Φλάβιος Βαλέριος Κωνστάντιος
Ο Φλάβιος Βαλέριος Κωνστάντιος ή Κωνστάντιος Α' γεννήθηκε στις 31 Μαρτίου περ.250 και πέθανε στις 25 Ιουλίου 306, ήταν αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 305 έως το 306. Είναι κυρίως γνωστός ως Κωνστάντιος Χλωρός χάρη στους βυζαντινούς ιστορικούς που το έδωσαν το προσωνύμιο «Χλωρός» (Chlorus) δηλαδή «Ο Χλωμός», λόγω του χλωμού του προσώπου.
Ιστορία
Πατέρας του Κωνστάντιου ήταν ο Ευτρόπιος (Eutropius), γόνος ευγενών από την επαρχία της Δαρδανίας και μήτερα του η Κλαυδία (Claudia), ανιψιά των αυτοκρατόρων Κλαυδίου Β' και Κουιντίλλου. Ωστόσο, ιστορικοί αμφισβητούν τo κύρος της καταγωγής του, θεωρώντας το πλασματικό και προϊόν του εγγονού του, Κωνσταντίνου Β'.
Επί Kάρου ήταν κυβερνήτης της Δαλματίας και λέγεται ότι ο Κάρος τον υιοθέτησε στη θέση του γιου του, Καρίνου. Το 293 ο Διοκλητιανός δημιούργησε το σύστημα της Τετραρχίας, διαιρώντας τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία σε Ανατολικό και Δυτικό τμήμα. Ο Διοκλητιανός έγινε Αύγουστος στο Ανατολικό τμήμα της αυτοκρατορίας με τον Γαλέριο ως Καίσαρά του, ενώ παράλληλα ο Κωνστάντιος διορίστηκε Καίσαρας στο Δυτικό τμήμα, το οποίο ανέλαβε ως Αύγουστος ο Μαξιμιανός. Την ίδια χρονιά χώρισε την τότε παλλακίδα του, την Ελένη, με την οποία είχε ένα γιο, τον Κωνσταντίνο και νυμφεύθηκε τη θετή κόρη του Μαξιμιανού, τη Θεοδώρα, με την οποία απέκτησε έξι παιδιά.
Του δόθηκε ο έλεγχος των επαρχιών της Βρετανίας, της Γαλατίας και της Ισπανίας. Τότε νίκησε τις δυνάμεις του Καραούσιου που είχε αυτοανακηρυχθεί αυτοκράτορας στη Βρετανία 6 χρόνια νωρίτερα κοντά στη Βορονία της Γαλατίας (τη σημερινή Βουλώνη (Boulogne) της Γαλλίας). Το 296 Ο Καραούσιος σκοτώθηκε από τον Αλλέκτο που πήρε τον έλεγχο της Βρετανίας και ο Ασκληπιόδοτος, απεσταλμένος του Κωνστάντιου, κατέκτησε το νησί. Ο σφετεριστής ηττήθηκε, σκοτώθηκε και ο ρωμαϊκός έλεγχος αποκαταστάθηκε. Την ίδια χρονιά ο Κωνστάντιος Χλωρός πολέμησε τους Αλαμαννούς στην ανατολική Γαλατία και τους νίκησε στο σημερινό Windisch της Ελβετίας. Έτσι κατάφερε να ενισχύσει την άμυνα στα παραρήνια εδάφη.
Το 305 ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός παραιτήθηκαν από το αξίωμα τους ως συναυτοκράτορες λόγω της προβληματικής υγείας του Διοκλητιανού, συνεπώς οι Καίσαρες Κωνστάντιος και Γαλέριος, έγιναν συν-αυτοκράτορες σε Δύση και Ανατολή αντίστοιχα. Οι νέοι Καίσαρες ήταν ο Σεβήρος στη Δύση και ο Μαξιμίνος Β' στην Ανατολή. Ο Κωνσταντίνος και ο Μαξέντιος ήταν πλέον filii Augustorum (υιοί αυτοκρατόρων) και ήλπιζαν να τους διαδεχτούν στο μέλλον. Ο Κωνσταντίνος ακολουθούσε τον πατέρα του στις εκστρατείες του σε Γαλατία και Βρετανία.
Ένα χρόνο αργότερα, το 306 ο Κωνστάντιος Χλωρός πέθανε στο Eboracum της Βρετανίας (σημερινό Γιορκ της Αγγλίας). Τότε ο Κωνσταντίνος ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από το στρατό.
Χριστιανικός θρύλος
Ορισμένα κείμενα του Ευσέβιου σχετικά με τη ζωή του Κωνσταντίνου του Μέγα αναφέρουν ότι ο Χλωρός ήταν Χριστιανός, παρά το γεγονός ότι προσποιούταν ότι ήταν ειδωλολάτρης. Επίσης κατά την περίοδο που ήταν Καίσαρας επί Διοκλητιανού δεν πήρε θέση στους διωγμούς εναντίον των Χριστιανών. Η συζυγός του, η Ελένη αναφέρεται σε πολλούς θρύλους που αφορούν την εύρεση του Τίμιου Σταυρού.
De Siris