Κωνσταντίνος
Βολανάκης
Ο Κωνσταντίνος
Βολανάκης ή Βολονάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1837και πέθανε στον Πειραιά
στις 29 Ιουνίου 1907, ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες ζωγράφους του
19ου αιώνα. Θεωρείται ο "πατέρας της θαλασσογραφίας"
Βιογραφία
Οι γονείς του
Βολανάκη κατάγονταν από την Βολάνη, ένα μικρό χωριό της περιοχής του Ρεθύμνου.
Σπούδασε στο Γυμνάσιο της Σύρου, απ' όπου αποφοίτησε το 1856. Την ίδια χρονιά,
με παρότρυνση των μεγαλύτερων αδελφών του, πήγε στην Τεργέστη για να δουλέψει
ως λογιστής κοντά στον μεγάλο οίκο εμπορίας ζαχάρεως Αφεντούλη. Ο Αφεντούλης
εκτίμησε τις καλλιτεχνικές ικανότητες του νεαρού Βολανάκη από τα πάμπολλα
σκαριφήματα με βάρκες, πλοία και λιμάνια που ο τελευταίος έφτιαχνε μέσα στις
σελίδες των λογιστικών βιβλίων. Έτσι, αντί να απολύσει τον άτακτο λογιστή, ο Αφεντούλης
ανέλαβε να τον στείλει στην Βαυαρία για να σπουδάσει ζωγραφική στην Ακαδημία
του Μονάχου κοντά στον Καρλ φον Πιλότυ (Karl von Piloty) το 1860.
Μετά την
αποφοίτησή του από την Ακαδημία του Μονάχου, ο Βολανάκης εργάστηκε στο Μόναχο,
την Βιέννη και την Τεργέστη. Το 1883 επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε
στον Πειραιά. Σε αυτό συνετέλεσε και η πίεση της γυναίκας του "η οποία δεν
άντεχε τον κρύο χειμώνα του Μονάχου". Όμως, ο κουμπάρος του Νικόλαος Γύζης
τον απέτρεψε από το να γυρίσει στήν Αθήνα, γιατί "εκεί οι πίνακες
ζωγραφικής πωλούνται εξευτελιστικώς εις τον Κήπο των Τιτάνων". Από την
ίδια χρονιά και μέχρι το 1903 δίδαξε στην Σχολή των Ωραίων Τεχνών (μετέπειτα
Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών) της Αθήνας, αρχικά το μάθημα της Στοιχειώδους
Γραφής και αργότερα το μάθημα της Αγαλματογραφίας. Στο μεταξύ, λόγω τόσο της
πολυμελούς οικογένειάς του όσο και των χαμηλών τιμών πωλήσεως των πινάκων του,
πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του φτωχός. Είναι χαρακτηριστικό, ότι λόγω
της πενίας αντέστρεψε το σύνηθες, και αντί να αγοράζουν τους πίνακές του και
μετά οι πελάτες να πηγαίνουν στον κορνιζά, αυτός συνεργάσθηκε με τον κορνιζά
Λούτσο στον Πειραιά, και ζωγράφιζε πίνακες που να ταιριάζουν σε μέγεθος με τις
ξυλόγλυπτες κορνίζες του. Ταλαιπωρημένος από μια κήλη, τελικά πέθανε στον
Πειραιά το 1907, ενώ "στην κηδεία του παρευρέθησαν μόνο 5-6 άτομα".
Έργο
Η θάλασσα, τα
πλοία και τα λιμάνια ήταν η μόνιμη πηγή έμπνευσης του Βολανάκη. Μαζί με τον
Θεόδωρο Βρυζάκη, τον Νικηφόρο Λύτρα, τον Νικόλαο Γύζη και τον Γεώργιο Ιακωβίδη,
θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του ακαδημαϊκού ρεαλισμού, της
λεγόμενης «Σχολής του Μονάχου». Ωστόσο τα ιδιαιτέρως φωτεινά έργα του — όπως
π.χ. το γνωστό Πανηγύρι του Μονάχου — δείχνουν κάποιες ιμπρεσιονιστικές τάσεις.
Οι θαλασσογραφίες του κοσμούν τις επισημότερες αίθουσες της Αυστρίας και της
Ελλάδας, ακόμη και του σταθμού του μετρό στον Πειραιά, ενώ κάποιοι άλλοι
πίνακές του πωλήθηκαν σε διεθνείς δημοπρασίες για εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
Σύμφωνα με
την επίσημη γραμμή της Ακαδημίας Μονάχου, τότε που σπούδαζε ο Βολανάκης, οι
καθηγητές συνιστούσαν "αποφυγή της τοπιογραφίας, γιατί αποτελεί την
παρακμή της ζωγραφικής" και συνιστούσαν ενασχόληση με την προσωπογραφία.
Φαίνεται ότι ο Βολανάκης δεν είχε ταλέντο στην προσωπογραφία, όπως ο Γεώργιος
Ιακωβίδης, ή ο Νικόλαος Γύζης. Έτσι προσπέρασε αυτή την απαγόρευση
ενασχολούμενος με το αγαπημένο του θέμα, τη θαλασσογραφία. Το ταλέντο του
αναγνωρίσθηκε νωρίς, αλλά στάθηκε τυχερός ύστερα από ένα ιστορικό γεγονός. Το
1866 έλαβε χώρα στην Αδριατική θάλασσα, κοντά στις Δαλματικές ακτές, η Ναυμαχία
της Λίσσας μεταξύ των στόλων της Αυστριακής Αυτοκρατορίας και της Ιταλίας.
Νίκησε η Αυστρία. Ο Αυτοκράτορας τότε προκήρυξε ένα διαγωνισμό ζωγραφικής για
την απεικόνιση αυτού του σημαντικού γεγονότος. Ο Βολανάκης κέρδισε το
διαγωνισμό αυτό και έλαβε ως έπαθλο 1000 χρυσά φιορίνια και δωρεάν ταξίδια -
κρουαζιέρες με το πολεμικό ναυτικό της Αυστρίας για 3 χρόνια. Εκμεταλλευόμενος
αυτά τα ταξίδια ζωγράφισε μια δεκάδα περίπου άλλους πίνακες σχετικούς με πλοία
και θάλασσα, όπως το πλοίο Kaiser
κ.λπ. Σήμερα, ο πίνακας του Κ. Βολανάκη Η Ναυμαχία της Λίσσας βρίσκεται στο
Μουσείο Καλών Τεχνών της Βουδαπέστης.
Ένα από τα
διάσημα έργα του Κωνσταντίνου Βολανάκη είναι Η Πυρπόληση της Τουρκικής
ναυαρχίδας, εκτελεσμένο τουλάχιστον δύο φορές (ιδιωτική συλλογή Stavros Michalarias Art, Αθήνα, και "Πυρπόληση Τουρκικής
Φρεγάτας" 1882, Ναυτικό Μουσείο, Πειραιάς). Παρόμοιο είναι και το έργο του
"Η Πυρπόληση του Τουρικού δικρότου, Δημοπρασία Christie's Αθήνα 1994). Το ίδιο έργο ζωγράφισε
και ο Νικηφόρος Λύτρας (βρίσκεται στην Πινακοθήκη Αβέρωφ, στο Μέτσοβο
Ιωαννίνων). Με μια προσεκτική ματιά στους δύο πίνακες διαπιστώνεται εύκολα η
διαφορετική τεχνοτροπία των δύο ζωγράφων. Ο μεν Κ. Βολανάκης εστιάζει στο
γεγονός της πυρπόλησης δίνοντας σημασία στην απεικόνιση του πλοίου που το
ζώνουν οι φλόγες ενώ σαν λεπτομέρειες διακρίνονται οι Τούρκοι ναυαγοί και
ελάχιστα οι πυρπολητές. Αντίθετα, ο Νικηφόρος Λύτρας έχει στο πρώτο πλάνο την
ομάδα των πυρπολητών να κωπηλατούν δυνατά για να απομακρυνθούν, με όρθιο τον
Κανάρη να χαιρετά χαρούμενος, ενώ στο βάθος θολά και σκοτεινά φαίνεται
πυρπολημένο το πλοίο μέσα στις φλόγες ενώ οι Τούρκοι ναυτικοί προσπαθούν να
κατεβούν στις βάρκες με σχοινιά. Ο Βολανάκης είναι θεματοκεντρικός, ενώ ο
Λύτρας ανθρωποκεντρικός.
Διάσημο είναι
το έργο του Κ. Βολανάκη Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας (βρίσκεται στο γραφείο του
αρχηγού ΓΕΝ, στο Χολαργό). Αρχικά θεωρήθηκε ότι επρόκειτο για τη Ναυμαχία του
Ακτίου, για αυτό και εκ παραδρομής μια φωτογραφία του πίνακα κοσμεί την αίθουσα
συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Πρέβεζας. Όμως η διδακτορική διατριβή του
Μανώλη Βλάχου (1974) απέδειξε ότι πρόκειται για τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, έργο
που εκτελέστηκε επί παραγγελία του Ελληνικού κράτους, και η βασίλισσα που
απεικονίζεται στην πλώρη ενός σκάφους δεν είναι η Κλεοπάτρα αλλά η βασίλισσα
της Φρυγίας Αρτεμισία η οποία είχε συμμαχήσει με τον Ξέρξη.
Εμπορικές τιμές πινάκων του Κ.
Βολανάκη
Σήμερα τα
περισσότερα έργα του Κωνσταντίνου Βολανάκη βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές,
ενώ μια μικρή μερίδα βρίσκεται στην Gallery Stavros Michalarias, στην Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο
Αλέξανδρου Σούτσου, στο Ίδρυμα Κουτλίδη και στην Πινακοθήκη Κουβουτσάκη.
Ορισμένα έργα του έχουν δημιουργηθεί εις διπλούν, όπως η "Πυρπόληση της
Τουρκικής φρεγάτας". Το Νοέμβριο του 2008 το έργο του «Η Αποβίβαση του
Καραϊσκάκη στο Φάληρο» σημείωσε νέο ιστορικό ρεκόρ για τιμή ελληνικού πίνακα σε
δημοπρασία, πλησιάζοντας το ποσό των 2 εκατομμυρίων ευρώ. Το έργο του
«Αποβίβαση του Καραϊσκάκη στο Φάληρο», πουλήθηκε στη δημοπρασία του Sotheby's €1.970.855. To έργο του «Το λιμάνι του Βόλου τη
νύχτα», πουλήθηκε επίσης σε δημοπρασία του Sotheby's €951.965.
De Siris