελί (1982)
Η Μαρία Φαραντούρη στο Ολυμπιά (1985)
Epitafios - Epifania - Mauthausen   (1976)
Τα Παράλογα (1976)
Zorbas - Sotiris Petroulas (1976)
Τα πρώτα μας τραγούδια (1976)
Laika Theodoraki (1976)
Τραγούδια διαμαρτυρίας από όλον τον κόσμο (1977)
Maria Farantouri Live (1979)
Maria Farantouri in Concert (1979)
Η Μαρία Φαραντούρη τραγουδάει Μπρεχτ (1979)
Οι Γειτονιές του Κόσμου (1979)
Lieder aus Griechenland (1980)
Η αγάπη είναι ο φόβος (1980)
Η Εποχή της Μελισσάνθης  (1980)
Κινηματογράφος και τραγούδι (1991)
Χρυσή δισκοθήκη 1965 (1994)
Η Βεατρίκη στην Οδό Μηδέν (1994)
Η Μαρία Φαραντούρη τραγουδά Lucio Dalla (1995)
The Birthday Concert 1995  (1995)
Μουσικές & τραγούδια από παραστάσεις της Πειραματικής Σκηνής «Τέχνη» (1995)
Μίκης Θεοδωράκης: Τα τραγούδια μου 1959-1986 I (1986)
Μίκης Θεοδωράκης: Τα τραγούδια μου 1959-1986 II (1986)
Σκοτεινή Μητέρα (1986)
Ο Μάνος Χατζιδάκις στη Ρωμαϊκή Αγορά (1986)
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος στον Ελληνικό Κινηματογράφο (1987)
Ωδείον Ηρώδου Αττικού, 6 Σεπτεμβρίου 1988 (1988)
Κάπου Ανατολικοδυτικά (1989)
The Very Best of Maria Farandouri (1990)
17 Tραγούδια (1990)
Poetica (1996)
Αρκαδίες I, VII, VIII (1997)
Aσματα (1998)
Σερενάτες (1998)
Symphonietta & Etat de Siege (1999)
Ο Ήλιος και ο Χρόνος (1999)
Η Τρίτη Πόρτα (2000)
Happy Birthday Mikis! (2000)
Mauthausen Trilogy (2000)
Nostalgia (2000)
Τα μυστικά του κήπου (2001)
Ένας αιώνας ελληνικό τραγούδι (2001)
Μαρία Φαραντούρη - Οι μεγαλύτερες επιτυχίες της (2002)
Τα χρωματιστά τραγούδια (2002)
Balkan Passions (2002)
Του Φεγγαριού τα Πάθη - Federico Garcia Lorca (2002)
Μπλε (2003)
Η ποίηση στο ελληνικό τραγούδι (   2003)
Η Μαρία Φαραντούρη τραγουδά Μίκη Θεοδωράκη (2004)
Mosaic (2004)
Μ. Φαραντούρη - Γ. Βακαρέλης σε τραγούδια Θεοδωράκη – Χατζιδάκι (2004)
The Gates of Eden (2004)
Πετώντας πας στην πόλη (2004)
H Μνήμη του Νερού (2005)
First Songs (2005)
Αμοργός (2005)
Ερημιά (2006)
Elegy of the Uprooting (2006)
Η Μαρία Φαραντούρη τραγουδά Έλληνες συνθέτες (2006)
Η Μαρία Φαραντούρη τραγουδά Μάνο Χατζιδάκι (2006)
Way Home (2007)
Οδύσσεια (2007)
Μπαλάντες (2007)
Maria Farantouri sings George Gershwin (2007)
Μύθοι Γυναικών (2008)
Λάχανα και Χάχανα (2008)
Αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη (2009)
Para-phrases (2009)
Του Έρωτα και του Θανάτου (2010)
Maria Farantouri sings Taner Akyol (2010)

De Siris