Γιάννης
Θεοδωράκης
Ο Γιάννης
Θεοδωράκης γεννήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 1932 στα Γιάννενα και πέθανε στις 7
Δεκεμβρίου 1996, ήταν δημοσιογράφος και ποιητής, αδελφός του Μίκη Θεοδωράκη.
Εκανε τα
πρώτα του βήματα στη δημοσιογραφία με την πρώτη έκδοση του περιοδικού
"Δρόμοι της Ειρήνης". Δούλεψε σε εφημερίδες και περιοδικά της
Αριστεράς στη δύσκολη περίοδο της φασιστικής βίας και τρομοκρατίας, αψηφώντας
διώξεις και κινδύνους. Για αρκετά χρόνια ήταν δημοσιογράφος του "Ριζοσπάστη"
μετά την επανέκδοσή του, το Σεπτέμβρη του 1974. Στις 10 Νοέμβρη 1996 έστειλε
από το κρεβάτι του πόνου και δημοσιεύθηκε στο "Ριζοσπάστη", ένα
τελευταίο κείμενό του με αφορμή το βιβλίο του Β. Αποστολόπουλου για τον ΔΣΕ στη
Ρούμελη. Τέλειωνε με τη φράση "Ναι... Μπορούμε και πάλι να
ελπίζουμε".
Πλούσιο ήταν
και το ποιητικό του έργο. Εμπνευσμένο από τους αγώνες των αδικημένων, όπως «Οι
λιποτάκτες», «Ομορφη Πόλη». Κάποιες συλλογές μελοποίησε ο αδερφός του, Μίκης.
Από τα έργα του ξεχωρίζουν «Η πλημμύρα» και «Ενα τραγούδι του καιρού». Από τα
πεζογραφικά του έργα ξεχωρίζει το «Υπέρ βωμών και Αστείων», που διακωμωδεί το
παρακράτος.
Στα ποιήματά
του έγραφε "θάμαι πάντα μόνος", αλλά έφυγε τελικά κάθε άλλο παρά
μόνος, καθώς όλο αυτό το διάστημα που έδινε τη μάχη με την επάρατο, ήταν
περιτριγυρισμένος με αγάπη απ' όλους τους δικούς του. Εδωσε τη μάχη μέχρι το
τέλος γενναία, με πολύ κουράγιο και καλή διάθεση.
De Siris