Γιάννης Παθιακάκης
Ο Γιάννης Παθιακάκης, γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 1953 και πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου 2002, ήταν Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής ποδοσφαίρου. Αγωνίστηκε ως μεσοεπιθετικός σε διάφορες ομάδες της Α΄ Εθνικής τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Υπήρξε διεθνής με την Εθνική Ελπίδων. Ως προπονητής εργάστηκε σε πολλές ομάδες και όταν πέθανε δόθηκε το όνομά του στο γήπεδο του Ακράτητου Άνω Λιοσίων, του οποίου ήταν προπονητής.
Ποδοσφαιριστής
Ο Γιάννης Παθιακάκης γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 1953 στη Νέα Ιωνία. Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στον Aπόλλωνα Αθηνών, όπου έπαιξε από το 1971 μέχρι το 1977. Στη συνέχεια αγωνίσθηκε για μια χρονιά στον ΠΑΟΚ και το 1978 μεταγράφηκε στη Νέα Σμύρνη, στον Πανιώνιο, με τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος το 1979.
Στα τρία χρόνια που έπαιξε στον Πανιώνιο ήταν ιδιαίτερα παραγωγικός. Το 1978-79 με 12 γκολ και το 1979-80 με 7 γκολ ήταν ο καλύτερος σκόρερ το συλλόγου. Υπήρξε βασικός συντελεστής στην πορεία του συλλόγου της Νέας Σμύρνης ως την κατάκτηση του τροπαίου. Σκόραρε και στα δύο ματς κατά του Άρη στον προημιτελικό: στο 2-5 της Θεσσαλονίκης και στο 5-1, τη μεγάλη ανατροπή στη Νέα Σμύρνη. Παρομοίως επί του Ολυμπιακού στον ημιτελικό πέτυχε: ένα γκολ στο νικηφόρο 2-1 στη Νέα Σμύρνη και τα δύο γκολ στη γλυκειά ήττα με 2-3 στο Στάδιο Καραϊσκάκη, που έδωσαν την πρόκριση στον τελικό. Στον τελικό πέτυχε το δεύτερο από τα τρία γκολ της ομάδας του στο 3-1 επί της ΑΕΚ. Επίσης, την επόμενη σεζόν πέτυχε ένα γκολ στην ιστορική νίκη με 4-0 επί της ολλανδικής Τβέντε για τον α΄ γύρο στο Κύπελλο Κυπελλούχων.
Έκλεισε την καριέρα του το 1985 στον Aπόλλωνα, έπειτα από ένα σύντομο πέρασμα από την Κόρινθο και τον Εθνικό.
Προπονητής
Ως προπονητής ξεκίνησε από τον ΑΟ Μελισσίων, όπου ήταν ταυτόχρονα και ποδοσφαιριστής κι έπειτα εργάστηκε στο Μεσολόγγι, στον Παναυπλιακό και στον Εθνικό.
Το 1994 κάθισε στον πάγκο του Aπόλλωνα και συνέδεσε το όνομά του με την πιο πετυχημένη περίοδο στην ιστορία του συλλόγου. Υπό την καθοδήγησή του, ο Απόλλων δημιουργεί ένα νεανικό σύνολο με εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές που με την ενίσχυση ορισμένων εμπείρων παίζει ποιοτικό ποδόσφαιρο. Οι Ντέμης Νικολαΐδης, Θεόφιλος Καρασαββίδης, Μπλένταρ Κόλα και οι παλιότεροι Αντώνης Μήνου, Φρανκ Κλόπας, Τάσος Μητρόπουλος δίνουν προσωπικότητα στην ομάδα. Την πρώτη του σεζόν (1994-95) τον οδήγησε στην 4η θέση και στην έξοδο στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και την επόμενη χρονιά έφθασε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, όπου ηττήθηκε από την ΑΕΚ.
Ακολουθεί ένα σύντομο πέρασμα από τον Aθηναϊκό και ακολούθως ανέλαβε τον Ακράτητο, τον οποίο ανέβασε από τη Δ΄ Εθνική στη Β΄ Εθνική. Τον Ιανουάριο του 2000 ανέλαβε την AEK, με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος και την επόμενη σεζόν 2000-01 την οδήγησε στους 16 του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ αποκλείοντας την Μπάγερ Λεβερκούζεν. Όμως, ο αποκλεισμός στο Κύπελλο Ελλάδος από τον Ολυμπιακό με το ντροπιαστικό 1-6 οδήγησε στην απόλυσή του.
Έμεινε ένα χρόνο εκτός πάγκων ως το Φεβρουάριο του 2002 που προσλήφθηκε ξανά στον Aκράτητο. Αλλά πριν καλά-καλά αναλάβει, πέθανε την ώρα της προπόνησης από καρδιακή προσβολή.
Η μοιραία ώρα
Ο Παθιακάκης άφησε την τελευταία του πνοή προδομένος από την καρδιά του μόλις πέντε μέρες μετά την επιστροφή του στον Aκράτητο. Ξεψύχησε στο γήπεδο των Άνω Λιοσίων την ώρα της προπόνησης στις 8 Φεβρουαρίου 2002 σε ηλικία 49 ετών. Τέσσερα χρόνια νωρίτερα είχε πάθει ξανά έμφραγμα στο ίδιο γήπεδο και είχε υποβληθεί σε διπλό μπαϊπάς, αλλά παρά τις συστάσεις των γιατρών να αποφύγει τις συγκινήσεις, ο ίδιος επέλεξε να συνεχίσει να «ζει επικινδύνως» ως προπονητής. Παράλληλα δεν έκοψε το κάπνισμα.
Όλα έγιναν τόσο γρήγορα που κανείς δεν πρόλαβε να αντιδράσει. H προπόνηση είχε σχεδόν τελειώσει και ο Παθιακάκης έπαιζε στοίχημα με τον τερματοφύλακα Στάουτσε, κάνοντάς του σουτ έξω από την περιοχή. Eίχε κερδίσει την πρώτη παρτίδα και όταν ο Λιθουανός τερματοφύλακας ζήτησε ρεβάνς, ο προπονητής έπεσε κάτω ξαφνικά. Έτρεξαν κοντά του για τις πρώτες βοήθειες αλλά σύντομα επήλθε το μοιραίο πριν φτάσει το ασθενοφόρο. Στο νοσοκομείο απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατός του από οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.
H διοίκηση του Ακράτητου αποφάσισε το γήπεδο να ονομαστεί "Γήπεδο Γιάννης Παθιακάκης" ως ένδειξη μνήμης στον προπονητή που σφράγισε με το θάνατό του το σωματείο, το οποίο από τις αλάνες των τοπικών κατηγοριών της ΕΠΣ Αθήνας το ανέβασε ως τη Β΄ Εθνική.
Τίτλοι - διακρίσεις
Ως ποδοσφαιριστής
Κύπελλο Ελλάδος: 1979.
Ως προπονητής
Κύπελλο Ελλάδος: 2000
Κύπελλο Ελλάδος (φιναλίστ): 1996
De Siris