Φίλιππος Τσαλαχούρης
Ο Φίλιππος Τσαλαχούρης γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου του 1969, στην πόλη
Καμίνα της σημερινής Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό (τότε Ζαΐρ) όπου εργάζονταν
προσωρινά οι γονείς του. Μεγάλωσε και πήγε σχολείο στην Αθήνα.
Σπούδασε φλάουτο (τάξη Ν. Δεπούντη) και ανώτερα θεωρητικά (τάξεις Ν.
Νευράκη - Αρμονία, Δ. Δραγατάκη -
Αντίστιξη & Φούγκα), στο Εθνικό Ωδείο με υποτροφία της κ. Καλομοίρη και των
δασκάλων του ενώ τα πτυχία του συνοδεύονται από διακρίσεις και χρηματικά
βραβεία. Του απονεμήθηκε το Δίπλωμα της Σύνθεσης από το Ωδείο Kodàly.
Παρακολούθησε σεμινάρια του συστήματος Kodàly στην Ουγγαρία. Η επαφή με την
μεγάλη Ουγγρική μουσική παράδοση υπήρξε καθοριστική στη διαμόρφωσή του.
Είναι ένας από τους πολυγραφότερους και πλέον δραστήριους συνθέτες της
γενιάς του. Ανάμεσα στα έργα του ξεχωρίζουν οι 4 Συμφωνίες, οι μονόπρακτες
όπερες Το Όνειρο του Σατνή, Πούσκιν και Απιστία ή το Χάρτινο Φεγγάρι, η μεγάλη
όπερα Ιούλιος Καίσαρας, το Κοντσερτίνο για βιόλα, το Κοντσερτίνο για
κοντραμπάσο, το Κοντσέρτο για πιάνο, το Κοντσέρτο για φλάουτο, το Κοντσέρτο για
βιολί και γυναικεία χορωδία, η ελεγεία «Σμύρνη, η πόλη που ταξίδευε στον
ουρανό» για βιολί και ορχήστρα, Αλέξινατς για έγχορδα, οι τρεις Λειτουργίες, η
καντάτα Cerigo, η Σονάτα για βιολί & πιάνο, το μπαλλέτο Τα κόκκινα
παπούτσια, ο Εγωιστής γίγαντας, τα τρία Κουαρτέτα εγχόρδων, το χορωδιακό Η Γάτα
και το φεγγάρι, Οι δυο Ραββίνοι, Ο Ύμνος της Αγάπης κ.ά.
Έργα του έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα, τη Ρωσία, την Ισπανία, τη
Βουλγαρία, την Ουγγαρία, την Μ. Βρετανία, τη Γαλλία, τη Ρουμανία, την
Ουρουγουάη, την Ιταλία, την Τουρκία, την Ουκρανία και τη Γερμανία από
συγκροτήματα όπως η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η Ορχήστρα των Χρωμάτων, η
Καμεράτα, η Χορωδία δωματίου της Ραδιοφωνίας της Μόσχας, η Χορωδία της
Ακαδημίας Λιστ, η Χορωδία Kodàly του Ντέμπρετσεν, η Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ,
η Συμφωνική ορχήστρα του Πάζαρτζικ, Φιλαρμονική «Μιχαήλ Ζόρα» του Bacau, οι
Σολίστες της Πράγας, το Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο, το Κουαρτέτο του Εδιμβούργου,
το Κουαρτέτο Πατρών, το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής, το γυναικείο
φωνητικό σύνολο Opus Femina, η Συμφωνική Ορχήστρα του Πανεπιστημίου Dokuz της
Σμύρνης,την Κλασσική Ορχήστρα του Κιέβου.
Tο 1999 η κ. Sarolta Kodàly και η Διεθνής Εταιρεία Kodàly του ανέθεσαν να
συνθέσει ένα χορωδιακό στη μνήμη του Kodàly για να παρουσιαστεί σε πρώτη
εκτέλεση σε διεθνές συμπόσιο. Το 2002 το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με αφορμή τη
συμπλήρωση σαράντα χρόνων από το θάνατο του Μανώλη Καλομοίρη, του ανέθεσε τη
σύνθεση ενός έργου για μικρή ορχήστρα.
Έπειτα από παραγγελία του Μουσείου Μπενάκη συνέθεσε τους 24 Ελληνικούς
Χορούς για μεγάλη ορχήστρα στη μνήμη του Νίκου Σκαλκώτα. Το έργο παρουσιάστηκε
από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στο Φεστιβάλ Αθηνών το 2007.
Έχει συνεργαστεί με το Θέατρο Τέχνης, το Εθνικό Θέατρο, το Κρατικό Θέατρο
Βορείου Ελλάδος κ.α. συνθέτοντας μουσική για έργα των Ιονέσκο, Τσέχωφ,
Μπέρνχαρντ, Στρίντμπεργκ, Ροντρίγκες, Αναγνωστάκη, Γκολντόνι, Καμπανέλλη,
Παίητζ, Αρού, Κολτές, Ουίλιαμς, Γκάτζο, Λεοτιέ, Χορν, Σαίξπηρ, Ομπράιαν, Ίψεν,
Σοφοκλή, Αριστοφάνη, Σοφοκλή, Μίλερ κ.α.
Έχει εμφανιστεί στα φεστιβάλ Επιδαύρου, Εφέσου, Δωδώνης, Φιλίππων, στα Δημήτρια
της Θεσσαλονίκης κ.α.
Θεωρεί πως η δεκαπενταετής θητεία του στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν»
αποτέλεσε της Πανεπιστημιακές σπουδές του. Η καλλιτεχνική του συνείδηση
διαμορφώθηκε στο σκοτάδι, τις δοκιμές και τις παραστάσεις. Ανάμεσα στους
δασκάλους του συγκαταλέγει με σεβασμό τους Γιώργο Λαζάνη και Μίμη Κουγιουμτζή.
Δίδαξε στο Εθνικό Ωδείο (1990 – 1995) και στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου
Τέχνης «Κάρολος Κουν» (1991 – 2005). Διδάσκει στο Ωδείο Kodàly από το 1992 και
στη Μαδριγάλειο Μουσική Σχολή στην Κόρινθο από το 2005.
Συνέθεσε τη μουσική για την τελετή αφής της Ολυμπιακής Φλόγας στην Αρχαία
Ολυμπία τον Μάρτιο του 2008 για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου έπειτα από
πρόσκληση της χορογράφου της τελετής Αρτέμιδος Ιγνατίου.
Τον Ιούνιο του 2008 κυκλοφόρησε από τη Ορχήστρα των Χρωμάτων ένα CD με έργα του.
Τον Ιούλιο του 2008 συμμετείχε ως μέλος της κριτικής επιτροπής του Διεθνούς
Διαγωνισμού “Béla Bartok” στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας.
Εξελέγη τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών το Μάιο του 1997.
Το Δεκέμβριο του 2008 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του
έργου του με το βραβείο «Παπαϊωάννου». Έχει τιμηθεί με το Αργυρό Μετάλλιο της
πόλης της Ρόδου και με το Πανδωδεκανησιακό βραβείο "Βαλσάμη".
Από τον Ιανουάριο του 2010 είναι μέλος της καλλιτεχνικής επιτροπής του
Μουσείου Μπενάκη.
De Siris