Ιωάννης Δ΄ Λάσκαρης
Ο Ιωάννης Δ΄ Λάσκαρης γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1250 και πέθανε το 1305, ήταν γιος του Αυτοκράτορα της Νίκαιας Θεόδωρου Β΄ Λάσκαρη, ο οποίος πέθανε τον Αύγουστο του 1258. Ο Ιωάννης ήταν τότε μόλις οκτώ ετών. Για τον λόγο αυτό ο πατέρας του είχε φροντίσει να αναθέσει την επιμέλεια του κράτους και την φροντίδα του ανήλικου γιου του στον πατριάρχη Αρσένιο Αυτωρειανό και τον πρωτοβεστιάριο Γεώργιο Μουζάλωνα. Η απόφαση αυτή του Θεόδωρου Λάσκαρη είχε δυσαρεστήσει τον στρατηγό Μιχαήλ Παλαιολόγο ο οποίος είχε την υποστήριξη του στρατού και πολλών ευγενών.
Εννέα ημέρες μετά τον θάνατο του Θεόδωρου, ο Μουζάλων δολοφονήθηκε από τους στρατιωτικούς και ο Παλαιολόγος έλαβε τον τίτλο του δούκα, ως κηδεμόνας του ανήλικου Ιωάννη. Μέσα σε τέσσερις μήνες ο Παλαιολόγος κατόρθωσε να προαχθεί σε δεσπότη και τέλος τιτλοφορήθηκε συμβασιλέας του Ιωάννη. Η στέψη έγινε την 1η Ιανουαρίου 1260. Με απαίτηση του Παλαιολόγου στέφθηκε μόνον αυτός αυτοκράτορας, ο δε Ιωάννης αποφασίστηκε να στεφθεί αργότερα όταν θα ενηλικιωνόταν.
Στις 26 Ιουλίου του 1261 όμως ο καίσαρας Αλέξιος Στρατηγόπουλος ελευθέρωσε την Κωνσταντινούπολη από τους Φράγκους, και στις 15 Αυγούστου ο Μιχαήλ Παλαιολόγος στέφτηκε στην Αγία Σοφία αυτοκράτορας, αγνοώντας εντελώς τον Ιωάννη Δ΄. Αργότερα, στα τέλη του ίδιου έτους, ο Μιχαήλ διέταξε να τυφλώσουν τον Ιωάννη ώστε να μην μπορέσει ποτέ να απειλήσει την δυναστεία των Παλαιολόγων. Ο Ιωάννης Λάσκαρις πέθανε το 1305.
De Siris