Ο Κώστας Χατζηχρήστος ήταν ηθοποιός γεννημένος το 1921 και πέθανε στις 3 Οκτωβρίου 2001. Από τους σημαντικότερους κωμικούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.
Βιογραφικό
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ήταν γόνος πολύτεκνης οικογένειας, η οποία εγκαταστάθηκε στο Παγκράτι.
Ο νεαρός Κώστας φοίτησε αρχικά στη Στρατιωτική Σχολή της Σύρου και τελείωσε τις σπουδές του στην Καβάλα. Εργάστηκε σε βαριετέ στο θέατρο "Μισούρι" του Πειραιά και στο θίασο της Νίτσας Γαϊτανάκη όπου έπαιξε στο "Στραβόξυλο" του Ψαθά. Από το 1945 έως το 1948 δούλεψε με το θίασο οπερέτας του Παρασκευά Οικονόμου και εμφανίστηκε στα βαριετέ "Πεύκα" με τον Γ. Οικονομίδη και "Όασις" με τον Μ. Τραϊφόρο. Την περίοδο 1949-50 συμμετείχε στο μουσικό θίασο Κούλας Νικολαΐδου στο θέατρο "Βερντέν" της λεωφόρου Αλεξάνδρας. Στο «Βερντέν» ο Χατζηχρήστος θα κάνει και την πρώτη του μεγάλη επιτυχία στο ρόλο του βλάχου Θύμιου, ένα ρόλο που εμπνεύστηκε ο αδελφός της συζύγου του, ο Κώστας Νικολαΐδης, της συγγραφικής τριάδας Νικολαΐδη - Ελευθερίου - Λυμπερόπουλου. Από το 1953 έως το 1955 συνεργάζεται με την Καίτη Ντιριντάουα και τον Κούλη Στολίγκα. Το 1955, όταν ο θίασος ανεβάζει στο "Περοκέ" την επιθεώρηση "Κόκα-κόλα" των Γιαλαμά - Θίσβιου - Πρετεντέρη, πλέκεται και το ειδύλλιό του με την Ντιριντάουα. Παντρεύτηκαν και απέκτησαν μία κόρη. Ο γάμος τους έλαβε τέλος το 1975 και η Καίτη Οικονόμου, όπως ήταν το πραγματικό όνομα της Ντιριντάουα, πέθανε το Φεβρουάριο του 1996.
Στον κινηματογράφο, ο Χατζηχρήστος πρωτοεμφανίστηκε το 1952 με την ταινία "Ο Πύργος των ιπποτών" των Γ. Ασημακόπουλου - Ν. Τσιφόρου. Παράλληλα, σημείωσε τεράστια επιτυχία και στο θέατρο. Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην καριέρα του ήταν ο "Ανθρωπος που γύρισε από τα πιάτα", που πρωτανέβηκε το χειμώνα του 1968-69 με συνθιασάρχες την Α. Φόνσου και τον Δ. Παπαγιαννόπουλο. Υπήρξε παραγωγός τριών ταινιών και σκηνοθέτης οκτώ.
Η πορεία του στο θέατρο συνεχίστηκε απρόσκοπτη μέχρι το 1983. Μετά από μακρά περίοδο απουσίας επέστρεψε σ' αυτό την περίοδο 1994-95, παίζοντας στο δικό του χώρο (το "Θέατρο Χατζηχρήστου" στη στοά Πανεπιστημίου & Ιπποκράτους) την επιθεώρηση "Δεν ήξερες, δε ρώταγες" και την επόμενη χρονιά σε συνεργασία με τον Γ. Πάντζα το έργο του Κ. Παπαπέτρου "Τρελάθηκα και σώθηκα". Η δύσκολη περίοδος της ζωής του άρχισε όταν έχασε ξαφνικά την Ελένη Πανταζή, την τρίτη του γυναίκα, μόλις στα 42 της χρόνια. Πέθανε υποφέροντας από οικονομικά προβλήματα.
Χαρακτηριστική ατάκα σκηνή από την ταινία "Της κακομοίρας"
Ζήκος: ... Πάω τα ψώνια της γιατρέσσας εγώ...Το μεγάλο μιστό που με πληρώνεις και πληρώνω και τον ΙΚΑ. Ποιας είναι αυτός ο Ικας;
Αφεντικό: "Αυτό όλοι το πληρώνουν".
Ζήκος: "Δεν το πληρώνω εγώ.Κι όλο μου λες υπομονή θ' αρρωστήσεις. Πότε θα αρρωστήσω εγώ;... Πάω 'γω. Που ανεβαίνω και κατεβαίνω τα σκαλιά κι έχω γίνει σαν σουβλί. Εσύ οχτακόσια κιλά αηδία, να σε παχαίνουμε να σε πιάσουμε πόρτα για το χειμώνα."
Αφεντικό : "Άστο διάλο πήγαινε από ΄δω."
Ζήκος: "Να πας και να πάω εγώ τα ψώνια. Στα διάλα."
Άλλη σκηνή με τον πατέρα της Φιφίκας:
Πατέρας: Ζήκο, πόσων χρονών είσαι;
Ζήκος: "Εγώ κύριε Σωτήρη μου βρίσκομαι σε μίαν ηλικίαν κατά την οποία πάσα ένας τις εις άνδρας οφείλει να φροντίζει για το μέλλον του. Το αύριο, το μεθαύριο, το παραμεθαύριο, του χρόνου, όλα τα αύριο. Γιατί όπως ξέρουμε κύριε Σωτήρη μου, από τους ιστορικούς χρόνους, τους βυζαντικούς πολέμους ..... αυτά τα τελωνειακά ζητήματα τους εκλογικούς καταλόγους...........δι' ευχών των αγίων πατέρων ημών κύριε Ιησού Χριστέ ο θεός ελέησον και σώσον ημάς αμήν. Κατάλαβες κύριε Σωτήρη μου;"
Πατέρας: "Κατάλαβα"
Ζήκος: "Ευτυχώς γιατί δεν κατάλαβα εγώ κύριε Σωτήρη μου."
Επιλεγμένη Φιλμογραφία
Ο πύργος των ιπποτών (1952)... πλανόδιος εμποράκος
Πιάσαμε την καλή (1955)... Θύμιος
Γκόλφω (1955)
Τα τρία μωρά (1955)... Φίλιππας Μανδαρόπουλος
Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955)... Γκέρλας
Δολάρια και όνειρα (1956)
Τα κωθώνια του Συντάγματος (1956)
Οι 3 ντετέκτιβς (1957)... Βαγγέλης
Τσαρούχι, πιστόλι, παπιγιόν (1957)
Μαρία η Πενταγιώτισσα (1957)
Τζιπ, περίπτερο κι αγάπη (1957)... Γιώργος
Γερακίνα (1958)
Να ζήσουν τα φτωχόπαιδα (1959)... Τώνης Παχουλός
Διακοπές στην Κολοπετινίτσα (1959)
Λαός και Κολωνάκι (1959)... Κώστας Τσεβελέκης
Ο Ηλίας του 16ου (1959)... Ηλίας
Η Λίζα τό 'σκασε (1959)... Ιορδάνης Κολλάρος
Ο Θύμιος τα ‘κανε θάλασσα (1959)... Θύμιος Μπούκουρας και Σπύρος Μπερίλης
Ο Θύμιος τά 'χει 400 (1960)
Τα ντερβισόπαιδα (1960)... Θόδωρος
Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες (1960)... Θωμάς Μακρυκώστας
Καπετάνιος για κλάματα (1961)
Το έξυπνο πουλί (1961)... Λουκάς Μανής
Ο σκληρός άνδρας (1961)... Ηρακλής Λεοντόπουλος
Το παιδί της πιάτσας (1961)
Μιχαλιός του 14ου συντάγματος (1962)... Μιχαλιός Καραμιχάλης
Ο ταξιτζής (1962)... Θανάσης Περιμένης
Ο Δήμος από τα Τρίκαλα (1962)... Παρασκευάς Πουρνάρας
Ο κύριος πτέραρχος (1963)... Κανέλλος
Της κακομοίρας (1963)... Ζήκος
Ο Θύμιος στη χώρα του στριπτήζ (1963)
Ο καζανόβας (1963)
Ο ταυρομάχος προχωρεί (1963)... Μιχάλης
Ο ανηψιός μου, ο Μανώλης (1963)... Μανώλης Μαραμένος
Ένας ζόρικος δεκανέας (1964)
Οι κληρονόμοι (1964)... Παναγιώτης Τσόκας, κουρέας
Ο παράς κι ο φουκαράς (1964)... Κοσμάς Περιστέρης
Η σοφερίνα (1964)... Αστυνομικός
Ο θαλασσόλυκος (1964)... Παντελής Καζούρας
Πράκτορες 005 εναντίον Χρυσοπόδαρου (1965)
Όχι, κύριε Τζόνσον (1965)... ενδιαφερόμενος αγοραστής
Φως, νερό, τηλέφωνο, οικόπεδα με δόσεις (1966)... Μανώλης Πελεκούδης
Ο Μελέτης στην άμεσο δράση (1966)... Μελέτης
Ο τετραπέρατος (1966)... Δήμος
Σήκω χόρεψε συρτάκι (1967)... Θύμιος
Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα (1969)... Λάκης - Πέτρος
Κακός ψυχρός κι ανάποδος (1969)... Θύμιος και Κώστας Παπαχατζής
Ο απίθανος (1970)... Μάκης Χαρίσης
Ένας χίπυς με τσαρούχια (1970)
Ένα μπουζούκι αλλιώτικο από τ’ άλλα (1970)... Κώστας Καραβεδούρας
Θύμιος εναντίον Τσίτσιου (1971)
Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήσει (1971)... Λέανδρος Περπέρης
Ένας πιλότος για πέταμα (1987)... Θύμιος Κατσαμπέκης
De Siris