Τάκης Μίχαλος
Ο Τάκης
Μίχαλος γεννήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 1947 και πέθανε στις 3 Ιανουαρίου 2010, ήταν
Έλληνας υδατοσφαιριστής και προπονητής.
Έπαιξε 13
χρόνια (1962-1975) στην ομάδα πόλο του Ολυμπιακού (ως τερματοφύλακας) και
κατέκτησε δυο πρωταθλήματα (1969, 1971). Με την Εθνική ομάδα, μετείχε σε δύο
Ολυμπιακούς Αγώνες (1968 Μεξικό, 1972 Μόναχο), σ' ένα Παγκόσμιο (1973
Βελιγράδι) και σ' ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (1970 Βαρκελώνη) και μία διοργάνωση
Μεσογειακών Αγώνων (1975 Αλγέρι).
Από το 1979
έως το 1985 ήταν προπονητής του ΑΝΟ Γλυφάδας με τον οποίο έφτασε τον τελικό του
Κυπέλλου Ελλάδας το 1984. Την επόμενη περίοδο (1985-86) κάθισε στον πάγκο του
Ολυμπιακού.
Το 1986
εντάχθηκε, ως περιφερειακός προπονητής στο τιμ των ομοσπονδιακών τεχνικών της -
τότε - ΕΚΟΦ (σήμερα ΚΟΕ) και από το 1987 έως το 2002 ήταν συνεργάτης αρχικά του
Κούλη Ιωσηφίδη (έως τον Σεπτέμβρη του 1990), μετά του Άντε Νάκιτς (1990-93) και
κατόπιν πάλι του Ιωσηφίδη (1995-2002) στην Εθνική ομάδα των Ανδρών. Γνώρισε ως
άμεσος συνεργάτης των ομοσπονδιακών αρκετές επιτυχίες, όπως η 6η θέση στους
Ολυμπιακούς της Ατλάντα το 1996, η 6η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της
Φουκουόκα το 2001, η 4η θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Φλωρεντίας το 1999
και το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αθήνας το 1997.
Οδήγησε την
Εθνική ομάδα Εφήβων (νυν Νέων Ανδρών) στο χάλκινο μετάλλιο το 1997 στο
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (Αβάνα) και στο
Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1998 (Μπρατισλάβα, 7η θέση). Διετέλεσε επίσης
ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής ομάδας των Γυναικών το 2000 (Προολυμπιακό
τουρνουά Παλέρμο, 5η θέση). Το καλοκαίρι του 2002 αντικατέστησε τον Κούλη
Ιωσηφίδη στην Ανδρών (4η θέση Γουόρλντ Λιγκ, Πάτρα, 5η θέση Παγκόσμιο Κύπελλο,
Βελιγράδι).
Είχε δυο
γιούς τον Νίκο και τον Μάνο, που ασχολήθηκαν με το μπάσκετ και την
δημοσιογραφία αντίστοιχα.
De Siris