Νεομάρτυρας
Δημήτριος
Ὁ Άγιος Νεομάρτυρας
Δημήτριος γεννήθηκε το έτος 1780 στο Παλαιόκαστρο της Χίου από γονείς ευσεβείς
στον Απόστολο και την Μαρουλού. Σε νεαρή ηλικία ήρθε στην Κωνσταντινούπολη και
εργαζόταν πλησίον του αδελφού του Ζαννή, που ήταν έμπορος. Μνηστευθεὶς όμως με
μια νέα, χωρίς να το γνωρίζει ο αδελφός του, αποπέμφθηκε από την εργασία του.
Η φτώχια τον
έκανε να θυμηθεί ότι ο Τούρκος Σεΐχ – ουλ – ἰσλάμης όφειλε στον αδελφό του δυο
δηνάρια, από κάποια αγορά υφασμάτων με πίστωση, πήγε στην οικία του για να
εισπράξει το οφειλόμενο χρέος και να το χρησιμοπιήσει για τον εαυτό του. Εκεί
βρήκε μια Μωαμεθανή που του εκδήλωσε την αγάπη της λέγοντας του ότι ή πρέπει να
γίνει Μωαμεθανός για να τη νυμφεφθεί ή πρέπει να πεθάνει. Ὁ Δημήτριος αιφνιδιάστηκε.
Δέχθηκε τις προτάσεις της γυναίκας και παρέμεινε στην οικία της ως εξωμότης. Ήλθε
όμως στον εαυτό του και κατά την διάρκεια του ραμαζανίου δραπέτευσε και
κρύφθηκε απὸ Χριστιανική οικογένεια στη συνοικία του Σταυροδρομίου. Ο αδελφός
του Ζαννής έτρεξε να τον συναντήσει. Ὁ Δημήτριος έγραψε επιστολή στον πατέρα
του με τα συμβάντα και εξομολογήθηκε στον Πνευματικό τι είχε πράξει. Μέσα στην
καρδιά του φούντωσε ο πόθος του μαρτυρίου. Κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων και
παρουσιάσθηκε στον Τούρκο διοικητή, προς τον οποίο ομολόγησε την πίστη του στον
Χριστό.
Οι Χιώτες που
διέμεναν στην Κωνσταντινούπολη μάζεψαν χρήματα, με σκοπό να προσφέρουν αυτά στους
Τούρκους για να τον ελευθερώσουν, φοβούμενοι μήπως ὁ Δημήτριος λυγίσει μπροστά
στα βασανιστήρια. Όταν ὁ Δημήτριος πληροφορήθηκε την ενέργεια αυτή τους επετίμησε
και τους παρακάλεσε να προσεύχονται, για να τελειώσει μαρτυρικά τη ζωή του. Έτσι
κι έγινε. Μετά τα φρικτά βασανιστήρια ὁ Δημήτριος παρέμεινε ακλόνητος για την αγάπη
του Χριστού και αποκεφαλίσθηκε το έτος 1802.
Το τίμιο
λείψανό του το παρέλαβαν οι Χριστιανοί και ενταφίασαν αυτό σε κάποιο μοναστήρι στο
νησί Πρώτη. Η μνήμη του τιμάται στις 29 Ιανουαρίου.
De Siris