Θωμάς Υψηλάντης
Ο Θωμάς
Υψηλάντης γεννήθηκε στο Σολτ Λέικ Σίτυ στις 24 Ιουνίου 1928 και πέθανε στις 16
Αυγούστου 2000, ήταν ελληνοαμερικανός φυσικός. Ήταν απευθείας απόγονος του
Αλέξανδρου Υψηλάντη, ήρωα της ελληνικής επανάστασης του 1821.
Γεννήθηκε στο
Σολτ Λέικ Σίτυ των ΗΠΑ και ήταν γιος του Ιωάννη Υψηλάντη και της Ευγενίας
Τζερεφού [το γένος Κυρανάκου] (Ορθοδόξων Ελλήνων), που είχαν μεταναστεύσει στην
Αμερική από την Ελλάδα το 1924. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Αθανάσιος.
Έχασε τον
πατέρα σε ηλικία μόλις 2,5 ετών και την ανατροφή του ανέλαβε η μητέρα του.
Σπούδασε χημεία στο πανεπιστήμιο της Γιούτα αποφοιτώντας το 1950.
Λίγο μετά την
αποφοίτηση εντάχτηκε στην ομάδα του φυσικού Εμίλιο Σεγκρέ (Emilio Segrè) και
στράφηκε στη φυσική. Το 1955 ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στη φυσική στο
Πανεπιστήμιο του Μπέρκελεϊ.
Έγινε γνωστός
για την ανακάλυψη του αντιπρωτονίου το 1955 μαζί με τον Σεγκρέ, τον Κλάιντ
Βίγκαντ (Clyde Wiegand), τον Εντ Λόφγκρεν και τον Όουεν Τσάμπερλεν (Owen
Chamberlain). Αν και συμμετείχε στην ομάδα ανακάλυψης ούτε ο Βίγκαντ ούτε ο
Υψηλάντης βραβεύτηκαν με το Νόμπελ Φυσικής που δόθηκε το 1959 στους Τσάμπερλεν
και Σεγκρέ.
Το κύριο
πεδίο εργασίας του ήταν η σωματιδιακή φυσική και συγκεκριμένα η κατασκευή
ανιχνευτών σωματιδίων και κυρίως νετρίνων. Συνεργάστηκε στενά με το CERN.
Απεβίωσε από
καρδιακό επεισόδιο στην Ελβετία.
De Siris