Γεώργιος Καρατζαφέρης
Ο Γεώργιος Καρατζαφέρης (του Ιωάννου) είναι δημοσιογράφος και πολιτικός, ιδρυτής και πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού (ΛΑ.Ο.Σ.). Είναι επίσης από το 2004 Αντιπρόεδρος του κόμματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου IND/DEM (Independence and Democracy).
Βιογραφία
Γεννήθηκε στις 11 Αυγούστου 1947 στην Αθήνα (Αμφιθέα) και κατάγεται από την ορεινή Αρκαδία. Το 1959 πετυχαίνει στη Βαρβάκειο Σχολή. Στην ηλικία των 15 ετών έγινε ραδιοφωνικός παραγωγός και το 1971 παρακολουθεί μαθήματα τηλεόρασης στο C.F.C.F. στο Μόντρεαλ του Καναδά. Το 1977 ίδρυσε την Εταιρία Ενημέρωσης και Δημοσίων Σχέσεων R.TV.P.R ΑΕ και το 1983 δημιούργησε τη βιντεοεφημερίδα «TV Press». To 1990 ίδρυσε τον ραδιοφωνικό σταθμό RadioCity και τον τηλεοπτικό ΤeleCity (αργότερα Τηλεάστυ).
Το 1983 του προσεφέρθη υποτροφία από το Ίδρυμα Αντενάουερ (Adenauer) και το 1994 πήρε και τυπικά το πτυχίο Δημοσιογραφίας από το London School of Journalism. Το 2000 ίδρυσε την εβδομαδιαία εφημερίδα «Α1» και το 2005 την Ακαδημία Σπουδών Επικοινωνίας. Έχει εργαστεί ως συντάκτης στις εφημερίδες «Έθνος», «Εμπρός», «Εθνικός Κήρυκας» και «Νέα Πορεία» (Επίσημο Οργανο της ΝΔ), και ως αρθρογράφος-πολιτικός σχολιαστής στις εφημερίδες «Ελεύθερος», «Απογευματινή» και «Ελεύθερος Τύπος».
Είναι αδερφός του Σπύρου Καρατζαφέρη, δημοσιογράφου και παρουσιαστή της ενημερωτικής εκπομπής «Εξπρές του μεσονυκτίου» στον τηλεοπτικό σταθμό Extra 3.
Πολιτική δραστηριότητα
Στις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993 εξελέγη Βουλευτής Β΄ Αθηνών με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας συγκεντρώνοντας 109.971 σταυρούς.[1] Με το ίδιο κόμμα επανεξελέγη το 1996 και το 2000. Κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στη Βουλή με τη ΝΔ ήταν αιρετό μέλος σε όλα τα όργανα του κόμματος και επίσης υπήρξε πρόεδρος της Ομάδας Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (ΟΚΕ) Δημόσιας Τάξης, Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (1993-2000), μέλος των Επιτροπών Δημόσιας Διοίκησης και Εξωτερικών (1993-2004), μέλος της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας του Απορρήτου των Επικοινωνιών, αντιπρόεδρος της Ομάδας Ελληνοϊσπανικής Φιλίας (1999).
Το 2000 ήλθε σε ρήξη με τη Νέα Δημοκρατία και ο πρόεδρος της, Κωνσταντίνος Καραμανλής τον διέγραψε τον Μάιο από την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος. Αιτία ήταν οι δηλώσεις του ότι ο πρόεδρος του κόμματος βασιζόταν υπερβολικά στις απόψεις του τότε γραμματέα Άρη Σπηλιωτόπουλου. Λίγους μήνες αργότερα, τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, ο Καρατζαφέρης ίδρυσε το πολιτικό κόμμα Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός.
Στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση του 2002 διεκδίκησε την υπερνομαρχία Αθηνών (επικεφαλής του συνδυασμού «Με Καθαρή Καρδιά») όπου και έλαβε το 14% των ψήφων και εξελέγη νομαρχιακός σύμβουλος. Στις εκλογές εκείνες υπάρχουν ενδείξεις ότι είχε την υποστήριξη του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, ο οποίος όταν ρωτήθηκε, είπε ότι όσοι ψηφίζουν Καρατζαφέρη δεν είναι ακροδεξιοί, αλλά καλοί Χριστιανοί, που αντιδρούν στο Τζαννετάκο (τον τότε υποψήφιο της ΝΔ).
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Στις εκλογές της 7 Μαρτίου 2004 ο ΛΑ.Ο.Σ. απέτυχε οριακά να εισέλθει στη Βουλή, αλλά τρεις μήνες αργότερα στις εκλογές για την ανάδειξη βουλευτών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συγκέντρωσε 4,2% των ψήφων και εξελέγη ο ίδιος ευρωβουλευτής, αναλαμβάνοντας και αντιπρόεδρος του κόμματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Δημοκρατία και Ανεξαρτησία (IND/DEM). Είναι επίσης αντιπρόεδρος στη Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή ΕΕ - Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, μέλος στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, στη Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή ΕΕ-Βουλγαρίας, στην Αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με το Mercosur και στην Αντιπροσωπεία της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, καθώς και αναπληρωτής στην Προσωρινή επιτροπή για την εικαζόμενη χρήση ευρωπαϊκών κρατών από τη CIA για τη μεταφορά και την παράνομη κράτηση ατόμων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι από τον πρώτο κιόλας χρόνο κατέχει το ρεκόρ επερωτήσεων στο σύνολο των μελών του Ευρωκοινοβουλίου (με πάνω από 523) και ότι επελέγη στους τέσσερις καλύτερους ρήτορες της Ευρωβουλής από την εδρεύουσα στη Γενεύη ΜΚΟ European League (European League of Geneva). Η ίδια ΜΚΟ τον επέλεξε στη λίστα των καλυτέρων ευρωβουλευτών από κάθε χώρα για το 2006. Η λίστα αυτή σχηματίζεται με κριτήρια τη συνολική ενεργητικότητα του κάθε ευρωβουλευτού, τη συνεισφορά του σε θέματα που αφορούν τη χώρα του, όσο και την αφοσίωσή του στην εγκαθίδρυση της ειρήνης, της δημοκρατίας, της κατανόησης και συνεργασίας στην Ευρώπη.
Δημοτικές εκλογές
Στις Δημοτικές Εκλογές του 2006 και σε μια προσπάθεια να δώσει αυξημένη προσοχή στη Θεσσαλονίκη εν όψει και εξελίξεων στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, διεκδίκησε τον Δήμο της Θεσσαλονίκης και απέσπασε το 7,5% των ψήφων. Ο ΛΑ.Ο.Σ. ανεδείχθη σε 3ο πολιτικό κόμμα στη Θεσσαλονίκη.
Είσοδος στη Βουλή
Στις εκλογές στις 16 Σεπτεμβρίου 2007 Ο Γεώργιος Καρατζαφέρης εξελέγη βουλευτής στην Α΄ Θεσσαλονίκης αυτήν τη φορά ως αρχηγός του ΛΑ.Ο.Σ., το οποίο μπήκε για πρώτη φορά στην ιστορία του στη Βουλή, κερδίζοντας 3,8% και 10 έδρες.
Στις εκλογές της 4 Οκτωβρίου 2009 εκλέχτηκε βουλευτής Β΄ Αθήνας και ο ΛΑ.Ο.Σ μπήκε στην βουλή με ποσοστό 5,63% και 15 έδρες. Στις εκλογές του 2012 δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή.
Η σχέση με την άκρα Δεξιά
Ο Γιώργος Καρατζαφέρης από αρκετούς θεωρείται ότι ανήκει στον ακροδεξιό χώρο. Το 1974 εξέδιδε τη φιλοβασιλική εφημερίδα «Το Στέμμα της Δημοκρατίας». Το 1998 ο Γ. Καρατζαφέρης χαρακτήρισε τη νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή «συμπλήρωμα της Νέας Δημοκρατίας» επειδή κατά τη γνώμη του «είχε πρωταγωνιστές του αγώνα». Κατά καιρούς στα ψηφοδέλτια του ΛΑΟΣ έχουν συμμετάσχει ο Κωνσταντίνος Πλεύρης και πρώην μέλη της Χρυσής Αυγής. Όταν αποκαλύφθηκε η συμμετοχή στελεχών της Χρυσής Αυγής στο ψηφοδέλτιο του ΛΑ.Ο.Σ., ο Γ. Καρατζαφέρης δήλωσε ότι συμμετείχαν επίσης δυο Εβραίοι, ένας τσιγγάνος και δυο ομοφυλόφιλοι. Η Χρυσή Αυγή, μέσω του Ν. Μιχαλολιάκου, δήλωσε ότι θίγεται ηθικά από τη δήλωση αυτή και απέσυρε την υποστήριξή της πλην των υποψηφίων. Η συμμετοχή Εβραίων στο ψηφοδέλτιο του ΛΑ.Ο.Σ. διαψεύστηκε από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδας.
Η άποψή του για τους λαθρομετανάστες ως πηγή εγκληματικότητας και η πρότασή του για εφαρμογή ποσοστώσεων στην είσοδο των μεταναστών, στα πρότυπα ορισμένων Ευρωπαϊκών χωρών, έχει πολλές φορές δημιουργήσει συζητήσεις από τους πολιτικούς του αντιπάλους, καθώς έγινε αφορμή να κατηγορηθεί για ρατσισμό και ξενοφοβία. Συχνά έχει προβεί δημόσια σε αντισημιτικές και ρατσιστικές δηλώσεις.
Έχει υποστηρίξει υπό μορφήν μομφής ότι κάποιοι έλληνες πολιτικοί όπως ο Κώστας Σημίτης ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Μιλτιάδης Έβερτ για αδιευκρίνιστους λόγους έκρυψαν την εβραϊκή τους καταγωγή και κάποιοι άλλοι το ότι είναι Μασόνοι. Έχει πει χαρακτηριστικά:
«Πρώτον: Δεν είμαι Εβραίος. Ας το πει αυτό κι ο πρωθυπουργός. Δεύτερον: Δεν είμαι κομμουνιστής. Ας το πει αυτό κι ο κ. Καραμανλής. Τρίτον: Δεν είμαι ομοφυλόφιλος. Αυτό δεν μπορεί να το πούνε πολλοί» (28/5/2002, Κόρινθος, δημόσια ομιλία).
Με άλλη αφορμή από το κανάλι του:
«(Ολα) συμβαίνουν εις εφαρμογήν των Πρωτοκόλλων της Σιών. Εις εφαρμογήν της Νέας Τάξεως πραγμάτων. Και ποιοι εξυπηρετούνται; Από τη μια μεριά οι Εβραίοι, που είναι ο άμεσος αυτουργός κι από την άλλη ο Πάπας και το Βατικανό που είναι ο έμμεσος αυτουργός. (...) Μπορώ να σας φέρω περισσότερα του ενός παραδείγματα συνωμοσίας του Βατικανού και των Εβραίων κατά της Ελλάδος. Οχι ένα, όχι δύο, πάρα πολλά. (...) Ο Κώστας Καραμανλής πήγε με το ίδιο αεροπλάνο, το ίδιο αυτοκίνητο στην ίδια λέσχη με τον Γιωργάκη, στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ» (24/5/2000).
Μακεδονικό
Για το θέμα της ονομασίας της FYROM έχει εκφράσει την άποψη ότι οι ως τώρα χειρισμοί στο θέμα δεν υπήρξαν οι κατάλληλοι και πως το όνομα της Μακεδονίας δεν πρέπει να είναι διαπραγματεύσιμο.
Πολυσυλλεκτικότητα
Παράλληλα, σύμφωνα με δηλώσεις του ίδιου του κ. Καρατζαφέρη, παρατηρείται παρουσία στελεχών κεντροαριστερής και αριστερής πολιτικής προέλευσης σε καίρια πόστα με ιδιαίτερο παράδειγμα αυτό του καθηγητού κ. Παναγιώτη Ν. Παπαγαρυφάλλου με αξιοσημείωτη παρουσία στο ΚΚΕ. Επίσης, σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρείας Marc, το 2006 ένα ποσοστό 14% των ψηφοφόρων του ΛΑ.Ο.Σ. αυτοπροσδιοριζόταν ως αριστερής και κεντροαριστερής προέλευσης.
Συγγραφικό έργο
«Το Μοντέλο της Δημοκρατίας»
«Η Γυναίκα Σήμερα»
«Η Λιάνη στηρίζει την Αλλαγή»
«Αγώνες και Αγωνίες της δεκαετίας 1990-2000»
«Βίοι Αγίων»
De Siris