Λεβ Γιασίν
Ο Λεβ Ιβάνοβιτς Γιασίν γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1929 και πέθανε στις 20 Μαρτίου 1990. Ήταν Σοβιετικός ποδοσφαιριστής που έπαιζε στη θέση του τερματοφύλακα.
Θεωρείται ως ο καλύτερος τερματοφύλακας του 20ου αιώνα από την διεθνή ομοσπονδία ιστορίας και στατιστικής ποδοσφαίρου (IFFHS)
Ζωή και καριέρα
Ο Γιασίν γεννήθηκε στην Μόσχα σε οικογένεια βιομηχανικών εργατών. Ήταν μόλις 12 ετών όταν το καλοκαίρι του 1942 κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, άρχισε να δουλεύει ως βοηθός σε εργαστήριο μετάλλου.
Πρώτα βήματα
Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στη Ντιναμό Μόσχας το 1949 σε ηλικία 20 χρονών ενώ στην Εθνική κλήθηκε το 1954.
Η καταξίωση
Ο Λεβ Γιασίν Στη Ντιναμό απέδειξε το τεράστιο ταλέντο του και αυτό τον οδήγησε στην Εθνική όπου εκεί τον έμαθε και ο υπόλοιπος κόσμος. Το 1956 κέρδισε στους Ολυμπιακούς Αγώνες το χρυσό μετάλλιο και το 1960 το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Σαν μέλος της Σοβιετικής Ένωσης πήρε μέρος στις διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1958 (αποκλείστηκε στον προημιτελικό από την Σουηδία ), 1962 (αποκλείστηκε στον προημιτελικό από την Χιλή), και 1966 (τέταρτη θέση). Το 1970 ταξίδεψε στο Μεξικό για το Παγκόσμιο Κύπελλο όμως ήταν 40 ετών και ο ρόλος του ήταν πιο πολύ αυτός του βοηθού προπονητή παρά του παίκτη μιας και ήταν η τρίτη επιλογή της ομάδας ως τερματοφύλακας. Το τελευταίο του παιχνίδι το έδωσε το 1971 σε ένα συμβολικό αγώνα με τη Ντιναμό Μόσχας απέναντι σε μια ομάδα επίλεκτων της Ευρώπης στο στάδιο Λένιν της Μόσχας. Σε αυτό το παιχνίδι παρευρέθησαν πάνω από 100.000 άνθρωποι για να τον δουν να αγωνίζεται για τελευταία φορά. Μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του την έκανε το 1963 ως μέλος της «επίλεκτης ενδεκάδας κόσμου» απέναντι στην Εθνική Αγγλίας στο στάδιο Γουέμπλεϋ καθώς έκανε απίστευτες αποκρούσεις. Το 1963 γίνεται ο πρώτος και μοναδικός τερματοφύλακας στον κόσμο που κέρδισε το βραβείο του καλύτερου Ευρωπαίου ποδοσφαιριστή. Λέγεται πως έχει αποκρούσει περίπου 150 πέναλτι σε όλη του την καριέρα. Η ΦΙΦΑ, για να τον τιμήσει, εγκαθίδρυσε το βραβείο Λεβ Γιασίν για τον καλύτερο τερματοφύλακα σε κάθε τελική διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου.
Λοιπά στοιχεία
Ο Γιασίν συνήθιζε να αγωνίζεται με μαύρη εμφάνιση και μαύρα γάντια. Από το γεγονός αυτό του έδωσαν παρατσούκλια όπως μαύρη αράχνη, μαύρο χταπόδι, μαύρο πάνθηρα κ.ά.
Για γούρι επαιρνέ μαζί του 2 καπέλα σε κάθε αγώνα και το ένα το άφηνε πίσω από το τέρμα του ενώ το άλλο το φορούσε στο κεφάλι του
Το 2000 η ΦΙΦΑ τον ανακήρυξε σε Τερματοφύλακα του 20ου Αιώνα.
Αν και ήταν ιδιαιτέρα αθλητικός όταν ρωτήθηκε για το μυστικό της επιτυχίας του δήλωσε: Ένα τσιγάρο για να καλμάρουν τα νεύρα και ένα ποτό για να σφίξουν οι μύες.
Έχει κερδίσει ένα Σοβιετικό πρωτάθλημα χόκεϋ επί πάγου.
Μερικοί από τους παίκτες που τον τίμησαν στο τελευταίο παιχνίδι του ήταν οι Πελέ, Εουσέμπιο και Φραντς Μπεκενμπάουερ
Μετά το τέλος της καριέρας του προπόνησε κάποιες ομάδες σε μικρά πρωταθλήματα της Φινλανδίας.
Το ένα του πόδι ακρωτηριάστηκε έπειτα από τραυματισμό στο γόνατο. Εξαιτίας, όμως, επιπλοκών πέθανε το 1990.
Στατιστικά
Αγωνίστηκε σε 812 παιχνίδια συνολικά στην καριέρα του.
320 παιχνίδια βασικός στη Ντιναμό Μόσχας
78 διεθνείς εμφανίσεις (δέχτηκε 70 γκολ)
13 αγώνες Παγκοσμίου Κυπέλλου (4 παιχνίδια χωρίς να δεχτεί γκολ)
2 εμφανίσεις στην "επίλεκτη ενδεκάδα (ΧΙ) κόσμου" (το 1963 κόντρα στην Αγγλία - 1968 κόντρα στην Βραζιλία)
Τιμητικό παιχνίδι από την ΦΙΦΑ το (1971)
480 παιχνίδια χωρίς να δεχτεί γκολ.
Βραβεία
Εγχώρια
1 χρυσό μετάλλιο για το Σοβιετικό πρωτάθλημα χόκεϋ επί πάγου
5 χρυσά, 5 ασημένια και 1 χάλκινο, το σύνολο των μεταλλίων στα Σοβιετικά πρωτάθληματα ποδοσφαίρου
3 φορές κάτοχος του Σοβιετικού Κυπέλλου
Διεθνή
1 ολυμπιακό χρυσό μεταλλίο
1 χρυσό μεταλλίο ως κάτοχος του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος
1 ασημένιο μεταλλείο ως φιναλίστ του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος
Άλλα επιτεύγματα
Ευρωπαίος Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς, Βραβείο "Χρυσή Μπάλα" (1963)
4η θέση στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλου (1966)
3 φορές Καλύτερος τερματοφύλακας της ΕΣΣΔ (1960,1963,1966)
22 επίσημες εποχές με τον ίδιο σύλλογο (1950 - 1970)
Τάγμα του Λένιν (1967)
Ολυμπιακό Τάγμα (1986)
Χρυσό Τάγμα της ΦΙΦΑ για την Αρετή (1988)
Χρυσό μετάλλιο «του σφυριού και του δρεπανιού» (αστέρι) του Ήρωα της Σοσιαλιστικής Εργατιάς μαζί με το Τάγμα του Λένιν (ισάξιο με το στρατιωτικό βραβείο «Ήρωας της ΕΣΣΔ») (1989)
Τίτλος του «Καλύτερου Τερματοφύλακα του Αιώνα» της ΦΙΦΑ, , και μέλος της «Ενδεκάδας (ΧΙ) του Αιώνα» της ΦΙΦΑ (2000)
Χρυσός Παίκτης της Ρωσίας από την Ποδοσφαιρική Ένωση της Ρωσίας, ως ο πιο εξέχων παίκτης τους τα τελευταία 50 χρόνια (Νοέμβριος 2003 για τον εορτασμό του Ιωβηλαίου της ΟΥΕΦΑ)
De Siris