Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Στέλιος Κερομύτης


Στέλιος Κερομύτης

Ο Στέλιος Κερομύτης γεννήθηκε το 1903 και πέθανε στις 6 Μαρτίου 1979, ήταν αξιόλογος ρεμπέτης, ο λεγόμενος «αριστοκράτης μπουζουξής», γνωστός και ως Μπούμπης. Γεννήθηκε στον Πειραιά και καταγόταν από ευκατάστατη οικογένεια.

Το μπουζούκι το έπιασε στα χέρια του από πολύ μικρός. Πήρε τα πρώτα του μαθήματα βλέποντας τον πατέρα του Χαρίλαο, που την εποχή εκείνη συγκαταλεγόταν μέσα στα πέντε καλύτερα μπουζούκια του Πειραιά, αν και ποτέ δεν ασχολήθηκε επαγγελματικά, λόγω της επιχειρηματικής του δραστηριότητας.

Με το ρεμπέτικο ασχολήθηκε από το 1926, όταν γνώρισε τον Μάρκο Βαμβακάρη, με τον οποίο συνεργάστηκε για πολλά χρόνια. Το 1935, κατόπιν συστάσεως του Στράτου Παγιουμτζή, μπήκε για πρώτη φορά σε στούντιο και ηχογράφησε το «Μες στου Βάβουλα τη γούβα». Η Columbia τον προόριζε ως το «αντίπαλο δέος» του Βαμβακάρη, που εκείνη την περίοδο συνεργαζόταν με την Odeon.

Ως λαϊκός καλλιτέχνης συγκέντρωνε όλα τα προτερήματα ενός ολοκληρωμένου δημιουργού. Συνέθετε, έγραφε τους στίχους των τραγουδιών του, έπαιζε μπουζούκι, μπαγλαμά και κιθάρα, ενώ η φωνή του ανήκε στην παραδοσιακή λαϊκή σχολή, που εκπροσωπήθηκε από άξιους τραγουδιστές όπως Μάρκος Βαμβακάρης, ο Στράτος Παγιουμτζής, ο Γιώργος Κάβουρας και ο Στελλάκης Περπινιάδης.

Ο Στέλιος Κερομύτης συνέθεσε περί τα δεκαπέντε τραγούδια και τραγούδησε περί τα σαράντα.

Τραγούδια

«Μεσ' του Βάβουλα τη γούβα»,
«Τι θες με εμέ να μπλέξεις»,
«Θα πάρω το ντουφέκι μου»,
«Δυο φίλοι μ' ανταμώσανε»,
«Η φθισικιά»,
«Ναζιάρα μ' έχεις μπλέξει»,
«Η Κλεισούρα»,
«Ντυμένη σαν αρχόντισσα»,
«Θ' αφήσω πια την πέννα μου»,
«Μπαμπέσικα μου τα 'φερες»,
«Φύγε μόρτη από μένα»,
«Πειραία μου σ' αφήνω γειά»,
«Τα πεύκα της Πεντέλης»,
«Τόσα χρόνια σ' έχω στα δικά μου χέρια»,
«Στο γάμο σου με κάλεσες»,
«Στους όρκους σου βασίστηκα ένα βράδυ»,
«Ο πρωτόμαγκας»,
«Με τυλίξανε δυο φίνες»,
«Μη με μαλώνεις»,
«To λάθος μου αισθάνομαι»,
«Ολότελα το ξέχασα»,
«Tο πορτοφόλι»,
«Παίξε το μπαγλαμαδάκι»,
«Ο Παμεινώντας»,
«Οι φρατέλοι»,
«Το μελτεμάκι»,
«Πάψε να κλαις»,
«Ο Πίκινος» κ.ά.


De Siris