Αικατερίνη
Πολιτοπούλου
Η Αικατερίνη
Πολιτοπούλου γεννήθηκε το 1923 και
πέθανε στις 21 Σεπτεμβρίου 1978. Ήταν δημοφιλής μεταπολεμική τραγουδίστρια του
ελαφρολαϊκού τραγουδιού και της επιθεώρησης καθώς και ηθοποιός πιο γνωστή με το
όνομα Καίτη Μπελίντα.
Γεννήθηκε στο
Άργος και μεγάλωσε στην Καλλιθέα. Σπούδασε στο Ωδείο Καλλιθέας και εργάστηκε σε
χοροδιδασκαλείο. Υπήρξε σύζυγος του Γιάννη Βέλλα (παντρεύτηκαν την Κατοχή).
Κατόπιν καθιερώθηκε στον ελαφρό μουσικό Χώρο από τον θεατρικό επιχειρηματία
Βασίλη Μπουρνέλλη. Πρωτοδισκογράφησε ως
«δεύτερη φωνή» στον Τ. Μαρούδα. Πρώτη σκηνική εμφάνιση: “Σκάνδαλα γυναικών”
(“Ακροπόλ”, 1950. Τότε ερμήνευσε «Το τραγούδι που σού έγραψα» του Μ. Σουγιούλ
ως αντικαταστάτρια της Κούλας Νικολαϊδου). Το 1951 ήταν η «πρώτη διδάξασα» το
περίφημο «αρχοντορεμπέτικο» τραγούδι του Γ. Μουζάκη «Ταμπακιέρα». Από τότε
τραγούδησε και έπαιξε κύριους ρόλους σε διάφορα επιθεωρησιακά θεάματα. Συγκρότησε
θίασο με τους Ν. Σταυρίδη και Μαρ. Νέζερ (1958).
Προηγουμένως,
τραγουδούσε στο «πάλκο» του Τσιτσάνη, δίπλα στη Δούκισσα και τη Σεβάς Χανούμ.
Στο “Ακροπόλ” (1959): “30 κότες κι’ ένας κόκορας”. Στο “Πάρκ” (1960): “Φέρρυ
μπώτ”. Στο “Καλουτά” (1961): “Της φυλακής τα σίδερα”. Στο “Ακροπόλ” (1963-65):
“Κόκκινα τριαντάφυλλα”, “Γυναίκες και λουλούδια”, “Είκοσι θέατρα μαζί”, “Η
δημοκρατία χορεύει”. Στο “Μπουρνέλλη” (1966): “Σήκω χόρεψε συρτάκι”. Στο
“`Αλφα” (1966): “Επιχείρησις…Ασπίδα”, κ.λπ. Πρωταγωνίστησε και σε ταινίες:
“Φυντανάκι”, “Η φτώχεια θέλει καλοπέραση”, “Τζίτζικας και μέρμηγκας”, κ.λπ.
Το 1962 πήρε
το Α΄ βραβείο του 1ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης* με το τραγούδι «Αλυσίδες» του Κ.
Γιαννίδη. Το 1965 μετέτρεψε σε κοσμικό Κέντρο στο Φάληρο ένα παροπλισμένο
πλοίο, όμως η επιχείρηση δεν ευωδόθηκε. Το 1967 πήρε το Β΄ βραβείο του Φεστιβάλ
Θεσσαλονίκης με το τραγούδι του Γ.
Μουζάκη «Κτύπα καρδιά μου». Την άνοιξη του 1968 έκανε 2μηνη περιοδεία στον
Καναδά. Εμφανίστηκε και σε ονομαστά κοσμικά Κέντρα» (στο «Πλακιώτικο Σαλόνι» το
1959 με μαέστρο τον Γ. Κατσαρό, στη «Νεράιδα» με μαέστρο τον Κ. Κλάββα, κ.λπ.).
Η καλλιτεχνική της σταδιοδρομία έκλεισε το 1969 στη «Νεράιδα». Παρ’ όλα αυτά το
1976 εμφανίστηκε για λίγο (ως «ρετρό») στο «Δελφινάριο» καθώς και στο χειμερινό
«Νοτούρνο». Πέθανε από την επάρατη (21.9.1978). Αναφέρεται ότι στην κηδεία της
εκατοντάδες απαρηγόρητοι θαυμαστές τραγουδούσαν το τραγούδι του Μ.
Θεοφανίδη “Κόσμος πάει κι έρχεται”, που
υπήρξε μεγάλη επιτυχία της. Στους «αναβιωμένους» LP δίσκους της: «Μπελίντα» (1969, 1976)
και «Μπελίντα» (1979). Ακούγεται επίσης στους δίσκους: «Μεγάλες επιτυχίες» (1969),
«Περασμένα και όχι ξεχασμένα» (1984), «Μουσικό πορτραίτο» (1988) καθώς και στα LP-CD “Καλησπέρα κε `Εντισον, Νο 4″ και “Νο
6″ (1990).
De Siris