Άννα Τασσοπούλου-Μάυ
Η Άννα Τασσοπούλου-Μάυ γεννήθηκε το 1915 και πέθανε στις 28 Φεβρουαρίου 2007, ήταν Ελληνίδα διεθνούς φήμης υψίφωνος. Μεσουράνησε στις μεγαλύτερες όπερες της μεταπολεμικής περιόδου, μαζί με τρανταχτά ονόματα του τότε καλλιτεχνικού κόσμου, όπως τον Φον Κάραγιαν και την Μαρία Κάλλας, δοξάζοντας την Ελλάδα.
Κόρη του αείμνηστου ήρωα της Μάχης του Κιλκίς, Ανθυπολοχαγού Αθανασίου Τασσόπουλου, είχε γεννηθεί στην Πάτρα. Μεγάλωσε ορφανή από πατέρα με άλλα έξι αδέλφια στην Αθήνα. Σε ηλικία δεκαέξι ετών παίρνει υποτροφία από το Ωδείο Αθηνών και πηγαίνει για σπουδές στην Γερμανία. Η ταλαντούχα σοπράνο διακρίνεται από την πρώτη στιγμή και ενώ ακόμα φοιτούσε διορίζεται πρώτη σοπράνο της Κρατικής Όπερας του Βερολίνου με διευθυντή τον Γκούσταβ Γκρύντγκενς, πρωτοφανές γεγονός στα τότε χρονικά. Από την όπερα του Μπάυροϊτ βρίσκεται στο Άαχεν, από το Βερολίνο στην Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης. Από την Αλεξάνδρεια στο Μόναχο και από την Όπερα του Ρήνου (Ντίσελντορφ) στα στούντιο της UFA σε Βιέννη και Βερολίνο, όπου «ντουμπλάρει» με την φωνή της μεγάλα αστέρια του γερμανικού κινηματογράφου.
Η «ντίβα», όπως την αποκαλούσαν, ήταν συνεχώς καθ' οδόν, σε περιοδείες και κονσέρτα σε όλες σχεδόν τις μεγάλες όπερες της εποχής, μαζί με τρανταχτά ονόματα του τότε καλλιτεχνικού κόσμου, όπως τον Φον Κάραγιαν και την Μαρία Κάλλας, με την οποία συνδεόταν φιλικά. Όταν εμφανιζόταν στα Φεστιβάλ Αθηνών, το ακροατήριο πάντα αποθέωνε την Άννα Τασσοπούλου. Η ίδια καυχιόταν ότι μεταξύ των φανατικών ακροατών της ήταν πάντοτε και ο σύντροφος της φίλης της, Αριστοτέλης Ωνάσης. Για την προσφορά της στον πολιτισμό και τις καλές Τέχνες είχε τιμηθεί από τον Βασιλέα Παύλο με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Ευποιίας.
Μαζί με τον βαρύτονο Θάνο Μπούρλο απέκτησε τον μονάκριβό γιο της Γιάννη. Αρχές της δεκαετίας του ΄60 παντρεύεται τον μεγαλοεπιχειρηματία Βάλτερ Μάυ και από τότε εγκαθίσταται μόνιμα στην Κολωνία. Ως γνήσια Ελληνίδα με βαθιά ελληνική παιδεία, αλλά και συνείδηση, παρότρυνε τον εύπορο σύζυγό της να στηρίξει τον Ελληνισμό της περιοχής και να αγωνισθεί στο πλευρό των Ελλήνων.
Με την ιδιότητα του μέλος του παγκόσμιου προεδρείου της οργάνωσης Λάιονς παρέδωσαν επιταγή μεγάλου χρηματικού ποσού στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο για τα ορφανά Κυπριόπουλα του Αγώνα. Αργότερα όταν οι ομογενείς επιχειρηματίες αποφασίζουν να οργανωθούν πάλι η Άννα πείθει το σύζυγό της να γίνει αφανής χορηγός και υποστηρικτής αυτής της προσπάθειας. Υπήρξε παράδειγμα για τον γιο της Γιάννη Μπούρλο-Μάυ, ο οποίος ηγήθηκε, ως ιδρυτικός πρόεδρος, του Γερμανο-Ελληνικού Επιχειρηματικού Συνδέσμου.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της η Άννα Τασσοπούλου-Μάυ είχε την ευκαιρία να επισκέπτεται για αρκετό χρονικό διάστημα την Μακεδονία και ειδικά το Κιλκίς, όπου ευτύχησε να δει το όνομα του πατέρα της, να δίνεται σε δρόμο της πόλης.
De Siris