Ραλλού Μάνου
H Ραλλού Μάνου γεννήθηκε το 1915 και πέθανε στις 15 Οκτωβρίου 1988, ήταν ελληνίδα χορογράφος, χορεύτρια και μία από τις χαρισματικές προσωπικότητες του 20ού αιώνα. Άφησε με τη ζωή και το έργο της ανεξίτηλα τα ίχνη του οράματoς που έθρεψε για τον χορό και την τέχνη. Αληθινή αρχόντισσα με την εκ μητρός και πατρός καταγωγή της (οικογένειες Μαυροκορδάτου, Μάνου και Τομπάζη), έφερε στην προσωπικότητά της δύο γόνιμα συστατικά στοιχεία: εκλεπτυσμό, καλλιέργεια από τη μια και βαθύτατη αίσθηση της ελληνικότητας από την άλλη, σεμνή και αποτελεσματική φιλοπατρία. Έζησε στο νησί της Ύδρας.
Το 1933, νεαρή απόφοιτος της σχολής Ουρσουλινών της Τήνου, ξεκίνησε σπουδές χορού κοντά στην Κούλα Πράτσικα. Αυτή ήταν η αρχή μιας γόνιμης περιπλάνησης στον κόσμο της Τερψιχόρης, που την ακολούθησε κύκλος συστηματικής μαθητείας στο Παρίσι και το Μόναχο, έπειτα μεταπτυχιακών σπουδών στη Νέα Υόρκη, όπου και γνώρισε την Martha Graham. Το 1951 ιδρύει το «Ελληνικό Χορόδραμα», στο οποίο παρουσίαζε χοροδράματα βασιζόμενα στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία και το οποίο και διευθύνει ως τον θάνατό της.
Οι χορογραφίες και οι παραστάσεις της δεν αποτέλεσαν μόνον ενσυνείδητο επίτευγμα σύζευξης της παράδοσης και της νεωτερικότητας, αλλά και συνδέθηκαν οργανικά με μια κρίσιμη, μεταιχμιακή εποχή της νεοελληνικής πνευματικής και καλλιτεχνικής ζωής. Οι αναζητήσεις της συνταιριάστηκαν με αυτές μιας πλειάδας ανθρώπων του πνεύματος και των τεχνών, καθώς τα οράματά τους διασταυρώθηκαν στο θέατρο, τη μουσική, την εικαστική απεικόνιση, καινοτομίες που σφράγισαν τα δύο τρίτα του περασμένου αιώνα.Έργα της παρουσιάστηκαν πολύ συχνά στο θέατρο Ηρώδου του Αττικού στην Αθήνα ενώ συνεργάστηκε με τους Έλληνες συνθέτες Μάνο Χατζηδάκη, Μίκη Θεοδωράκη, Γιώργο Τσαγγάρη και Γιώργο Σισιλιάνο.
Οταν το 1999 ο εκδημήσας πλέον σύζυγός της ακαδημαϊκός Παύλος Μυλωνάς εμπιστεύθηκε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών την καταγραφή και την αξιοποίηση του αρχείου της μεγάλης χορογράφου, μια νέα έκπληξη ερχόταν να προστεθεί. Διορατική ως προς την ουσία του έργου της και τη σημασία διατήρησής του ως τμήματος της ιστορικής μνήμης, είχε την πρόνοια να συγκροτήσει και να διαφυλάξει ένα συστηματικό προσωπικό αρχείο.
Ανέρχεται σε 192 φακέλους που περιέχουν συγκεντρωμένα στοιχεία για τη δράση του «Ελληνικού Χοροδράματος», τις παραστάσεις, τις περιοδείες του, αρχείο αλληλογραφίας με διεθνείς προσωπικότητες της εποχής (αρχείο δηλαδή εξερχομένων και εισερχομένων εγγράφων), προσωπικές σημειώσεις κ.λπ.
De Siris