Λευτέρης Χαλκιαδάκης
Ο Λευτέρης Χαλκιαδάκης γεννήθηκε στην Τάντα της Αιγύπτου στις 10 Μαρτίου 1927 και πέθανε στις 11 Ιανουαρίου 2008 και ήταν σύγχρονος διευθυντής ορχήστρας.
Στο χώρο των Μουσικών Σπουδών η «Παρασημαντική» της Βυζαντινής Μουσικής, την οποία μελέτησε σε βάθος, υπήρξε γι’αυτόν ο πρώτος πόλος έλξης. Παράλληλα έκανε οικονομικές σπουδές στο Amerikan Mission της Αλεξάνδρειας. Τελικώς όμως η επιλογή ζωής γι’ αυτόν υπήρξε η Μουσική, παίρνοντας τα πρώτα μαθήματα Πιάνου και Ανωτέρων Θεωρητικών από τον Ρωσοεβραίο καθηγητή Oriovetsky.
Το 1950 εγκαθίσταται στο Παρίσι όπου ολοκληρώνει τις Μουσικές του σπουδές. Μελετά Διεύθυνση Ορχήστρας με τον Μαέστρο PIERRE DERVAUX στην SCHOLA CANTORUM και με τον Μαέστρο JEAN FOURNET στην ECOLE NORMAL DE MUSIQUE του Παρισιού. Ακολούθησαν ειδικές σπουδές με τον LEO BARZIN ο οποίος τον εμύησε σε μια εξειδικευμένη μέθοδο κινησιολογίας (τεχνική μπαγκέτας), που φέρει το όνομά του. Για πέντε περίπου χρόνια υπήρξε πρώτος βοηθός του Μαέστρου L.BARZIN, επικεφαλής της Orchestre de la Philharmonique de Paris. Έδωσε συναυλίες στο Παρίσι, Μασσαλία, Βέλγιο, Ισραήλ, συμμετείχε σε διάφορα Φεστιβάλ όπως του Ροyaumont, Maraiς, Aix en Province κ.α.
Οι προοπτικές για μια μεγάλη σταδιοδρομία στο εξωτερικό ήταν ευοίωνες. Όμως μετά από κάποιο κλονισμό της υγείας του και μετά από παρότρυνση και του δασκάλου του L. BARZIN αποφασίζει να εργαστεί στην Ελλάδα.
Το 1964 είναι η αφετηρία μια μακράς και αποδοτικής καριέρας. Οργανώνει μια μικρή ορχήστρα εγχόρδων με την οποία «οργώνει» την Ελληνική επαρχία με σκοπό τη διάδοση της λόγιας Μουσικής. Το 1965 προσλαμβάνεται ως Αρχιμουσικός της νεοσυσταθείσας Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Αθηναίων όπου παραμένει μέχρι και την διάλυσή της το 1967. Το 1968 τον καλεί η Συμφωνική Ορχήστρα του τότε Ε.Ι.Ρ.Τ και ακολουθούν Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης ενώ παράλληλα αρχίζει η συνεργασία του με την Ε.Λ.Σ. (ρεπερτόριο όπερας - οπερέττας - μπαλλέτου) και με την οποία συνεργάζεται μέχρι και το 1996. Επίσης του ανετέθη από τον Μάνο Χατζηδάκι η προετοιμασία της ορχήστρας για το ανέβασμα της «Τραβιάτας» στις Βρυξέλλες με τους Μωρίς Μπεζάρ - Βάσω Παπαντωνίου, την οποία τελικώς και διηύθυνε λόγω της αιφνίδιας ασθένειας του Μάνου Χατζηδάκι.
Συνεργάσθηκε με την διακεκριμένη συνθέτρια Ελένη Καραϊνδρου, η οποία αναφερόμενη στην συνεργασία τους λέει σε συνέντευξή της στην Εφημερίδα Ελευθεροτυπία (28 Ιανουαρίου 2008): «κι ήταν, αυτός που κάθε φορά στο στούντιο αναλάμβανε με την σπάνια ευαισθησία του να μεταδώσει στους μουσικούς το εσωτερικό μου τραγούδι, Ρόζα, Ταξίδι στα Κύθηρα, L’ Africana, Τοπίο στην Ομίχλη, κ.α. O Λευτέρης Χαλκιαδάκης οδήγησε την Συναυλία μου στο Ηρώδειο και Επίδαυρο κι έχει αφήσει κάτι σημαντικό από την αύρα του στη μουσική μου».
Από το 1975 έως και το 1990 διετέλεσε μόνιμος Αρχιμουσικός των Ορχηστρών της Ε.Ρ.Τ.
Από το 1980 μέχρι και το τέλος του βίου του δίδαξε Διεύθυνση Ορχήστρας (μέθοδο κινησιολογίας L. BARZIN) αρχικώς στο «Εθνικό Ωδείο» και κατόπιν στο «Πρότυπο Ωδείο Ανατολικής Αττικής».
Από το 1988 - 1992 διετέλεσε Ιδρυτικό Μέλος - Προέδρος και Αρχιμουσικός του Ν.Π.Ι.Δ «Όπερα Δωματίου Αθηνών» και από το 1994 Επίτιμος Πρόεδρος του. Δούλεψε με αυταπάρνηση για την ίδρυση του.
Για τον Λευτέρη Χαλκιαδάκη ο Μουσικοκριτικός Γιώργος Λεωτσάκος έτρεφε μεγάλη εκτίμηση τόσο για το ήθος όσο και για τις ερμηνευτικές του ικανότητες. Σε επιστολή του, που σας παραθέτουμε αποσπασματικά, γράφει: «...πέρα από το υψηλό ανθρώπινο και καλλιτεχνικό του ήθος ,όσες φορές τον ακούσαμε, είτε σε ζωντανές συναυλίες (Κρατική Ορχήστρα Αθηνών), είτε σε μεγάλο αριθμό ηχογραφήσεων του Ελληνικών έργων με την Συμφωνική Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας μας άφησε τις καλύτερες, πραγματικά ανεξίτηλες, εντυπώσεις. Ελάχιστοι αρχιμουσικοί μας είναι σε θέση να εκμαιεύσουν τόσα πολλά από τους Έλληνες εκτελεστές ορχήστρας μέσα σε τόσο περιορισμένο χρόνο δοκιμών. Καθαρότητα ήχου, άψογη σαφήνεια στα πολυφωνικά πλέγματα και την κατανομή των ηχητικών όγκων, θαυμάσια ιεράρχηση και έλλογη, υποβλητικότατη, εκφραστικά, κλιμάκωση των κορυφωμάτων της δυναμικής, ρυθμική ακρίβεια και πλαστικότητα μουσικής φράσης, εύστοχη και εύστροφη προβολή - αξιοποίηση δευτερευουσών παραμέτρων της παρτιτούρας όλα αυτά σε έργα ποικίλων τεχνοτροπιών, κλασσικά ρομαντικά, ακόμη καί σύγχρονα πρωτοποριακά.......Όλα βρίσκουν στον Χαλκιαδάκη έναν ένθερμο συνήγορο του μουσικού τους περιεχομένου, που συχνά ξέρει να φωτίζει από οπτικές γωνίες ανυποψίαστες ».
Ο Λευτέρης Χαλκιαδάκης πέθανε στις 11 Ιανουαρίου 2008.
De Siris