Γιώργος Ζογγολόπουλος
Ο Γιώργος Ζογγολόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα 1903 και πέθανε στις 11 Μαΐου
2004, ήταν Έλληνας γλύπτης, με διεθνείς διακρίσεις.
Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Από το 1930 έως το 1938 εργάστηκε
στο Αρχιτεκτονικό Τμήμα του Υπουργείου Παιδείας και στην περίοδο αυτή μελέτησε
και έκτισε σχολικά συγκροτήματα και εκκλησίες. Από το 1933 έως και το 1944 ήταν
καθηγητής σχεδίου στη Σιβιτανίδειο Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων.
Το 1937 ταξιδεύει στο Παρίσι, όπου γνωρίζει και μελετά το έργο του Ch.
Despiau. Το έτος 1946, διατέλεσε Αντιπρόεδρος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου
και Πρόεδρος των Γλυπτών.
Τα χρόνια 1949-1950, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, εργάστηκε στο
ατελιέ του γλύπτη Marcel Gimond στο Παρίσι. Το 1952-1954 με υποτροφία του
Ελληνικού Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, (ΙΚΥ) πηγαίνει στην Ιταλία όπου
μελέτησε τις τεχνικές της χαλκοχυτικής. Στη Φλωρεντία και την Πάντοβα μελετά τη
γλυπτική της Αναγέννησης. Μελέτησε επίσης το έργο του Μιχαήλ Άγγελου, του
Ντονατέλλο και άλλων καλλιτεχνών, καθώς και την ετρουσκική τέχνη.
Υπήρξε μέλος της εξεταστικής επιτροπής διαγωνισμού του ΙΚΥ για την αποστολή
υποτρόφων γλυπτικής στο εξωτερικό (1957-58-59).
Από το 1953 υπήρξε μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρίας Πολιτισμού (Société
Européenne de Culture) και το διάστημα 1960-1988, μέλος του Εκτελεστικού
Συμβουλίου Μπιενάλε της Βενετίας. Το 1975 συμμετείχε στην 20η Διεθνή Συνάντηση
της Γενεύης. Το 1980 συμμετείχε στη Β’ Διεθνή Εικαστική Συνάντηση στο Ευρωπαϊκό
Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών.
Ήταν ενεργό μέλος καλλιτεχνικών ομάδων, όπως η Oμάδα Τέχνης, η Ένωσις
Eλεύθεροι Kαλλιτέχναι, ο Σύνδεσμος Eλλήνων Kαλλιτεχνών, η Oμάδα Στάθμη, η Oμάδα
Tομή, η Ομάδα για την επικοινωνία και εκπαίδευση στην τέχνη, συμμετέχοντας σε
εκθέσεις και συναντήσεις των ομάδων αυτών. Δεκάδες έργα του ανήκουν σε
ιδιωτικές συλλογές και Ιδρύματα ενώ πολλά βρίσκονται εγκατεστημένα σε δημόσιους
χώρους και πλατείες στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.
Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Μπιενάλε της Βενετίας (1940, 1956, 1964, 1991,
1993, 1995, 1997), στην Μπιενάλε του Καΐρου (1946) και στην Μπιενάλε του Σάο
Πάολο (1957). Συμμετείχε σε όλες τις Πανελλήνιες εκθέσεις εκτός από την περίοδο
της δικτατορίας 1967-1974.
Τον Φεβρουάριο του 2004 σύστησε το κοινωφελές «Ίδρυμα Γεωργίου
Ζογγολόπουλου» με έδρα την κατοικία του που ήταν και το εργαστήριό του.
Πέθανε τον Μάιο του ίδιου έτους.
Το γνωστότερο από τα έργα του είναι οι «Ομπρέλες» του, που εκπροσώπησαν την
Ελλάδα στην Μπιενάλε της Βενετίας, το 1993, και τώρα βρίσκονται στο συμβούλιο
υπουργών της Ευρώπης στις Βρυξέλλες. Δικό του παλαιότερο έργο είναι και το
μνημείο για το Ζάλογγο. Έργο του βρίσκεται και στην Πλατεία Ομονοίας.
De Siris