Χατζημιχάλης Νταλιάνης
Ο Χατζημιχάλης Νταλιάνης γεννήθηκε το 1775 και σκοτώθηκε στις 18 Μαΐου 1828, υπήρξε Oπλαρχηγός της Επανάστασης του 1821 και ηγετική μορφή της Επανάστασης στην Κρήτη.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στο Δελβινάκι της Ηπείρου το 1775. Σπούδασε στην Ιταλία και ασχολήθηκε αμέσως μετά στην τοπική καπνοβιομηχανία της Τεργέστης όπου και απέκτησε μεγάλη περιουσία ως επιχειρηματίας. Το αρχικό του όνομα ήταν Μιχάλης Νταλιάνης, όμως επειδή ταξίδεψε στους Αγίους Τόπους και βαπτιστήκε στον Ιορδάνη ποταμό, βαπτίστηκε Χατζής κατά την ελληνική τότε παράδοση.
Ο Νταλιάνης το 1816 έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας και με προσωπικές του δαπάνες συγκρότησε ίλη ιππικού που συμμετείχε ενεργά στον Αγώνα. Τον Μάρτιο του 1826 ναύλωσε τρία καράβια με 800 εθελοντές και ξεκίνησε με προορισμό τον Λίβανο για να πείσει εκεί τους τοπικούς άρχοντες να ξεκινήσουν αγώνα κατά των Τούρκων. Ο τοπικός εμίρης όμως τελικά δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά του να δημιουργήσει σημαντικό αντιπερισπασμό κατά της Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Πίσω στην Ελλάδα συμμετείχε σε επιδρομές κατά του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και μετέπειτα στην Στερεά Ελλάδα στο πλευρό του Γεώργιου Καραϊσκάκη στην Μάχη του Φαλήρου.
Εκστρατευτικό σώμα στην Κρήτη
Προς το τέλος του 1827 δέχεται πρόσκληση από εκπρόσωπο των επαναστατημένων Κρητών να μεταβεί στην Κρήτη και να αναλάβει την ηγεσία της Επανάστασης εκεί. Ο Νταλιάνης με εκστρατευτικό σώμα 100 ιππέων και περίπου 500 πεζών μεταβαίνει στο νησί εκεί στις αρχές του Γενάρη του 1828, με υπαρχηγό τον Βασίλειο Αθανασίου.
Στο μεταξύ ο Αλβανός πασάς της Κυδωνίας Μουσταφά που είχε διορισθεί από τον Μωχάμετ Αλή γενικός διοικητής της Κρήτης συγκεντρώνει τις δυνάμεις του και ετοιμάζεται να συγκρουσθεί μαζί τους. Όταν πληροφορείται ότι ο Χατζημιχάλης μετακινήθηκε στα Σφακιά, αποστέλλει αγγελιοφόρους στους Σφακιανούς απειλώντας τους να παραμείνουν αμέτοχοι.
Στις 8 Μαΐου μικρό τμήμα πεζών και ιππικού υπό τους Χατζημιχάλη, Μανουσογιαννάκη και Δεληγιαννάκη κτυπούν αιφνιδιαστικά σώμα Τούρκων που πήγαινε να ενωθεί με το κύριο σώμα του Μουσταφά. Στην συνέχεια ο Χατζημιχάλης οχυρώνεται στο Φραγκοκάστελλο.
Η μάχη του Φραγκοκάστελου.
Στις 13 Μαϊου ο Μουσταφά επικεφαλής 8.000 πεζών και 300 καβαλαρέων ξεκινά απο τις Βρύσες για το Φραγκοκάστελο. Η πορεία του είναι δύσκολη γιατί ο τόπος είναι κακοτράχαλος και οι κάτοικοι εχθρικοί. Κάνει μια στάση στο Ασκύφου και την επομένη διανυκτερεύει στο οροπέδιο το Καλλικράτη της επαρχίας Σφακίων , Την άλλη μέρα το πρωί φθάνει στο Καψοδάσος και έχει πια οπτική επαφή με το Καστέλι. Κατα την κάθοδο του απο το οροπέδιο οι Καλλικρατινοί παρενοχλούν το στράτευμα του αλλά δεν αντιδρά επιδιώκοντας την αδράνεια των ντόπιων.
Μετά απο ξεκούραση μιας ημέρας και ανασύνταξη του στρατού του, τα χαράματα στις 17 του Μάη επιτίθεται στο Φραγκοκάστελο .
Έχει πληροφορηθεί την ύπαρξη δυνάμεων στο γειτονικό Πατσιανό και αναθέτει στην οπισθοφυλακή του την επιτήρησή τους.
Ο Χατζημιχάλης τοποθετεί μέρος των δυνάμεών του στους προμαχώνες και με τους υπόλοιπους από το φρούριο περιμένει να θέσει τους Τούρκους σε διασταυρωμένα πυρά. Έχει αγνοήσει όμως την πενία του σε πυρομαχικά σε σχέση με τον όγκο των αντιπάλων του.
Τις πρώτες ώρες η μάχη μαίνεται αμφίρροπη χωρίς καμιά πλευρά να έχει πετύχει κάτι ιδιαίτερο εις βάρος της άλλης. Βλέποντας αυτό ο Μουσταφά στρέφει όλο τον όγκο των δυνάμεων του στο δυτικό προμαχώνα αγνοώντας τους άλλους δύο. Οι υπερασπιστές του προμαχώνα βρέθηκαν σε δύσκολη θέση αφού τους τελείωσαν τα πυρομαχικά και οι τούρκοι με έφοδο τον καταλαμβάνουν και σκοτώνουν σχεδόν όλους τους υπερασπιστές Εκεί φονεύεται και ο υπασπιστής του Χατζημιχάλη , Κυριακούλης Αργυροκαστρίτης.
Αμέσως μετά οι Τούρκοι περικυκλώνουν το Φραγκοκάστελο και το απομονώνουν από τους προμαχώνες. Ο Χατζημιχάλης μπροστά στον κίνδυνο να σφαγιαστούν και οι άνδρες του στους άλλους δύο προμαχώνες πραγματοποιεί έξοδο από το κάστρο με τους ιππείς του προκειμένου να δώσει την δυνατότητα στους αμυνόμενους στους προμαχώνες να επιστρέψουν στο φρούριο . Οι τούρκοι αιφνιδιάζονται στην αρχή και ο Χατζημιχάλης φτάνει στους προμαχώνες. Η επιστροφή τους όμως είναι επώδυνη. Οι Τούρκοι σφίγγουν τον κλοιό και στην κυρίως πύλη του κάστρου γίνεται σφοδρή μάχη. Τα νεκρά σώματα των Ελλήνων και Τούρκων φράζουν την επιστροφή του Χατζημιχάλη στο κάστρο. (σύμφωνα με τον θρύλο μια εσοχή δίπλα από την είσοδο του κάστρου έγινε από το πέταλο του αλόγου του Χατζημιχάλη στην προσπάθειά του να εισέλθει μέσα).
Ο Χατζημιχάλης με μερικούς από τους άνδρες του κατευθύνονται προς τα πλάγια του κάστρου για να βρει κάποιο άλλο σημείο πρόσβασης. Οι τούρκοι όμως τον έχουν εντοπίσει και τον περικυκλώνουν "αντιστάθηκε ως λέων αλλά το σπαθί του κάποτε έσπασε και το άλογό του σκοτώθηκε. Οι εχθροί έπεσαν πάνω του με μανία και τον κατακρεούργησαν . Το κεφάλι του το έφεραν στον Μουσταφά που όμως αντί να τους επαινέσει, τους επέπληξε διότι δεν πέτυχαν να τον αιχμαλωτίσουν ζωντανό. Ο αρβανίτης Μουσταφά θεωρούσε τον Ηπειρώτη Χατζημιχάλη συμπατριώτη του" (άλλος θρύλος αναφέρει ότι το κεφάλι του στάλθηκε στην υψηλή πύλη σαν τρόπαιο)
Ο θάνατος του Χατζημιχάλη και των υπερασπιστών στους προμαχώνες κατέθλιψε τους οχυρωμένους στο κάστρο και απογοήτευσε τους λίγους Σφακιανούς στον Πατσιανό που σε όλη την διάρκεια της μάχης στο Φραγκοκάστελο έδιναν την δική τους μάχη στα μετόπισθεν του στρατού του Μουσταφά. Η πολιορκία του κάστρου συνεχίστηκε. Επτά ημέρες ο Μουσταφάς το πολιορκούσε αλλά αυτό κρατούσε. Οι υπερασπιστές του είχαν εξαντληθεί τελείως αλλά και ο Μουσταφάς βρισκότανε σε δύσκολη θέση αφού ήταν μακρυά από τις βάσεις ανεφοδιασμού του σε έναν ιδιαίτερα εχθρικό τόπο και γιατί οι Σφακιανοί δεν έπαψαν να τον παρενοχλούν.
Έτσι στις 24 του Μάρτη ο Μουσταφάς ήρθε σε συμφωνία με τους υπερασπιστές του κάστρου να του το παραδώσουν και να τους αφήσει να φύγουν ανενόχλητοι . Πράγμα που έγινε. Το τέλος της μάχης βρίσκει 800 τούρκους νεκρούς και 337 (385 κατά άλλους) από την ελληνική πλευρά.
Ως απόρροια της Μάχης αυτής έχουν καταγραφεί στην τοπική κρητική παράδοση δοξασίες γύρω από την Μάχη του Φραγκοκάστελου: οι Δροσουλίτες.
De Siris