Κωνσταντίνος
Ρέντης
Ο Κωνσταντίνος Ρέντης γεννήθηκε το 1884 και πέθανε στις 18
Οκτωβρίου 1958, ήταν Έλληνας δικηγόρος, διπλωμάτης και πολιτικός.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στο Μελίσσι Κορινθίας το 1884. Ήταν γιος του
αξιωματικού μηχανικού Θεοφάνη Ρέντη και της Σοφίας Κ. Ράδου, εγγονός του
Θεοχαράκη Ρέντη, προεστού της Πελοποννήσου και Φιλικού στην Ελληνική Επανάσταση
του 1821.
Σπούδασε νομικά και την περίοδο 1907-1910 προσλήφθηκε
υπάλληλος στο Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο. Την επόμενη δεκαετία 1910-1920 υπήρξε
διπλωμάτης. Υπό την ιδιότητα αυτή μετείχε τους Βαλκανικούς πολέμους διατελώντας
γενικός γραμματέας της επαναστατικής επιτροπής της Βορείου Ηπείρου υπό τον
Χρηστάκη Ζωγράφο. Υπηρέτησε επίσης ως διπλωματικός εκπρόσωπος Ελλάδας στο
Βασίλειο του Μαυροβουνίου και ως γραμματέας πρεσβείας στη Βιέννη, τη Ρώμη, ως
επιτετραμμένος στη Στοκχόλμη και στη συνέχεια ανέλαβε διευθυντής πολιτικών
υποθέσεων στο υπουργείο Εξωτερικών (Αθήνα).
Μετά τα γεγονότα του 1922 αναμίχθηκε με την πολιτική όπου
και αναδείχθηκε πληρεξούσιος της Κορινθίας στη Δ΄ Συντακτική Συνέλευση
(1924-1925). To 1925 διετέλεσε εκπρόσωπος της Ελλάδας στη Κοινωνία των Εθνών.
Αργότερα στη Γ΄ Αναθεωρητική Βουλή (1936) εκλέχθηκε βουλευτής. Το 1938
συνελήφθη από το καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά θεωρούμενος να έχει ανάμιξη στο
κίνημα του 1938 και εκτοπίσθηκε στη Σέριφο.
Στη κατοχή (Μάιος 1944) διέφυγε στη Μέση Ανατολή όπου
εκπροσώπησε το Κόμμα των Φιλελευθέρων στο συνέδριο του Λιβάνου. Εκεί και
ανέλαβε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στη κυβέρνηση του Καΐρου Με την
απελευθέρωση επέστρεψε και συμμετείχε βουλευτής στη Δ΄ αναθεωρητική Βουλή
(1946-1950).
Στη δίκη των δοσιλόγων στην Αθήνα το Φεβρουάριο του 1945
κατέθεσε για τους κατηγορούμενους "Κατα την γνώμη μου έπρεπε να σχηματισθή
Κυβέρνησης κατοχής δια να εξυπηρετήση τον λαόν, τον προστατεύση απο τα
δεινοπαθήματα και μετριάση τας συμφοράς. Οι πολιτικοί δεν ανέλαβον απο
εγωιστικούς λόγους.
Η κυβέρνησις Τσολάκογλου ήτο υπηρεσιακή, απεφευχθη δε δια
ταυτης το Ιταλικόν προτεκτοράτον και ο Ιταλός "Gauleiter". Ουδείς εκ
των υπουργών εξυπηρέτησε τους Γερμανούς. Ο νόμος περι τιμωρίας των αναχωρούντων
δια το εξωτερικόν εγένετο δια να καλύψουν οι κυβερνώντες τας αληθείς προθέσεις
των''."
Όταν επρόκειτο να αναχωρήση δια τη Μέση Ανατολη,
συνήντησε τον τότε υπουργό κ. Β. Καραπάνο, ο οποίος του είπε αποχαιρετώντας τον
"στο καλο και η Παναγιά μαζί σου". Εξήγησε έπειτα στο δικαστήριο ότι
κατα τη γνώμη του η Κυβέρνησις αυτή ουσιαστικώς βοηθούσε τους φευγοντας δια τη
Μέση Ανατολη και πολλές φορές διευκόλυνε την αναχώρηση τους, παρείχε και στις
οικογένειες τους τα μέσα της ζωής, συντάξεις και βοηθήματα.
Το 1946 ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών όπου εκπροσώπησε την
Ελλάδα στη πρώτη συνέλευση του ΟΗΕ στο Λονδίνο.
Στις 24 Νοεμβρίου του 1948 διετέλεσε προσωρινός
αντιπρόσωπος της Κυβέρνησης. Στη συνέχεια εξελέγη βουλευτής με το Κόμμα των
Φιλελευθέρων (1950-1951) και ΕΠΕΚ (1951-1952).
Ο Κωνσταντίνος Ρέντης πέθανε στην Αθήνα το 1958 μετά από
αυτοκινητικό δυστύχημα που συνέβη στην εθνική οδό Αθηνών – Κορίνθου. Γιος του
Κωνσταντίνου Ρέντη ήταν ο πολιτικός Θεοχάρης Κ. Ρέντης
Υπουργικά
καθήκοντα
Υπουργός Δικαιοσύνης από 14 Νοεμβρίου 1922 – 28
Δεκεμβρίου 1922 στην Κυβέρνηση Στυλιανού Γονατά
Υπουργός Εξωτερικών (προσωρινός) (14 Νοεμβρίου 1922 – 28
Δεκεμβρίου 1922 παράλληλα με προηγούμενο
Υπουργός Εξωτερικών (18 Ιουνίου 1924 – 27 Ιουλίου 1924
και 1 Ιουλίου 1925 – 21 Οκτωβρίου 1925).
Υπουργός Εξωτερικών (29 Ιανουαρίου 1946 – 4 Απριλίου
1946)
Υπουργός Δημοσίας Τάξεως (7 Σεπτεμβρίου 1947 – 18
Νοεμβρίου 1948).
Υπουργός Στρατιωτικών (18 Νοεμβρίου 1948 – 20 Νοεμβρίου
1949)
Υπουργός Δημοσίας Τάξεως (20 Ιανουαρίου 1949 – 6
Ιανουαρίου 1950)
Υπουργός Εθνικής Αμύνης (28 Αυγούστου 1950 – 13
Σεπτεμβρίου 1950)
Υπουργός Εσωτερικών (27 Οκτωβρίου 1951 – 11 Οκτωβρίου
1952).
De Siris