Δημήτριος Κ. Χολέβας
Ο πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Κ. Χολέβας γεννήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1907 και πέθανε στις 16 Ιουλίου 2001, πιο γνωστός ως Παπαχολέβας, ήταν ιερέας, φιλόλογος, ιστορικός, αρχαιολόγος και μέλος του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ), με το ψευδώνυμο «Παπαφλέσσας», κατά την διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης. Απαθανατίστηκε σε φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή ως σύμβολο των «φλογισμένων ράσων», του αγέρωχου παπά-αντάρτη της Εθνικής Αντίστασης.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε την 26 Ιανουαρίου 1907 στο χωριό Τσούκα της Φθιώτιδας και μεγάλωσε στην Μακρακώμη. Σπούδασε φιλολογία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 1938 χειροτονήθηκε ιερέας στην Λαμία.
Οργανώθηκε στο Ε.Α.Μ. το 1942 και πολέμησε τους Γερμανούς κατακτητές από τις γραμμές του ΕΛΑΣ με το ψευδώνυμο «Παπαφλέσσας». Έγινε στρατιωτικός ιερέας της 13ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ και αργότερα εθνοσύμβουλος της ΠΕΕΑ. Το 1943 οργάνωσε συνέδριο ιερέων στην Σπερχειάδα Φθιώτιδος.
Συγκρότησε την Παγκληρική Ένωση Ορθοδόξου κλήρου με 4.000 μέλη και εξελέγη Γενικός Γραμματέας της. Μετά το τέλος του πολέμου, το 1945, το Συνοδικό Δικαστήριο τον καταδικάζει σε τριετή αργία. Το 1947 εξορίζεται στην Ικαρία για μικρό διάστημα. Το 1948 διορίσθηκε καθηγητής στο Λαύριο και εν συνεχεία μετετέθη στη Λέρο, Αρχάγγελο Ρόδου και στο Νυχτερινό Γυμνάσιο Νίκαιας Πειραιώς από όπου συνταξιοδοτήθηκε το 1973.
Εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος Αγίων Αναργύρων. Το 2001 του απονεμήθηκε από την Ιερά Σύνοδο ο Χρυσός Σταυρός του Αποστόλου Παύλου. Υπήρξε μέλος των οργανώσεων Πανελλήνια Πολιτιστική Κίνηση, Κίνηση για την Ειρήνη και Εθνική Ανεξαρτησία, Εθνικό Συμβούλιο Ειρήνης, μέλος του Δ.Σ της ΠΕΑΕΑ (Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης), στο Πνευματικό Κέντρου Αγίων Αναργύρων και αλλων οργανώσεων.
Απεβίωσε στις 16 Ιουλίου του 2001 και η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στις 20 Ιουλίου 2001 στην Μακρακώμη Φθιώτιδας. Στο μνημόσυνό του παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της Ν.Ε. του Κ.Κ.Ε. Ήταν παντρεμένος και είχε πέντε παιδιά.
De Siris