Θεόκλητος Β'
Ο Θεόκλητος Β' διετέλεσε αρχιεπίσκοπος Αθηνών από το 1957 έως το 1962.
Βιογραφία
Ο αρχιεπίσκοπος Θεόκλητος γεννήθηκε στη Δημητσάνα το 1890, όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Το κοσμικό του όνομα ήταν Παναγιωτόπουλος. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε στο Γενικό Εκκλησιαστικό Ταμείο. Στη συνέχεια, αφού πρώτα έγινε η κουρά του σε μοναχό, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και τοποθετήθηκε σε θέση ιεροκήρυκα στην Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος. Το 1923 ανέλαβε τα καθήκοντα του αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου και την αμέσως επόμενη χρονιά εξελέγη βοηθός επίσκοπος του αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου. Το 1931 διορίστηκε μητροπολίτης στην Μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας και το 1944 μετατέθηκε στην Μητρόπολη Πατρών. Στις 7 Αυγούστου του 1957 εξελέγη αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι και τον θάνατό του, στις 8 Ιανουαρίου 1962.
Εκκλησιαστικό έργο
Τα θέματα με τα οποία ασχολήθηκε ο αρχιεπίσκοπος Θεόκλητος κατά την πενταετία την οποία παρέμεινε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο περιλαμβάνουν την κάλυψη των αναγκών για ιερείς της αρχιεπισκοπής, μισθολογικά ζητήματα των ιερέων καθώς και θέματα επιμόρφωσης τους. Το 1958 απαγόρευσε τη συμμετοχή των κληρικών στις βουλευτικές εκλογές.
Αξιοσημείωτο της περιόδου αυτής ήταν και το κίνημα 7 αρχιερέων τον Απρίλιο του 1959, το οποίο οδήγησε στην κατάργηση από την κυβέρνηση της δυνατότητας μετάθεσης των μητροπολιτών. Αυτήν την περίοδο ανακαινίστηκε και το αρχιεπισκοπικό μέγαρο.
De Siris