Μίμης Ανδρουλάκης
Ο Μίμης (Δημήτριος) Ανδρουλάκης γεννήθηκε στις 24 Νοεμβρίου του 1951 και μεγάλωσε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης. Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης και κηπουρός, η μητέρα του μοδίστρα. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στη Σχολή Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών.
Πήρε μέρος στην αντιδικτατορική αντίσταση και διώχθηκε από τη Χούντα. Ηγετικό στέλεχος του Κ.Κ.Ε. και της ευρύτερης Αριστεράς πάνω από 20 χρόνια, στενός συνεργάτης του Χαρίλαου Φλωράκη, υπεύθυνος από το Πολιτικό Γραφείο, για την ιδεολογία, τον τύπο, τις εκδόσεις και για την ενότητα της Αριστεράς. Bουλευτής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ενιαίου ΣΥΝ.
Από το 1990, ο Μίμης Ανδρουλάκης πήρε μια σειρά από πολιτικές πρωτοβουλίες για την υπέρβαση του σχίσματος ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Αριστεράς. Με το βιβλίο του ΜΕΤΑ διατύπωσε τη θέση του για ένα πολιτικό, ιδεολογικό, προγραμματικό και οργανωτικό πλαίσιο για τη ριζική ανασύνθεση του χώρου της δημοκρατικής, σοσιαλιστικής και οικολογικής Αριστεράς.
Από την εποχή εκείνη και μετά έμεινε πολιτικά ανέντακτος στο χώρο της αριστεράς. Στις εκλογικές αναμετρήσεις από το 1993 και μετά στήριξε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ωστόσο η απόπειρα πολιτικής συνεργασίας με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Κώστα Σημίτη απέτυχε. Στις βουλευτικές εκλογές του 2004 υποστήριξε ξανά το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Γιώργου Παπανδρέου και εκλέχτηκε βουλευτής Επικρατείας με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Στις εκλογές του 2007 και του 2009 επανεκλέχτηκε με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη Β' Εκλογική Περιφέρεια Αθηνών.
Έχει εργαστεί στην οικονομική ανάλυση - πρόγνωση στον ιδιωτικό τομέα. Έχει εργαστεί επίσης στον τύπο και στο ραδιόφωνο. Είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ και συγγραφέας λογοτεχνικών και πολιτικοϊδεολογικών έργων. Δημιούργησε τις ραδιοφωνικές εκπομπές «Καινά δαιμόνια», «Γυμνό Σάββατο» και «Ε, φίλε!» στον Flash 96 (τότε Flash 9|61). Έγραψε επίσης θεατρικά έργα και άλλα αφηγήματα για το ραδιόφωνο καθώς και αφιερώματα στα μεγάλα ρεύματα της παγκόσμιας μουσικής.
Δημοσιεύσεις
Έχει συγγράψει τα παρακάτω έργα:
Λευκό Κοτσύφι - blue tree - Μαύρο Καράβι (Καστανιώτης, 2008)
Θηλυκό Πόκερ (Καστανιώτης, 2006)
Ζητούνται αλχημιστές (Καστανιώτης, 2005)
Βαμπίρ και Κανίβαλοι. Το ρίσκο μιας νέας σύγκρουσης των γενεών (Καστανιώτης, 2004)
Τάνγκο του Τσε. Από την Τάνια στην Τίνα (Καστανιώτης, 2002)
Η γυναίκα της όγδοης μέρας. Μυστικός έρως – Απόκρυφος βίος (Μυθιστόρημα) (Καστανιώτης, 2001)
Μν (Γυναικείο αντιμυθιστόρημα) (Καστανιώτης, 1999)
Το χαμένο μπλουζ (Μυθιστόρημα) (Καστανιώτης, 1997)
Ο μυστικός Νοέμβρης (Μυθιστόρημα) (Καστανιώτης, 1996)
Ο σωσίας και οι δαίμονες του πάθους (Αλλόκοτες ιστορίες) (Καστανιώτης, 1995)
The Dream. Σκιές στην Αθήνα (Καστανιώτης, 1994)
Κυριότερα πολιτικά και ιδεολογικά έργα του είναι ανάμεσα σε άλλα:
Μετά (Νέα Σύνορα, 1992)
Ο σοσιαλισμός στο κατώφλι του 2000 (Σύγχρονη Εποχή, 1983)
Σοσιαλιστική αυτοδιαχείριση και γραφειοκρατία (Σύγχρονη Εποχή, 1982)
Προβλήματα του Κράτους (Σύγχρονη Εποχή, 1979)
Δημοσίευσε πολλές μελέτες, ανάμεσα στις οποίες και τις ακόλουθες:
“Κόμματα και στρατηγικές των τάξεων”
“Κοινωνική δομή και πολιτικά κόμματα”
“Μακροπρόθεσμες τάσεις του πολιτικού συστήματος της Ελλάδας”
“Επιστήμη και τέχνη της πολιτικής”
“25 λέξεις για μια νέα Αριστερά”
“Νέο κοινωνικό και οικολογικό συμβόλαιο”
“Μύθος και λόγος στις μεγάλες ιδεολογίες”
“Ψυχανάλυση και μύθος”
“Globalization: νέες ευκαιρίες – νέες αντιθέσεις”
“Διαχείριση του ρίσκου στην οικονομία”
“Νέος Ευρωπαϊσμός”
“Οι ριζικές αλλαγές στα Ελληνικά και Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια”
Το αντιμυθιστόρημά του Μν αντιμετώπισε τις αντιδράσεις παραθρησκευτικών οργανώσεων, ενώ ο συγγραφέας οδηγήθηκε σε μια σειρά από δίκες, τις οποίες τελικά κέρδισε.
De Siris