Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Μαίρη Γιατρά Λεμού


Μαίρη Γιατρά Λεμού

Η Μαίρη Γιατρά Λεμού γεννήθηκε το 1915 και πέθανε στις 17 Νοεμβρίου 1989, ήταν Ελληνίδα ηθοποιός και συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και σπούδασε θέατρο στην Δραματική του Εθνικού Θεάτρου και πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών.

Πρωτοεμφανίστηκε στο Εθνικό Θέατρο και στο Θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη. Κατά τα έτη 1936-1937 συμμετείχε στο Καλλιτεχνικό Θέατροτου Τζ. Καρούσου, όπου έπαιξε πολλούς σημαντικούς ρόλους. Συνεργάστηκε με τον Κάρολο Κουν στις πρώτες θεατρικές παραστάσεις στο Βυσσινόκηπο του Τσέχοφ καθώς και με τον Θυμελικό Θίασο του Λίνου Καρζή τα χρόνια 1938-1939. Την άνοιξη του 1940 συμμετείχε στο συνεταιρικό θίασο νέων στο θέατρο Ζέφυρος. Το καλοκαίρι του 1941, συνεργάστηκε ξανά σε άλλο συνεταιρικό θίασο νέων μαζί με τον Μίμη Φωτόπουλο στο Θέατρο Νανά της Λεωφόρου Βουλιαγμένης.

Στο διάστημα της Γερμανικής Κατοχής 1942-1944, υπήρξε βασικό στέλεχος του κρατικού συγκροτήματος Ψυχαγωγίας Ενόπλων Δυνάμεων της Μέσης Ανατολής, συμμετέχοντας σε παραστάσεις στην Αίγυπτο, στη Συρία, στην Παλαιστίνη και στην Ιορδανία. Από το 1944 εμφανίστηκε με τον δικό της θίασο στην Αίγυπτο έχοντας έδρα την Αλεξάνδρεια.

Το 1945, ανέλαβε με τον σύζυγό της την καλλιτεχνική διεύθυνση του πρώτου Παγκύπριου Επαγγελματικού Θεάτρου «Ο Προμηθέας», όπου και πρωταγωνίστησε σε πολλά έργα, μέχρι το τέλος του 1946. Τα επόμενα χρόνια, 1947-1956, συνεργάστηκε στενά με τον ηθοποιό, σκηνοθέτη και σύζυγό της, Αδαμάντιο Λεμό. στο δικό του θίασο (Θίασος Λεμού): στην δεκαετία 1957-1967 δημιούργησαν μαζί στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ τον μόνιμο Οργανισμό Ελληνικού Θεάτρου στην Αμερική.

Υπήρξε δραματική ηθοποιός θεάτρου με ιδιαίτερη πνευματική καλλιέργεια και δοκιμάστηκε ερμηνευτικά σε ένα πλούσιο ρεπερτόριο που παρουσίασε επί σειρά ετών.

Η Μαίρη Γιατρά Λεμού ασχολήθηκε με την λογοτεχνία και την ποίηση και έγραψε ένα βιβλίο (Ζωή όνειρο και Θέατρο, Χρονικό 1940-1943, Αθήνα 1977) και μια ποιητική συλλογή (Απόηχοι, Αθήνα 1981). Δίδαξε θέατρο στην Κύπρο (1945-1946), στη Δραματική Σχολή του Δημοτικού Ωδείου Λαρίσης (1947-1950) και στη Νέα Υόρκη (1957-1967).

De Siris