Νίκος Γουλανδρής
O Νίκος
Γουλανδρής γεννήθηκε στην Άνδρο το 1913 και πέθανε στις 4 Αυγούστου 1983, ήταν
εφοπλιστής και πρόεδρος του Ολυμπιακού Πειραιώς.
Το 1970 άρχισε να ασχολείται ενεργά με την μεγάλη του αγάπη τον Ολυμπιακό.
Το 1971 ανέλαβε χρέη γενικού αρχηγού στον Θρύλο και έναν χρόνο αργότερα βρέθηκε
στον προεδρικό θώκο της μεγαλύτερης ομάδας της χώρας.
Ο εφοπλιστή Νίκος Γουλανδρή, έφερε στην ομάδα του Πειραιά παίκτες όπως οι
Βιέρα, Λοσάντα, Αργυρούδης, Τρυαντάφυλλος, αλλά και κάποιον ταλαντούχο νέο από τον
Αργοναύτη.
Το όνομα του Γιώργος Δεληκάρης ή αν προτιμάτε Τζορτζ Μπεστ του Πειραιά. Πρόκειται
για έναν εκ των κορυφαίων παικτών που έβγαλε διαχρονικά η Ελλάδα και ένας από τους
πλέον αγαπητούς στις τάξεις των οπαδών του Θρύλου, παρά το πέρασμα του από τον
αιώνιο αντίπαλο ΠΑΟ.
Επί των ημερών στην ομάδα του Πειραιά ήρθαν και οι Συνετόπουλος, Κελεσίδης,
Γκλέζος, Πουπάκης, Σταυρόπουλος, Κρητικόπουλος Γκλέζος, Αϊδινίου και Δαβουρλής,
ενώ η εμφάνιση του Ολυμπιακού ήταν κόκκινη φανέλα, κόκκινο σορτσάκι και λευκές κάλτσες
(την πρώτη σεζόν). Ενοχλημένοι οι συνταγματάρχες απαίτησαν να αλλάξει χρώματα ο
Ολυμπιακός, αίτημα που δεν έγινε δεκτό από τον Άγγλο προπονητή της ομάδας Άλαν Άσμαν.
Οι ερυθρόλευκοι επέστρεψαν στους τίτλους (1973-1975) και ειδικά κατά την
σεζόν 1973 -74 με προπονητή τον Λάκη Πετρόπουλο δημιούργησαν ασύλληπτα ρεκόρ: 102
γκολ στην επίθεση και μόλις 14 στην άμυνα.
Μία ομάδα φόβητρο στην Ελλάδα, η οποία ήταν καλή και στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα
στο Κύπελλο πρωταθλητριών την σεζόν 1974-75, ο Θρύλος απέκλεισε τη Σέλτικ (1-1 έξω
και 2-0 μέσα), των Νταλγκλίς, Τζόνστον, Μάρεϊ, Κάλαχαν, Μακ Νιλ, αλλά στην συνέχεια
σταμάτησε στην Άντερλεχτ.
Στο πρώτο παιχνίδι οι ερυθρόλευκοι έχασαν 5-1 αλλά στον επαναληπτικό νίκησε
μόνο με 3-0, χάρις στον διαιτητή Παλοτάι,
ο οποίος δεν τους επέτρεψε να σημειώσουν περισσότερα τέρματα.
Στο τέλος της σεζόν, ο μεγάλος Νίκος Γουλανδρής αποχώρησε από την αγαπημένη
του ομάδα, ελέω σοβαρών προβλημάτων υγείας.
Το όνομα του και η προσφορά του θα μείνουν για πάντα στην ιστορία του Συλλόγου,
όπως και τα λόγια του για τον Θρύλο της καρδιάς του με τα οποία και αξίζει να
αναφέρουμε ως επίλογο.
"Δεν με στεναχωρεί που μία μέρα θα πεθάνω. Εκείνο που με στεναχωρεί αφάνταστα
είναι ότι δεν θα μπορώ να βλέπω τον αγαπημένο μου Ολυμπιακό"...
De Siris