Ρόζα Ιμβριώτη
Η Ρόζα Ιμβριώτη ήταν Ελληνίδα παιδαγωγός με πλούσια κοινωνική και πολιτική δράση.
Βιογραφία
Γεννήθηκε το 1898 στην Αθήνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πραγματοποίησε περαιτέρω σπουδές στο Βερολίνο και το Παρίσι.
Το 1924, ενώ εργαζόταν ως καθηγήτρια στο Μαράσλειο, κατηγορήθηκε για υλιστική διδασκαλία και η κατηγορία αυτή αποτέλεσε μία από τις αφορμές των Μαρασλειακών, που ουσιαστικά αποτέλεσαν επίθεση εναντίον του εκπαιδευτικού δημοτικισμού.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, η Ιμβριώτη πήρε μέρος στην Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ. Συμμετείχε στη σύνταξη του εκπαιδευτικού προγράμματος της ΠΕΕΑ και στη συγγραφή του αναγνωστικού "Τ' αετόπουλα".
Λόγω των πολιτικών της φρονημάτων μεταπολεμικά υπέστη διώξεις και εξορίστηκε. Αργότερα έγινε στέλεχος της ΕΔΑ και το 1967 μέλος του ΚΚΕ.
Πέθανε στις 16 Σεπτεμβρίου 1977 στην Αθήνα. Σύζυγός της υπήρξε ο μαρξιστής φιλόσοφος Γιάννης Ιμβριώτης.
Εργογραφία
Η ιστορική επιστήμη εις τα σχολεία της μέσης εκπαιδεύσεως 1926
Η γυναίκα στο Βυζάντιο 1926
Διαλεκτική του Χέγγελ 1933
Μορφώνουμε δούλους 1936
Ανώμαλα και καθυστερημένα παιδιά 1939
Το παιδικό βιβλίο 1947
Ανθρωπιστική παιδεία 1958
Οι απασχολήσεις του παιδιού της υπαίθρου 1958
Ένα περίεργο ψυχογράφημα 1962
Παιδεία - Ο παρίας του κράτους 1963
Η αισθητική αγωγή στο σχολείο 1965
Το κατηγορώ της νεολαίας 1972
Άριστος οιωνός 1974
De Siris