Άγγελος Βλάχος
Ο Άγγελος Βλάχος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 25 Μαρτίου 1838 και πέθανε στις 19 Ιουλίου 1920, υπήρξε Έλληνας πολιτικός και λογοτέχνης του 19ου και του 20ού αιώνα.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Έγινε γνωστός κυρίως για το μεταφραστικό και φιλολογικό του έργο. Έχει συγγράψει πληθώρα θεατρικών έργων και αποτέλεσε τον πατέρα της «κωμωδίας μετ' ασμάτων» με το έργο του «Η κόρη του παντοπώλου». Διατέλεσε πρεσβευτής στο Βερολίνο (1887-1890), νομάρχης Κέρκυρας, βουλευτής Αττικοβοιωτίας, υπουργός Παιδείας (1895) και διευθυντής του Βασιλικού Θεάτρου (1900 και 1906-1908).
Έργα
«Ηώς», ποιήματα, 1857
«Ώραι», ποιήματα. 1860
«Η κόρη του παντοπώλου», θέατρο. 1870
«Γαμβρού πολιορκία», θέατρο, 1870
«Ο νέος κριτικός», κριτική, 1880
Φιλολογία
«Τα ομηρικά έπη», μελέτη, 1866
«Λεξικόν ελληνογαλλικόν», 1871
Μετάφραση
Karl Mendelssohn Beaholdy «Ιστορία της Ελλάδος» (τόμος Α’ 1873 - τόμος Β’ 1876)
Heinrich Heine: «Τραγούδια», ποίηση 1887
Max Nordau: «Ο εκφυλισμός», δοκίμιο 1897
Eugene Labiche: «Εγώ». θέατρο. 1906
De Siris