Καπετάν Κώττας
Ο Κωνσταντίνος ή "Κώττας" Χρήστου ήταν σλαβόφωνος οπλαρχηγός ο οποίος γεννήθηκε το 1863 στο χωριό Ρούλια ή Χρούλια, σημερινό Κώττας Φλώρινας της Φλώρινας.
Υπήρξε από τους πρωτεργάτες του Μακεδονικού αγώνα. Ο Κωνσταντίνος Χρήστου συμμετείχε αρχικά στο κίνημα των Βουλγάρων εναντίον των Τούρκων. Όταν αντιλήφθηκε ότι παραπλανήθηκε και διαπίστωσε τις πραγματικές προθέσεις των Βουλγάρων για τον μακεδονικό Ελληνισμό, διαχώρισε τη θέση του.
Οι Βούλγαροι επεδίωξαν δύο φορές να τον σκοτώσουν, στήνοντάς του ενέδρα. Κατόπιν προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανό Καραβαγγέλη, ώστε να οργανωθεί ο αγώνας των Ελλήνων εναντίον των Βούλγαρους κομιτατζήδων. Ο Γερμανός Καραβαγγέλης δυσπιστούσε απέναντί του (όπως και πολλοί Νοτιοελλαδίτες), γιατί ήταν σλαβόφωνος και δεν δεχόταν καθοδήγηση από την Αθήνα. Συνελήφθη από τους Τούρκους μετά από προδοσία και απαγχονίστηκε το 1905 στο Ατ Παζάρ του Μοναστηρίου.
Ο θάνατός του σήμανε την κορύφωση του Μακεδονικού Αγώνα, καθώς η θυσία του συγκίνησε τον μακεδονικό Ελληνισμό αλλά και το Πανελλήνιο. Μετά το θάνατό του, πλήθος εθελοντών από την ελεύθερη Ελλάδα συνέρευσαν στη Μακεδονία για να λάβουν μέρος στον αγώνα, στο πλευρό των ντόπιων.
Τα τελευταία του λόγια πριν τον απαγχονισμό ήταν "Ζίβια Γκρίτσια. Σλόβοντα ή Σμυρτ.", που σημαίνουν "Ζήτω η Ελλάς. Ελευθερία ή θάνατος"
De Siris