Τάκις
Ο Τάκις (ψευδώνυμο του Παναγιώτη Βασιλάκη) είναι Έλληνας γλύπτης. Συγκαταλέγεται στους εκπροσώπους της σύγχρονης εικαστικής σκηνής και της κινητικής τέχνης.
Γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου του 1925 στην Αθήνα και ήταν το έκτο από τα επτά παιδιά μιας εύπορης οικογένειας, ο πατέρας κτηματίας, η οποία όμως μετά την Μικρασιατική καταστροφή χρεοκόπησε. Η καταγωγή της οικογένειας είναι από την Αλαγονία της Πελοποννήσου. Μεγάλωσε στην Νέα Χαλκηδόνα μέσα στη φτώχεια και σε νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και την γλυπτική. Το 1954 έφυγε από την Ελλάδα και μετά από περιπλάνηση στις ΗΠΑ και την Ευρώπη εγκαταστάθηκε στο Παρίσι.
Έχει δημιουργήσει πάρα πολλά έργα, τα οποία υπάρχουν σε δημόσιους χώρους και εκθέσεις. Το 1960 τού απονεμήθηκε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τα έργα Telesculpture («Τηλεγλυπτό») και Telesculpture Electromagnetique («Ηλεκτρομαγνητικό Τηλεγλυπτό»), από το υπουργείο πολιτισμού της Γαλλίας.
Το 1964 αγόρασε εκτάσεις στο Γεροβουνό, στους πρόποδες της Πάρνηθας,
όπου έχει κατασκευάσει το σπίτι του, στο οποίο μένει τα καλοκαίρια. Εκεί έχει ιδρύσει το Κέντρο Έρευνας Τέχνης και Επιστήμης (ΚΕΤΕ).
Το 1987 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Μιτεράν με τη διάκριση του Ταξιάρχη των Γραμμάτων και Τεχνών. Το 1995 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 46η Μπιενάλε της Βενετίας. Ασχολείται εδώ και δεκαετίες με τα μαγνητικά πεδία.
De Siris