Αττικός
Ο Αττικός
ήταν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως την περίοδο 406-425.
Καταγόταν από
τη Σεβάστεια του Πόντου και αρχικά είχε προσχωρήσει στην αίρεση του Μακεδονίου.
Είχε μέτρια παιδεία, αλλά θαρραλέο χαρακτήρα. Ως πρεσβύτερος στην
Κωνσταντινούπολη ήταν από τους μεγάλους πολεμίους του Ιωάννη του Χρυσοστόμου,
κατά του οποίου κατέθεσε ως κατήγορος στη Σύνοδο στη Δρυ, μαζί με τον Αρσάκιο.
Μετά την
έκπτωση του Χρυσοστόμου από τον Θρόνο, και τη σύντομη Πατριαρχία του Αρσακίου,
εξελέγη Πατριάρχης το 406 και εξακολούθησε τις διώξεις εναντίον των οπαδών του
Χρυσοστόμου. Εκκλησιαστικοί συγγραφείς αναφέρουν ότι ήταν ευλαβής, γλυκός προς
τους φίλους και φοβερός προς τους εχθρούς του. Ήταν επίσης μελετηρός, φιλόπονος
και φιλάνθρωπος. Καταδίωξε τις αιρέσεις και το 415 εγκαινίασε το Ναό της Αγίας
Σοφίας, ο οποίος είχε καεί το 404.
Περί το 416
άλλαξε στάση προς τον Ιωάννη το Χρυσόστομο. Μιμούμενος τον Αντιοχείας
Αλέξανδρο, ο οποίος ήδη από το 413 είχε γράψει πάλι το όνομα του Ιωάννη στα
Δίπτυχα, ζήτησε να μνημονεύεται στις ευχές, ενώ με επιστολή του προέτρεψε και τον
Αλεξανδρείας Κύριλλο να κάνει το ίδιο.
Κατά την
Πατριαρχία του, ενίσχυσε το κύρος του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλως, δεν
κατάφερε όμως τη διεύρυνση της διοικητικής του δικαιοδοσίας, την οποία
επιχείρησε με διάταγμα του Αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β΄ του Μικρού. Έχουν διασωθεί
μέχρι σήμερα κάποιες επιστολές του Αττικού, όχι όμως και η πραγματεία του περί
πίστεως και παρθενίας, την οποία είχε απευθύνει στις κόρες του Αυτοκράτορα
Αρκαδίου.
Προαισθάνθηκε
το θάνατό του, ο οποίος συνέβη στις 10 Οκτωβρίου του 425. Η Ορθόδοξη Εκκλησία
τιμά τη μνήμη του στις 8 Ιανουαρίου.
De Siris