Γιώργος
Χρονάς
Ο Γιώργος Χρονάς γεννήθηκε στον Πειραιά στις 17 Οκτωβρίου
1948 και είναι συγγραφέας, ποιητής, εκδότης δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός
παραγωγός. Παρακολούθησε μαθήματα στην Ανωτάτη Εμπορική, χωρίς να ολοκληρώσει
τις σπουδές του.
Ίδρυσε το 1981 το περιοδικό «Οδός Πανός», που σήμερα
αριθμεί 138 τεύχη, καθώς και τις ομώνυμες εκδόσεις και τις Εκδόσεις Σιγαρέτα,
οι οποίες έχουν στο ενεργητικό τους πάνω από 270 τίτλους. Ποιήματά του έχουν
μελοποιηθεί από κορυφαίους Έλληνες συνθέτες (Μάνος Χατζιδάκις, Γιάννης
Μαρκόπουλος κ.ά.).
Από το 1979 εργάζεται στο ραδιόφωνο. Ξεκίνησε από το
Τρίτο Πρόγραμμα του Χατζιδάκι, με την εκπομπή Οδός Πανός 17, συνέχισε στο
Δεύτερο με τις εκπομπές Πρόσωπα και Μες στον Καθρέφτη (1981-1987) και στο Πρώτο
Πρόγραμμα με την εκπομπή Χάρτινη Εξέδρα (1989-1996). Από το 2002, επέστρεψε στο
Τρίτο, με την εκπομπή Ξενοδοχείο Βαλκάνια.
Η Σωτηρία Μπέλλου ήταν εκείνη που τον μύησε στο σινεμά
της Μονρόε, κεντρικής μορφής στην προσωπική του μυθολογία· όμως υπάρχουν και
άλλα πρόσωπα, γνωστά και άγνωστα, με τα οποία συνομίλησε εκ βαθέων, εστιάζοντας
στις σκοτεινές και τραγικές πλευρές της ζωής τους. Χαρακτηριστικά είναι τα
βιβλία που έχει αφιερώσει στην Καίτη Γκρέυ (1983), τον Τζαίημς Ντην (1988) και
τη Γυναίκα της Πάτρας (1989)- βιογραφία μιας πόρνης της πόλης.
Η μυθική τραγουδίστρια της δεκαετίας του ΄50, που πέθανε
φτωχή και άγνωστη, χαρίζει τον τίτλο της στο 20ό βιβλίο του Χρονά- έργο
αλλόκοτο και σαγηνευτικό. Εδώ εφτά γυναίκες (Λούλα Αναγνωστάκη, Μαλβίνα Κάραλη,
Λένα Πλάτωνος, Μπέμπα Μπλανς, Γιώτα Γιάννα, Σεβάς Χανούμ, η γυναίκα της Πάτρας)
και ένας δημοσιογράφοςταξιδιώτης της νύχτας προσπαθούν να εξευμενίσουν τη
Σφίγγα, την «άγρια τραγουδίστρια», όπως την αποκαλεί ο Σοφοκλής στον Οιδίποδα
Τύραννο.
Ποίηση που σκόπιμα εστιάζει σε πρόσωπα του περιθωρίου, σε
αντισυμβατικές συμπεριφορές και «αναιδή» πάθη, άκρως ερωτική και ηδυπαθής,
κομψά σκηνοθετημένη, διατυπωμένη σε γλώσσα θερμή και εξομολογητική, αναδύει ένα
άρωμα μοναξιάς αλλά και ανθρώπινης δύναμης. Η ζωή μπορεί να είναι βάλτος, αλλά
μέσα του ανθίζουν κρίνα.
De Siris