Χαρίκλεια Νταρκλέ
Η Χαρίκλεια Νταρκλέ γεννήθηκε στη Βράιλα της Ρουμανίας το 1860 και πέθανε στο Βουκουρέστι στις 12 Ιανουαρίου 1939. Ήταν ελληνικής καταγωγής διακεκριμένη ρουμάνα υψίφωνος. Η σοπράνο που το 1900 ενσάρκωσε την πρώτη "Τόσκα" της Ιστορίας (καθώς και, το 1898, την πρώτη «Ίριδα» του Μασκάνι ή το 1892, την πρώτη «Βαλλύ» του Καταλάνι) ήταν Ελληνίδα (από πλούσια ελληνική οικογένεια του Βουκουρεστίου) και όχι Γαλλίδα ή Ρουμάνα, όπως θέλουν να την παρουσιάζουν πολλά «έγκυρα» ξένα Λεξικά.
Το πραγματικό της όνομα ήταν Άννα Καριώτογλου. Αργότερα ονομάστηκε Χαρτουλάρη, μετά τον γάμο της με τον ανώτατο αξιωματικό του ρουμανικού Στρατού Γεώργιο Χαρτουλάρη) και χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο "Νταρκλέ", λόγω της αυστηρότητας των ηθών της εποχής και των ελληνικών παραδόσεων. «Ντεμπουτάρησε» το 1888 ως Μαργαρίτα στον «Φάουστ» της Παρισινής Όπερας.
Το επόμενο έτος, αντικατέστησε την Αντελίνα Πάττι στη Σκάλα του Μιλάνου! (σε «Ρωμαίο και Ιουλιέτα» του Γκουνώ). Είχε εξαιρετική μόρφωση, ωραιότατη λυρικοδραματική φωνή και μεγάλη προσωπικότητα· τόση, ώστε να μπορεί να αναδεικνύει λυρικά έργα που προηγουμένως είχαν αποδοκιμαστεί (ένας από τους λόγους που τη διάλεξε ο Πουτσίνι...).
Η διάσημη Ελληνίδα καλλιτέχνις θριάμβευσε στα μεγαλύτερα θέατρα της Ιταλίας, στις Όπερες του Παρισιού, της Βιέννης, της Πετρούπολης, της Μόσχας, της Μαδρίτης, του Μπουένος Άϋρες, κ.λπ. Όταν ξέσπασε η Ρωσική Επανάσταση, συνέπεσε να είναι προσωπική φιλοξενούμενη του τελευταίου τσάρου.
De Siris