Ζαν Μορεάς
Ο Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος ή γνωστότερος με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Ζαν Μορεάς -Jean Moréas γεννήθηκε στις 15 Απριλίου 1856 και πέθανε στο Παρίσι 30 Απριλίου 1910, ήταν Έλληνας λογοτέχνης. Έγραψε ποιήματα στα ελληνικά και τα γαλλικά αλλά είναι περισσότερο γνωστός για την συνεισφορά του στα γαλλικά γράμματα με το ψευδώνυμο Ζαν Μορεάς.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Αδαμάντιου Παπαδιαμαντόπουλου και της Σκεύως Γιουρδή, εγγονής του ναυάρχου Εμμανουήλ Τομπάζη και τής Ξανθής Σαχίνη. Σπούδασε νομικά στην Γερμανία και την Γαλλία. Ήδη από τα χρόνια των σπουδών του στο Παρίσι είχε ενταχθεί στους λογοτεχνικούς κύκλους της πόλης. Όταν επέστρεψε στην Αθήνα συμμετείχε έντονα στην πνευματική ζωή: ενεπλάκη στην φιλολογική διαμάχη Ροΐδη – Βλάχου και το 1878 δημοσίευσε την μοναδική ελληνόφωνη ποιητική του συλλογή, Τρυγόνες και Έχιδναι.
Το 1880 εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι και σταδιοδρόμησε στα γαλλικά γράμματα ως εκπρόσωπος του συμβολισμού. Τα κυριότερα ποιήματά του στα γαλλικά ήταν οι 6 τόμοι με τίτλο Στροφές (Stances). Πέθανε στο Παρίσι το 1910.
Έργα
Les Syrtes, 1884
Cantilènes, 1886
Le Pèlerin passionné, 1891
Stances, 1899
Contes de la vieille France
Iphigénie, 1904
En rêvant sur un album de dessins, 1911
De Siris