Άλκης Αγγέλου
Ο Άλκης Αγγέλου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Απριλίου 1917 και πέθανε στις 27 Απριλίου 2001, ήταν κριτικός, λογοτέχνης και ιδρυτής του εκδοτικού οίκου «Ερμής».
Σπούδασε Φιλολογία την Αθήνα και έκανε το διδακτορικό του - «Πλάτωνος τύχαι», στο οποίο ασχολείται με την υποδοχή του Πλάτωνα στην Ελλάδα, από την Τουρκοκρατία και μετά. Δίδαξε στην ιδιωτική Μέση Εκπαίδευση (Αθωνιάδα, Σχολή Μωραΐτη).
Η δικτατορία τον βρήκε στη θέση του διευθυντή του Ιδρύματος Kρατικών Υποτροφιών, του οποίου υπήρξε η ψυχή μαζί με τον K. Θ. Δημαρά. Λίγο μετά, το 1969, ίδρυσε, με τη Λένα Σαββίδη, τον εκδοτικό οίκο «Ερμής», από τον οποίο ξεκίνησε η σειρά Νέα Ελληνική Βιβλιοθήκη, η οποία από το 1994 μετακόμισε στην «Εστία». Οι δύο τελευταίοι τίτλοι αυτής της σειράς είναι η «Ιστορική Ανθολογία» του Γιάννη Βλαχογιάννη και τα «Ληστρικά τραγούδια». Οι εισαγωγές σε πολλούς από τους τόμους της σειράς παραμένουν από τις σημαντικότερες μονογραφίες για τα θέματα που πραγματεύονται.
Από το 1975 ως το 1984 διετέλεσε καθηγητής της Συγκριτικής Γραμματολογίας στο ΑΠΘ, ενώ δίδαξε και στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο στη διετία 1985-86.
Μέλος του Ομίλου για τη Μελέτη του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, δούλεψε στη δεκαετία του '40 για την προετοιμασία της «Ιστορίας της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» του K. Θ. Δημαρά. Δύο εκδόσεις με τίτλο «Των Φώτων» -η πρώτη στον «Ερμή» η δεύτερη στο ΜΙΕΤ- και περιεχόμενο δοκίμια για τον ελληνικό Διαφωτισμό. Μέχρι το τέλος της ζωής του δούλευε, ενημερωνόταν, διάβαζε, σχολίαζε. Ένα βιβλίο για την ιστορία της ελληνικής παιδείας στην Τουρκοκρατία είναι ήδη στο συρτάρι του.
De Siris