Ζήνων
Ο Ζήνων γεννήθηκε περίπου το 425 και πέθανε στις 9 Απριλίου 491, ήταν Αυτοκράτορας του Βυζαντίου (474-475, 476-491). Ονομαζόταν Καίσαρ Φλάβιος Ζήνων Αύγουστος, αλλά το αρχικό του όνομα ήταν Tarasicodissa ή Trascalissaeus.
Καταγόταν από την Ισαυρία. Κλήθηκε από τον αυτοκράτορα Λέοντα Α' στην Κωνσταντινούπολη για να δημιουργήσει στρατό από πολεμιστές της Ισαυρίας, ώστε ν' απαλλαγεί το κράτος από τους Γότθους απ' τους οποίους εξαρτιόταν στρατιωτικά. Το 474 πέθανε ο Λέοντας Α' και όρισε ως διάδοχό του τον εξαετή γιο του Ζήνωνα.
Ο Ζήνωνας ανακηρύχτηκε συμβασιλιάς και μετά το θάνατο του γιου του έγινε απόλυτος μονάρχης. Η πεθερά του όμως Βηρίνα, τον ανάγκασε να εγκαταλείψει το θρόνο και να φύγει στην Ισαυρία. Τότε στο θρόνο ανέβηκε ο αδελφός της Βηρίνας Βασιλίσκος. Στην Ισαυρία ο Ζήνωνας ετοίμασε στρατό και, με τη βοήθεια του στρατηγού Αρμάτου, τον οποίο έστειλαν εναντίον του, έδιωξε τη Βηρίνα και το Βασιλίσκο και ξαναπήρε τον θρόνο.
Ο Ζήνων ήταν Αυτοκράτορας από τις 9 Φεβρουαρίου 474 ως τις 9 Απριλίου 491. Παντρεύτηκε την Αριάδνη. Στη βασιλεία του αντιμετώπισε και άλλες εσωτερικές επαναστάσεις, τις οποίες και κατέπνιξε. Πολέμησε με τον αρχηγό των Οστρογότθων Θευδέριχο, με τον οποίο υπέγραψε ειρήνη, επιτρέποντας σ' αυτόν να κατέχει τις επαρχίες της Δακίας και της Μυσίας. Αργότερα του υπέδειξε να καταλάβει την Ιταλία και έτσι απαλλάχτηκε απ' αυτόν.
Το 478, όταν βρέθηκε στην Κύπρο το λείψανο του Αποστόλου Βαρνάβα, ο Ζήνων επιβεβαίωσε το αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Κύπρου το οποίο είχε ψηφιστεί το 431 στη Σύνοδο της Εφέσου. Επιπρόσθετα, παραχώρησε τρία προνόμια στον Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου: Να υπογράφει με κινναβάρι (κόκκινο μελάνι), να φορά πορφυρό ράσο, και να βαστά βασιλικό σκήπτρο αντί το κανονικό επισκοπικό.
Ο Ζήνων απέφευγε να συναριθμήση τη σύνοδο της Χαλκηδόνας στις προγενέστερες τρεις Οικουμενικές συνόδους και τελικά παραμέρισε δια διαταγμάτων την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο η οποία πλέον δεν μνημονευόταν ως υποχρεωτική. Έτσι, προσπάθησε να ενώσει τους Ορθοδόξους και τους Μονοφυσίτες με διάταγμα, το γνωστό ως Ενωτικό. Ο Πάπας Φήλικας όμως δε δέχτηκε και έτσι άρχισαν οι πρώτες αντιθέσεις ανάμεσα στις δυο Εκκλησίες.
Ο Ζήνωνας πέθανε στις 9 Απριλίου 491 χωρίς να αφήσει διάδοχο.
De Siris