Τζάκοπο Πέρι
Ο Τζάκοπο Πέρι γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου 1561 και πέθανε στις 12 Αυγούστου
1633, ήταν Ιταλός συνθέτης και τραγουδιστής της περιόδου της ύστερης Αναγέννησης.
Θεωρείται πρωτεργάτης της όπερας και τα έργα Δάφνη (περ. 1597) και Ευρυδίκη (1600)
αντιπροσωπεύουν τα πρώτα του είδους τους.
Γεννήθηκε στη Ρώμη και σπούδασε μουσική στη Φλωρεντία με τον Κριστόφανο
Μαλβέτσι. Εργάστηκε ως οργανίστας και τραγουδιστής σε πολλές εκκλησίες, ενώ στη
συνέχεια βρέθηκε υπό την αιγίδα του Οίκου των Μεδίκων. Εκεί άρχισε να γράφει τα
πρώτα του μουσικά έργα, ως επί το πλείστο μαδριγάλια, ιντερμέδια και θεατρική μουσική.
Τη δεκαετία του 1590 γνωρίζει τον Τζάκοπο Κόρσι, φλωρεντινό πάτρονα και
χορηγό μουσικών παραστάσεων. Με την πεποίθηση ότι η σύγχρονή τους τέχνη ήταν
υποδεέστερη των Αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, αποπειράθηκαν να αναβιώσουν την
αρχαιοελληνική τραγωδία, τουλάχιστον στο βαθμό που την κατανοούσαν. Ήδη από την
προηγούμενη δεκαετία υπήρχαν παρόμοιες απόπειρες της Φλωρεντινής Καμεράτας για
παρόμοιες αναβιώσεις, με αποτέλεσμα τα πρώτα έργα μονωδίας με συνοδεία συνεχούς
βάσιμου, εξέλιξη του οποίου είναι η άρια και το ρετσιτατίβο. Σε συνεργασία με
τον ποιητή Οττάβιο Ρινουντσίνι έγραψαν τη Δάφνη· παρότι πλέον θεωρείται πως απέχει
παρασάγγας απ' αυτό που οι Αρχαίοι Τραγικοί θα αναγνώριζαν, εντούτοις γεννήθηκε
ένα νέο είδος που αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο του είδους που σήμερα αναγνωρίζουμε
ως όπερα.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο Πέρι συνεργάστηκε και πάλι με τον Ρινουντσίνι, αυτή
τη φορά στο έργο "Ευρυδίκη". Η παγκόσμια πρώτη έλαβε χώρα στις 6
Οκτωβρίου του 1600 και αντίθετα με τη "Δάφνη" σώζεται μέχρι σήμερα. Καινοτομία
αποτέλεσε η χρήση του ρετσιτατίβο, μια μορφή μουσικής ημι-απαγγελίας, που
τοποθετούνταν ανάμεσα σε άριες και χορωδιακά, εξυπηρετώντας τη ροή της πλοκής.
Ο Πέρι έγραψε αρκετές ακόμη όπερες, συχνά σε συνεργασία με άλλους συνθέτες,
καθώς και άλλα κομμάτια, κυρίως σχετιζόμενα με το θέαμα. Τα έργα του παίζονται
σπάνια στις μέρες μας και μάλιστα, συγκρινόμενα μ' αυτά του πρωτοπόρου Κλαούντιο
Μοντεβέρντι, ήδη την εποχή τους φαινόντουσαν παλιομοδίτικα. Ο Πέρι ωστόσο θα μείνει
στην ιστορία, τόσο για τη γέννεση του νέου είδους, όσο και για τον βαθμό που
επηρέασε τις μετέπειτα γενεές συνθετών.
De Siris