Μπενιζέλος Ρούφος
Ο Μπενιζέλος Ρούφος γεννήθηκε το 1795 και πέθανε στις 18 Μαρτίου 1868, ήταν Έλληνας πολιτικός, Φιλικός, δήμαρχος Πατρέων, μέλος της αντιβασιλείας και δυο φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1795 και ήταν γιος του Αθανάσιου Κανακάρη, γόνου της γνωστής πολιτικής οικογένειας Κανακάρη-Ρούφου. Παντρεύτηκε την Βικτωρία Σισίνη, αδερφή του προεστού Χρύσανθου Σισίνη ενώ ύστερα από τον θάνατο της, στις 28 Αυγούστου του 1836, παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Μαρία Κουντουριώτη, χήρα Μέξα και κόρη του Γεώργιου Κουντουριώτη.
Ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας και είχε προσφέρει πάνω από 10.000 γρόσια. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821 διατηρούσε στρατιωτικό σώμα στην Πάτρα. Το 1828 διορίστηκε διοικητής Ηλείας και κατόπιν Σύρου. Το 1832 διορίστηκε μέλος της Γερουσίας ενώ το 1835 διετέλεσε σύμβουλος επικρατείας.
Επίσης χρημάτισε υπουργός εσωτερικών στην κυβέρνηση Γεωργίου Κουντουριώτη του 1848. Το 1855 εκλέχτηκε δήμαρχος Πατρέων (1855-1858) και συμμετείχε στην επανάσταση κατά του Όθωνα. Το 1862 έφτιαξε μαζί με τον Δημήτριο Βούλγαρη και τον Κωνσταντίνο Κανάρη την Προσωρινή Κυβέρνηση της Ελλάδος που ανέλαβε την εξουσία μετά την έξωση του Όθωνα. Διορίστηκε πρωθυπουργός της Ελλάδας το 1863 (Κυβέρνηση του Οροπεδίου και Κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου 1863) και το 1865 (Κυβέρνηση Μπενιζέλου Ρούφου 1865). Κατά τη διάρκεια της ζωής του φορούσε πάντα φουστανέλα.
Ως δήμαρχος Πατρέων έθεσε τα θεμέλια του Δημοτικού Νοσοκομείου Πατρών, δώρισε το μισθό του για την ίδρυση υδραγωγείου και διαμόρφωσε την πλατεία Υψηλών Αλωνίων στην οποία και δόθηκε, για ένα χρονικό διάστημα, το όνομα του. Τελικά παραιτήθηκε λόγω διαφωνίας σχετικά με την μελέτη της πλατείας.
Πέθανε στις 18 Μαρτίου του 1868 και τάφηκε στο Α' Νεκροταφείο Πατρών σε λόφο στον οποίο βρίσκεται μόνο το μνήμα της οικογένειας Ρούφου. Επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Χαλικιόπουλος και ο Αριστομένης Κοντογούρης. Είχε τέσσερα παιδιά, τον Αθανάσιο Κανακάρη, τον Γεώργιο, τον Αγγελή και τον Λουκά Ρούφο.
De Siris