Μανώλης Φάμελλος
O Μανώλης Φάμελλος, γεννήθηκε το 1968, στις 24 του Δεκέμβρη (και ημέρα Τρίτη) στην Αθήνα. Οι ρίζες του... ‘απλώνονται’ σε στεριά και θάλασσα (Κυκλάδες και Πελοπόννησο) ενώ από τον Σεπτέμβρη του ’70 ζει στη Θεσσαλονίκη (πραγματοποιώντας συχνές επισκέψεις στην γενέτειρα του!).
Η μουσική αρχίζει να τον φλερτάρει στη διάρκεια των εφηβικών του χρόνων και τελικά τον κερδίζει, αφού στα τέλη της δεκαετίας του ’80 αφήνει για χατίρι της τις σπουδές του στην Ν.Ο.Ε. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης. Λίγα χρόνια πριν, στα μέσα της ίδιας δεκαετίας, αγοράζει την πρώτη του κιθάρα, και μαζί με τον Χρήστο Οικονόμου ξεκινούν (ακούγοντας Wipers, Meat Puppets, R.E.M., Neil Young, Ramones κ.ά.) τις πρώτες εκτελεστικές - μουσικές! - απόπειρες. Το 1989 πραγματοποιεί και την πρώτη του πειραματική ηχογράφηση μ’ ένα εφήμερο σχήμα -τους Απέναντι - το οποίο αφήνει κληρονομιά στο μετέπειτα σχήμα του Μ. Φάμελλου την «Άρρωστη Δημοκρατία».
Καλοκαίρι 1991, κι ο Μανώλης Φάμελλος είναι έτοιμος να χαράξει στο βινύλιο τις μελωδικές ιδέες που έχει μαζέψει στο μυαλό του (και στο πεντάγραμμο!). Στο studio τον συνοδεύει μια παρέα φοιτητών του τμήματος μουσικών σπουδών του Α.Π.Θ. ,με το όνομα «Ποδηλάτες» (ανάμεσά τους τότε και ο Χ. Οικονόμου). Αν και η παρθενική τους ‘βόλτα’ έγινε για τις ανάγκες αυτής μόνο της ηχογράφησης, η συνεργασία τους συνεχίστηκε κι απέκτησε μόνιμη μορφή. Έτσι, τον Ιανουάριο του 1992 ανεβαίνουν στη σκηνή του club «Pararlama», όπου πραγματοποιούν σειρά επιτυχημένων εμφανίσεων κι αργότερα μετακομίζουν στον ΜΥΛΟ.
Τον Μάρτιο του επόμενου έτους εγκαινιάζεται η δισκογραφική πορεία του Μανώλη Φάμελλου και των Ποδηλατών, με το ομώνυμο LP, που κυκλοφορεί από το επίσης πρωτοεμφανιζόμενο δισκογραφικό τμήμα του Μύλου. Η πλειάδα των στίχων έχει την υπογραφή του Μ. Φάμελλου (ο οποίος συνεχώς εμπλουτίζει τα ακούσματά του), όπως και η μουσική, πάντα βέβαια με την συμβολή των Ποδηλατών. Σαν αποτέλεσμα ,παραδίδετε στον ελληνικό μουσικό χώρο μια καινούργια άποψη που όμως δεν αποσπά την προσοχή που θα της άξιζε. Η παρέα από τη Θεσ/νίκη, πατώντας σε ηλεκτρικές βάσεις (και ξεφεύγοντας από την παράδοση της πόλης που θέλει τα σχήματά της να προχωρούν κουβαλώντας την βαριά και φθαρμένη πια ταμπέλα του «ελληνικού ροκ») δίνει προτεραιότητα σε φυσικά μουσικά όργανα, βιολί, ακορντεόν, μαντολίνο, τσέλο, πιάνο.
Οι επιρροές από την ελληνική, αλλά και την κέλτικη, παράδοση φανερώνονται όταν ο Μανώλης Φάμελλος και οι Ποδηλάτες φτάνουν «Στο Πάρκο των Σκύλων», τον Μάρτιο του ’96. Μ’ αυτή, τη δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά, μια συμπαραγωγή του Μύλου και της ΕΜΙ, τους γνώρισε το ευρή κοινό, ενώ η εμπορική της επιτυχία ήταν η αφορμή για να επανακυκλοφορήσει -μετά από 3 χρόνια- ο πρώτος δίσκος (αυτή τη φορά σε cd και με την προσθήκη 5 ανέκδοτων τραγουδιών της εποχής του). Με την εκδήλωση της «Μαύρης Αγάπης» (ένα concept album στο οποίο συμμετέχουν και ο Νίκος Ζιώγαλας, ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ελένη Τσαλιγοπούλου) ξεκινάει η συνεργασία με την Warner, ενώ η παρουσίασή του γίνεται στην Ιερά Οδό, δίπλα στο Γιώργο Νταλάρα.
Σεπτέμβριος του 1998 και οι Ποδηλάτες, μετά από μια διαδρομή επτά ετών, στην διάρκεια της οποίας άφησαν την σφραγίδα τους σε 3 διαφορετικές δισκογραφικές εταιρίες και συναντήθηκαν με 26 μουσικούς (δισκογραφικά), φτάνουν στο τέρμα.
Το «φολκ ροκ» γίνεται παρελθόν για το Μανώλη Φάμελλο, (που όταν θα γυρίζει να του ρίξει καμιά ματιά, θα νιώθει σίγουρα υπερήφανος!) κι ένας καινούργιος κύκλος ξεκινάει.... «Καθώς Μικραίνει η Μέρα». Η ατμόσφαιρα του δίσκου (η κυκλοφορία του συνοδεύεται από τον χρονολογικό αριθμό: 1999) είναι ηλεκτρική και ο ηλεκτρισμός αυτός... ατμοσφαιρικός! Ο Μανώλης Φάμελλος, ωριμότερος πλέον, φαίνεται να ανακαλύπτει συνεχώς νέα ερεθίσματα και ήχους, και δίνει απαντήσεις σε πολλά ‘βασανιστικά’ ερωτήματα. Απόδειξη και συνέχεια όλων αυτών φαίνεται να είναι και το πρόσφατο album του με τίτλο «Η Ευτυχία Είναι Αυτό».
Παράλληλα με την δική του δισκογραφική πορεία όμως έχει ‘ανακατευτεί’ και στην καριέρα συναδέλφων του!
Έγραψε, στο παρελθόν (για το μέλλον κανείς δεν ξέρει!), τραγούδια για άλλες φωνές (όπως του Νίκο Ζιώγαλα), αλλά και τη δική του φωνή την συναντήσαμε σε άλλους δίσκους. Όπως στο «Ξύπνα Φτάσαμε» του Γιώργου Δημητριάδη, στο «Βαρύ φορτίο» του Ευγένιου Δερμιτάσογλου και στο «Μαντήλι της νεράιδας» της Φένιας Παπαδόδημα όπου συμμετέχει μ’ ένα παραμύθι («Ο περιπλανητής»). Στον «Άσωτο Υιό» του Νίκου Πορτοκάλογλου τραγουδούν μαζί «Πίσω από τις γρίλιες» και σε μια συλλογή από τραγούδια του Βαγγέλη. Γερμανού ‘πειράζει’ «Το Γράμμα».
Κάποια στιγμή, αποφασίζει να δει τον χώρο του studio από διαφορετική οπτική γωνία, κι έτσι περνάει πίσω απ’ το τζάμι, αναλαμβάνοντας την παραγωγή του πρώτου δίσκου του συγκροτήματος Κάθοδος των Μυρίων. Ο ρόλος του παραγωγού φαίνεται να τον γοητεύει αφού τον επανεκτελεί με Τα Φώτα Που Σβήνουν, στην πρώτη αλλά και την δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά, που ηχογραφείται αυτό το διάστημα. Η ίδια μορφή συνεργασίας και με τον Νίκο Ζιώγαλα στα «Αλλιώτικα Φτερά» (εδώ πλουσιότερη όμως, αφού συμβάλει και ως μουσικός, αλλά και ως στιχουργός στο «Η αγάπη αν είναι αυτό»).
Δισκογραφία
1993 Μανώλης Φάμελλος και οι Ποδηλάτες (Μύλος)
1996 Μανώλης Φάμελλος και οι Ποδηλάτες+ 5 ανέκδοτα (ΜΙΝΟS)
1996 Στο πάρκο των σκύλων (ΜΙΝΟS)
1998 Μαύρη αγάπη (Wea)
1999 Καθώς μικραίνει η μέρα (Wea)
2000 Η ευτυχία είναι αυτό (Wea)
2003 Μια πολιτεία στο βυθό (Wea)
Singles & EPs
2000 Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι (Wea)
Συμμετοχές
1994 Γυρνά ο καιρός (Lyra)
1995 Τεύχος δεύτερον (FM Records)
1996 Άσωτος υιός (Mercury)
1997 Κάθοδος των Μυρίων (Ε2)
1998 Στον Βαγγέλη με αγάπη (Lyra)
1998 Ζωντανή ηχογράφηση στην Ιερά Οδό II (ΜΙΝΟS)
1999 Τα φώτα που σβήνουν (WEA)
2000 Βαρύ φορτίο (Μύλος)
2000 Το μαντήλι της νεράϊδας (Lyra)
2001 Στον Π (Μεσόγειος)
De Siris