Λέων Αλλάτιος
Ο Λέων Αλλάτιος, τοπικό χαϊδευτικό του Λιωνής Αλάτζης, γεννήθηκε το 1586 και πέθανε στις 19 Ιανουαρίου 1669, ήταν Έλληνας λόγιος του 17ου αιώνα.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε το 1586 στην Χίο. Γονείς του ήταν ο Νικόλαος και η Σεβαστή το γένος Νευρίδα, ορθόδοξοι το θρήσκευμα. Σχολείο πήγε στην πατρίδα του, και ήλθε σε ηλικία εννέα ετών στην Καλαβρία της Ιταλίας για να συνεχίσει τις σπουδές του. Το 1600 γράφτηκε στο Ελληνικό Γυμνάσιο Αγίου Αθανασίου στη Ρώμη και σπούδασε φιλοσοφία, θεολογία και γραμματική.
Ήταν προικισμένος με κρίση σπάνια, μνήμη απέραντη, και καταπληκτική ευμάθεια. Διέπρεψε στις σπουδές του και έγινε ένας από τους σημαντικότερους φιλολόγους της εποχής του. Είχε δε το χάρισμα να συνομιλεί με έμμετρους στίχους.
Επέστρεψε από πατριωτισμό στην πατρίδα του, αλλά δεν άντεξε τον μονότονο και βαρετό βίο της επαρχίας και επανήλθε στην Ρώμη. Επιδόθηκε στην σπουδή της ιατρικής από τον περιφανή Ιούλιο Λαγάλλα, και έγραψε την βιογραφία του.
Έλαβε σειρά υψηλών αξιωμάτων. Έγινε σύμβουλος επί θρησκευτικών θεμάτων του καρδινάλιου Βισκία, και διορίστηκε από τον Πάπα Παύλο Ε' καθηγητής των Ελληνικών. Ο καρδινάλιος Φραγκίσκος Βαρβερίνης τον ονόμασε βιβλιοθηκάριό του, και ο Πάπας Αλέξανδρος Ζ' τον διόρισε επίτιμο θαλαμηπόλο του, και βιβλιοθηκάριο της Βατικανής Βιβλιοθήκης. Ο Κλήμης Α' του χορήγησε ισόβια σύνταξη.
Απεβίωσε στις 19 Ιανουαρίου 1669.
De Siris