Βασίλης Γεωργιάδης
Ο Βασίλης Γεωργιάδης γεννήθηκε το 1921 στα Δαρδανέλια της Μ. Ασίας και πέθανε στις 30 Απριλίου 2000. Με τη μικρασιατική καταστροφή του ’22, έρχεται με την οικογένειά του στο Ξυλόκαστρο.
Αργότερα, στην Αθήνα, συνήθιζε να συχνάζει στο μπαρ του κινηματογράφου «Σταρ» της οδού Αγίου Κωνσταντίνου και να βλέπει αδιάλειπτα τις ταινίες που προβάλλονταν εκεί. Στον ίδιο χώρο έτυχε να διαβάσει στην εφημερίδα για την ίδρυση της Ακαδημίας Κινηματογραφικών Σπουδών την οποία διηύθυνε ο ελληνοαμερικανός Ορφέας Καραβίας. Χωρίς δεύτερη σκέψη αποφάσισε να εγγραφεί και να παρακολουθήσει τα μαθήματα σκηνοθεσίας. Γρήγορα όμως απογοητεύτηκε από την ποιότητα των σπουδών και ίσως να τα παρατούσε αν δεν ερχόταν σε επαφή με το μοντάζ, που τον γοήτευσε και έγινε αιτία να ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Σχολή. Σπουδές που κράτησαν μόνο για ένα χρόνο, γιατί τόσο διήρκεσε και η ζωή της ακαδημίας.
Αφού έκανε και τη θητεία του στο στρατό, αποφάσισε να μην δώσει εξετάσεις για το δίπλωμα των Πολιτικών Επιστημών, γιατί είχε συνειδητοποιήσει πως ήθελε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Τα πράγματα όμως δεν ήταν εύκολα, γι’ αυτό παρακολούθησε μια σχολή υγειονομικών και στη συνέχεια εργάστηκε για ένα χρόνο ως υγειονομικός υπάλληλος στο Ξυλόκαστρο. Παράλληλα εργαζόταν, όποτε αυτό ήταν εφικτό, ως βοηθός σκηνοθέτη.
Το 1948 ήρθε σε επαφή με τα στούντιο της Φίνος Φιλμ και λίγο αργότερα ο Νίκος Τσιφόρος τον έκανε βοηθό του. Έξι χρόνια μετά, και ενώ ήταν βοηθός του Ντίνου Δημόπουλου στον «Αγαπητικό της βοσκοπούλας», άρχισε να γυρίζει την πρώτη του ταινία. «Οι άσοι των γηπέδων», σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλη, γυρίζονταν επί δύο χρόνια, λόγω οικονομικών δυσχερειών, αλλά όταν η ταινία προβλήθηκε στους κινηματογράφους έκανε μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία.
Tο 1963 έρχεται η μεγάλη επιτυχία, «Tα κόκκινα φανάρια» και δυο χρόνια μετά το “ελληνικό γουέστερν” «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο». Οι δύο αυτές ταινίες ήταν υποψήφιες για όσκαρ ξενόγλωσης ταινίας.
Το 1969 γυρίζει την ταινία «Κορίτσια στον ήλιο», υποψήφια για Xρυσή Σφαίρα των Aνταποκριτών Ξένου Tύπου του Xόλιγουντ, και από το 1975 στρέφεται στην τηλεόραση, όπου γυρίζει μερικές από τις εμπορικότερες και αρτιότερες τηλεοπτικές σειρές: «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», «Γιούγκερμαν», «Οι Πανθέοι», «Ο συνταγματάρχης Λιάπκιν», «Μαρία Πάρνη»και άλλες…
Θα εξαφανιστεί σιγά-σιγά από την παραγωγή, πληρώνοντας ίσως το γεγονός πως παρέμεινε ανεξάρτητος από τις μεγάλες κινηματογραφικές εταιρείες (αν και συνεργάστηκε με όλες). Το 1991 του δόθηκε η θέση του συμβούλου κινηματογράφου στο υπουργείο πολιτισμού και το 1999 στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, τιμήθηκε για το σύνολο του έργου του, σε μια πολύ συγκινητική τελετή.
Πέθανε στις 30 Απριλίου του 2000, ανήμερα του Πάσχα, στις 10 π.μ., στην Πλάκα.
Φιλμογραφία
Σκηνοθέτης
1956 Οι άσσοι του γηπέδου (Κυριακάτικοι ήρωες)
1959 Διακοπές στην Κολοπετινίτσα
1959 Κρυστάλλω
1959 Ο καραγκιόζης
1961 Η κατάρα της μάνας
1961 Φλογέρα και αίμα
1962 Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο
1962 Οργή
1963 Τα κόκκινα φανάρια
1964 Γάμος αλλά Ελληνικά
1965 Το χώμα βάφτηκε κόκκινο
1966 Η 7η ημέρα της δημιουργίας
1968 Κορίτσια στον ήλιο
1968 Ραντεβού με μιαν άγνωστη
1969 Αγάπη για πάντα
1969 Ο μπλοφατζής
1971 Εκείνο το καλοκαίρι
1971 Η μάχη της Κρήτης
1975 Συνωμοσία στη Μεσόγειο
1979 Ομφαλός
Βοηθός Σκηνοθέτη
1951 Το Παιδί μου πρέπει να ζήσει
1951 Νεκρή Πολιτεία
1954 Ανοιχτή Θάλασσα
1954 Το ποντικάκι
1954 Χαρούμενο Ξεκίνημα
1955 Μαγική πόλη
Τεχνικός
1954 Ανοιχτή Θάλασσα (ντεκόρ)
1956 Οι άσσοι του γηπέδου (Κυριακάτικοι Ήρωες) (Μοντάζ)
1961 Η κατάρα της μάνας (Μοντάζ)
1972 Λυσιστράτη (Διευθυντής παραγωγής)
Ηθοποιός
1959 Σάτιρα Φτώχεια και Αριστοκρατία
1967 Η παιχνιδιάρα
1967 Ο στρίγκλος που έγινε αρνάκι
1968 Στη Ζωή μαζί σου πόνεσα
1969 Το λεβεντόπαιδο
1971 Μαντώ Μαυρογένους
De Siris