Έλενα Νικολαΐδη
Η ΄Ελενα Νικολαΐδη ήταν Ελληνίδα μεσόφωνος με διακεκριμένη καριέρα στο εξωτερικό.
Γεννήθηκε στη
Φώκαια της Μ. Ασίας ή την Σμύρνη στις 15 Ιουνίου 1909 ή κατά άλλους το 1906 και
πέθανε στις 14 Νοεμβρίου 2002.
Το 1913, λόγω
των διωγμών, η οικογένειά της κατέφυγε στη Μυτιλήνη. Σπούδασε μονωδία στο Ωδείο
Αθηνών με την Αργυρή Γκίνη. Εισήλθε στο Ελληνικό Μελόδραμα το 1929, εμφανιζόμενη
στο Θέατρο Κεντρικόν. Το 1930 έλαβε μέρος στην παράσταση του έργου Το
Στοιχειωμένο Γεφύρι του Θεοφράστου Σακελλαρίδη. Το 1933 τραγούδησε στην
παράσταση της όπερας Το Δακτυλίδι της Μάνας του Μανώλη Καλομοίρη. Το 1936 έλαβε
μέρος στην παράσταση της Κάρμεν στην Κέρκυρα από θίασο του Ελληνικού
Μελοδράματος.
Το 1936
ταξίδεψε στη Βιέννη για να πάρει μέρος στον φωνητικό διαγωνισμό Belvedere όπου
επέτυχε την τέταρτη θέση. Με την υποστήριξη του μαέστρου Μπρούνο Βάλτερ,
τραγούδησε Ντον Κάρλος (Έμπολι) του Βέρντι στην Κρατική όπερα της Βιέννης στις
16 Δεκεμβρίου 1936. Αργότερα τραγούδησε σε πολλά λυρικά θέατρα της Ευρώπης.
Το 1949
πρωτοτραγούδησε στις Η.Π.Α.: στο Κάρνεγκι Χολ με μαέστρο τον Δημήτρη
Μητρόπουλο, τη Βοστώνη, το Σικάγο, τη Νέα Υόρκη, το Σαν Φρανσίσκο κ.α. Το 1951
έγινε μόνιμο στέλεχος της Μ.Ε.Τ.
Από το 1960
δίδαξε μονωδία στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα. Το 1977 δίδαξε και στο Χιούστον
του Τέξας. Αποσύρθηκε από τη διδασκαλία το 1994.
Είχε
παντρευτεί του λυρικό τραγουδιστή Θάνο Μέλλο με τον οποίο είχαν έναν γιο, τον
Μιχαήλ. Πέθανε στη Σάντα Φε του Νέου Μεξικού το 2002.
Αναγνωρίσθηκε
ως μία από τις καλύτερες μονωδούς του κόσμου για τον ρόλο τίτλου στην
"Κάρμεν". Ο βασιλεύς της απένειμε το παράσημο του Σταυρού του
Σωτήρος.
De Siris