Γιόχαν Στράους (πατέρας)
Σύντομος μεν ο βίος του, 1804-1849, πολυάριθμα δε τα έργα του. Μολονότι λατρεύτηκε ως είδωλο στην εποχή του, σπανίως παίζονται έργα του στη δική μας. Εκείνο που συναρπάζει περισσότερο είναι ότι υπήρξε ο γενάρχης της "Δυναστείας των Στράους.
Πρόκειται για τη δυναστεία των Στράους της Βιέννης. Όλοι τους είχαν τη μουσική για καθημερινή τους γλώσσα. Άλλωστε η μουσική ήταν απασχόληση όλων των Βιεννέζων.
Τη στιγμή που ανατάραζαν την Ευρώπη νέες ιδέες, η Αυστρία δεν έβγαζε παρά μονάχα μουσικούς. Οι συνθέτες προστατεύονταν κι από μεγάλους άρχοντες που τους συνταξιοδοτούσαν.
Οι Βιεννέζοι στη μουσική τοποθετούσαν την περηφάνεια τους. Η αυστριακή πρωτεύουσα έμοιαζε σα μια απέραντη αίθουσα συναυλίας.
Ο διάσημος ποιητής Φρανς Γκριλμπάστερ έλεγε πως «η Βιέννη έμοιαζε σα μια γυναίκα κοκέτα, προκλητική, γεμάτη χάρη και μεθυστικά αρώματα, ενώ η μουσική του Στράους ανατάραζε πάρα πολύ το αίμα».
Το αέρινο στροβίλισμα του βαλς δίνει την ψευδαίσθηση ότι σταματά το χρόνο, ποντάροντας όλα τα χαρτιά στις αισθήσεις και στη χαρά της στιγμής.
Αργότερα, διακεκριμένοι ψυχολόγοι θα πουν πως ο κόσμος ήθελε μια μουσική γαλήνια. Το βαλς έκανε όλους να ονειρεύονται διώχνοντας τις δυσάρεστες σκέψεις.
Ακούοντας ή χορεύοντας τον ρυθμό των ¾, οι Βιεννέζοι προσπαθούσαν να σκέπτονται ευχάριστα πράγματα. Ο ανάλαφρος, κυματοειδής ρυθμός τους προσέφερε μια εφήμερη ευτυχία.
Πριν μερικά χρόνια, ο κορυφαίος αρχιμουσικός Χ. Φον Κάραγιαν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το βαλς και την οπερέτα για μια εκτόνωση και είπε χαρακτηριστικά: «τίποτα δε σε ξεκουράζει και δε σου δίνει το μαγικό συναίσθημα της δροσιάς όσο το βιεννέζικο βαλς».
Γενάρχης του ο Γιόζεφ Λάνερ, ένας γοητευτικός συνθέτης που στις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα δημιούργησε τα πρώτα θαυμάσια, διαμάντια θα’ λεγα, στο είδος, όπως το Χοφ-μπαλ και οι Σεμπρούνερ που αγαπώ ιδιαίτερα. Στο μουσικό του συγκρότημα ανδρώθηκε και καθιερώθηκε ο Γιόχαν Στράους, πατέρας, που για αρκετά χρόνια, γνώρισε θριάμβους και δόξα.
Με τα έργα του έκανε τη μουσική, γλυκειά, χαριτωμένη γεμάτη ηδυπάθεια και πήρε τη θέση του διευθυντή των χορών του παλατιού.
Η γυναίκα του η Άννα, στις 25 Οκτώβρη 1825 έφερε στον κόσμο το πρώτο τους παιδί που το βάφτισαν με το όνομα του πατέρα του, Γιόχαν Στράους ο νεώτερος.
Αυτός ο Στράους έμελλε να στεφθεί ο βασιλιάς του βαλς και της οπερέτας. Να γίνει το μουσικότερο κεφάλι του κόσμου, όπως τον χαρακτήρισε ο Ρίχαρντ Βάγκνερ και ήταν τόσο γρήγορο το ανέβασμά του.
Ο πατέρας του αισθανόταν δυσάρεστα βλέποντας να λιγοστεύει ολοένα η δικιά του ακτινοβολία.
Η εμφάνιση του Γιόχαν Στράους του νεώτερου ήταν σαν ένα ποτάμι που κυλούσε, ενώ η επιτυχία διαδέχονταν η μια την άλλη.
Δεν άργησε να γίνει ίνδαλμα για τους συμπατριώτες του, σύμβολο της πιο ευτυχισμένης εποχής για την Αυστρία.
Το Σεπτέμβρη του 1849 ο πατέρας Στράους έκλεισε για πάντα τα μάτια του στα 45 του χρόνια. Η αυτοκράτειρα Ελισάβετ σημειώνει στο ημερολόγιό της: «Η Βιέννη κλαίει σήμερα τον Γιόχαν Στράους πατέρα. Τώρα ο Γιόχαν Στράους υιός είναι πια ο αδιαφιλονίκητος βασιλιάς του βαλς. Καληνύχτα Γιόχαν Στράους. Καλημέρα Γιόχαν Στράους».
Από: http://members.fatsimare.net
De Siris