Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Σωτήρης Σπαθάρης


Σωτήρης Σπαθάρης

Ο Σωτήρης Σπαθάρης γεννήθηκε το 1892 και πέθανε στις 17 Απριλίου 1974, ήταν ιδρυτής του Θεάτρου Σκιών και πατέρας του Ευγένιου Σπαθάρη.

Γεννήθηκε στη Σαντορίνη και μεγάλωσε στο Μεταξουργείο, με έμφυτη, μέσα του, την αγάπη για το θέατρο. Αυτή του η αγάπη εκδηλώθηκε γρήγορα μέσω του Καραγκιόζη στον οποίο έτρεφε ιδιαίτερη αδυναμία. Στην δύσκολη αυτή τέχνη τελειοποιήθηκε δίπλα στο δάσκαλο του, Θόδωρο Θεοδωρέλλο που υπήρξε ο καλύτερος μαθητής του Μίμαρου. Από το 1909 περιόδευε συστηματικά σε όλη την Ελλάδα διαθέτοντας ένα πλούσιο ρεπερτόριο έργων, από τα οποία περισσότερα από τριάντα ήταν δικά του με θέματα παρμένα από την σύγχρονη ζωή και την ιστορία του Έθνους.

Ο Σωτήρης Σπαθάρης ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης του είδους που εισήγαγε στον Καραγκιόζη την λεγόμενη διαφημιστική "ρεκλάμα", χαρακτηριστικό είδος λαϊκής ζωγραφικής που κατόπιν υιοθετήθηκε και από άλλους καραγκιοζοπαίκτες. Επίσης, θεωρείται και ο δημιουργός της "αποθέωσης", του έμψυχου, δηλαδή, θεατρικού επιλόγου των ηρωικών συνήθως έργων, που ερμηνευόταν με κατεβασμένο τον μπερντέ από τον ίδιο τον καραγκιο+ζοπαίκτη και τους βοηθούς του.

Υπήρξε, τέλος, ένας από τους πρώτους ιδρυτές και ένθερμους υποστηρικτές του Πανελλήνιου Σωματείου Καραγκιοζοπαικτών που σχηματίστηκε το 1924

Το έργο του

Ο Σωτήρης Σπαθάρης ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης του είδους που εισήγαγε στον Καραγκιόζη την λεγόμενη διαφημιστική "ρεκλάμα", χαρακτηριστικό είδος λαϊκής ζωγραφικής που κατόπιν υιοθετήθηκε και από άλλους καραγκιοζοπαίκτες. Επίσης, θεωρείται και ο δημιουργός της "αποθέωσης", του έμψυχου, δηλαδή,
θεατρικού επιλόγου των ηρωικών συνήθως έργων, που ερμηνευόταν με κατεβασμένο τον μπερντέ από τον ίδιο τον καραγκιοζοπαίκτη και τους βοηθούς του.

Από το 1950, ο Σωτήρης Σπαθάρης ξεκινά να γράφει τα "Απομνημονεύματα" του, που εξεδόθησαν για πρώτη φορά το 1960 και απετέλεσαν αφορμή και κίνητρο ενδιαφέροντος, για πολλούς ιστορικούς τέχνης, ώστε να ασχοληθούν με τη μελέτη της καταγωγής και της πορείας του ελληνικού θεάτρου σκιών.

Υπήρξε, τέλος, ένας από τους πρώτους ιδρυτές και ένθερμους υποστηρικτές του Πανελλήνιου Σωματείου Καραγκιοζοπαικτών που σχηματίστηκε το 1924.

Η αυτοβιογραφία του Σωτήρη Σπαθάρη αναγνωρίστηκε σαν ένα "αληθινό μνημείο λόγου", όπως το αποκαλούσε ο μεγάλος ποιητής Σικελιανός και η επιτυχία της είχε σαν αποτέλεσμα τρεις ακόμα επανεκδόσεις.

Πολλοί επώνυμοι εκπρόσωποι του πνευματικού κόσμου έχουν αφιερώσει σελίδες για την ιδιαίτερη απλότητα και την γνήσια λαϊκή αφέλεια του ύφους του βιβλίου, που στην κυριολεξία γοήτευε όλους όσους το διάβαζαν.

Ο Σωτήρης Σπαθάρης, το πολυσύνθετο ταλέντο με την χαρακτηριστική λαϊκότητα των ταπεινών ανθρώπων του λάου μας, πέθανε το Πάσχα του 1973, κρατώντας σφιχτά με τα δυο του χέρια τον πολυαγαπημένο του δερμάτινο Πασά κι αφήνοντας στον γιο του, Ευγένιο, το σημαντικό έργο της συνέχισης και ανάπτυξης αυτής της πολύτιμης λαϊκής κληρονομιάς.

De Siris