Τάσος Λιγνάδης
Ο Τάσος
Λιγνάδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926 και πέθανε στις 31 Αυγούστου 1989, ήταν
κριτικός του θεάτρου.
Κατά τη
διάρκεια των εφηβικών του χρόνων βίωσε τη γερμανική κατοχή ως μέλος της Αντιστασιακής
Οργάνωσης ΕΣΑΣ και παράλληλα δραστηριοποιήθηκε στον παράνομο Τύπο ως
αρθρογράφος στα περιοδικά Μαθητικά Γράμματα και Νεανική Φωνή. Με την
Απελευθέρωση γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου πήρε
μέρος στο φοιτητικό κίνημα ως ιδρυτικό μέλος της ΔΕΣΠΑ (Διοικούσα Επιτροπή
Συλλόγου Πανεπιστημίου) και πρόεδρος της ΠΕΚΕ (Πανσπουδαστική Επιτροπή
Κυπριακού Αγώνα) και αναγορεύτηκε διδάκτωρ το 1970 με τίτλο της διατριβής του
"Το πρώτο Δάνειον της Ανεξαρτησίας".
Το 1955
διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή Μωραΐτη και το 1963 εκλέχτηκε λέκτορας του
Πανεπιστημίου Αθηνών στη Φιλοσοφική Σχολή, θέση από την οποία παραιτήθηκε με
την επιβολή της Απριλιανής Δικτατορίας. Εργάστηκε επίσης στη Σχολή
Αηδονοπούλου, στο Pierce
College και στο
Λύκειο του Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου.
Κατά τη
διάρκεια της θητείας του στη Σχολή Μωραΐτη οργάνωσε θεατρικές παραστάσεις, ενώ
την περίοδο της Μεταπολίτευσης διορίστηκε καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού
Θεάτρου, θέση που κράτησε ως το 1980. Στο Εθνικό Θέατρο εργάστηκε επίσης ως
καθηγητής στη δραματική σχολή. Από το 1977 εργάστηκε στην ΕΡΤ ως σύμβουλος
προγράμματος με αρμοδιότητες στο χώρο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, διέκοψε
ωστόσο τη συνεργασία του, λόγω ιδεολογικών διαφωνιών. Στα γράμματα
πρωτοεμφανίστηκε το 1955 από τις σελίδες του περιοδικού της Εταιρείας Μελέτης
Ελληνικού Πολιτισμού Νέον Αθήναιον, όπου δημοσίευσε πολλές μελέτες ως το 1963.
Συνεργάστηκε επίσης με περιοδικά και εφημερίδες όπως τα : Ελληνικά Χρονικά του
Λουκή Ακρίτα (1952-1954), Νέα Πορεία (Θεσσαλονίκης), Λόγος (1947), Χρονικό
(1972), Νέα Εστία, Επίκαιρα, Νίκη, Εσπερινή, Μεσημβρινή, Η Καθημερινή.
Εργογραφία
Η επανάστασις
των αγγέλων. 1963.
Ο Λόρκα και
οι ρίζες. 1964.
Το Άξιον Εστί
του Ελύτη· Εισαγωγή – Σχολιασμός – Ανάλυση Τ.Λιγνάδης. Αθήνα, 1976 (έκδοση β΄,
με προσθήκη).
Η ξενική
εξάρτησις κατά τη διαδρομή του νεοελληνικού κράτους. 1975.
Θεατρολογικά.
Αθήνα, 1978.
Διπλή
επίσκεψη σε μια ηλικία και σ’ έναν ποιητή (Ν.Γκάτσος). 1983
Παιδικός
οδηγός για γνωριμία με το θέατρο. Αθήνα, Διάγραμμα, 1985.
Ο Χουρμούζης
(ιστορία – Θέατρο). 1986..
Προβληματισμοί
γύρω από το αρχαίο δράμα και την τέχνη του ηθοποιού. Χαλάνδρι, έκδοση του
Αετοπούλειου Πολιτιστικού Κέντρου Δήμου Χαλανδρίου, 1987 (σε συνεργασία με τους
Μάγια Λυμπεροπούλου και Ν.Γ.Μπούρα).
Καταρρέω·
Δοκίμια για το σύγχρονο ελληνισμό. Αθήνα, Ακρίτας, 1996 (έκδοση γ΄).
Το μυστήριο,
το κάλλος και η ιθαγένεια του τοπίου· Δοκίμια για τη νεώτερη και σύγχρονη
λογοτεχνία. Αθήνα, Ακρίτας, 1996.
De
Siris