Κύριλλος Ε΄
Ο Κύριλλος Ε΄, κατά κόσμον Καράκαλλος, γεννήθηκε στα τέλη του 17ου
αιώνα και πέθανε στις 27 Ιουλίου 1775, ήταν Οικουμενικός Πατριάρχης κατά τα έτη
1748-1751 και 1752-1757.
Γεννήθηκε στη Δημητσάνα στα τέλη του 17ου αιώνα, αν και κάποιοι υποστηρίζουν
ότι γεννήθηκε στο Ναύπλιο και κατόπιν μαθήτευσε στη Δημητσάνα.
Το 1715, κατά την επανακατάληψη της Πελοποννήσου από τους Οθωμανούς, ο Κύριλλος
συνελήφθη και μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Μετά την απελευθέρωσή του πήγε
στην Πάτμο, για να σπουδάσει στην Πατμιάδα Σχολή. Παραδίδεται όμως ότι δεν
αποφοίτησε από αυτή, καθώς απεβλήθη λόγω κακής συμπεριφοράς. Στην Πάτμο
χειροτονήθηκε μοναχός, έχοντας πνευματικό του πατέρα τον όσιο Αυξέντιο.
Το 1737 εξελέγη μητροπολίτης Μελενίκου και το 1745 Νικομηδείας (1745-1748).
Εξελέγη Πατριάρχης το 1748, ενώ άλλες πηγές δέχονται το 1745 ως χρόνο εκλογής, με
μεταγενέστερη επιβεβαίωση της κανονικότητάς της με συνοδική πράξη του Σεπτεμβρίου
1748. Περιγράφεται ως λόγιος και ασκητικός, με καλή μόρφωση, ενώ αναφέρεται ότι
ανέβηκε στην ιεραρχία με την αξία του.
Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του, επιβάρυνε φορολογικά τις Μητροπόλεις και
τις πλουσιότερες Επισκοπές, ενώ ελάφρυνε τις φτωχότερες ενορίες. Τα μέτρα αυτά του
δημιούργησαν εχθρούς μεταξύ των Μητροπολιτών, οι οποίοι έπλασαν συκοφαντίες εναντίον
του. Ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για την εκπαίδευση. Επί των ημερών της ποιμαντορίας
του μάλιστα, ιδρύθηκε η Αθωνιάδα Ακαδημία στο Άγιο Όρος. Εργάστηκε ιδιαίτερα
για τον περιορισμό της προπαγάνδας της Καθολικής Εκκλησίας. Εκτός αυτού, θεώρησε
το διά ραντίσματος βάπτισμα, που καθιέρωσε η Καθολική Εκκλησία με την εν Τριδέντω
Σύνοδο, ως «μεμολυσμένον» και πήρε το μέτρο του επαναβαπτισμού των Καθολικών
που επανέρχονταν στην Ορθοδοξία.
Εξαιτίας των μέτρων αυτών, ο Κύριλλος επαύθη το 1751 με ενέργειες του Γάλλου
πρέσβη και της Ρωμαιοκαθολικής κοινότητας του Πέραν, αλλά όταν το 1752 παραιτήθηκε
ο Παΐσιος Β΄, επανήλθε στο Θρόνο. Στις 16 Ιανουαρίου 1757 καθαιρέθηκε ξανά και
εξορίστηκε στην Κύπρο. Αργότερα, πήγε στο Άγιο Όρος, και έμεινε στη Σκήτη της Αγίας
Άννας ως το θάνατό του, στις 27 Ιουλίου του 1775, αν και αναφέρεται ότι στο
μεσοδιάστημα μετέβη κρυφά στην Κωνσταντινούπολη και επεδίωξε ανεπιτυχώς να
επανεκλεγεί το 1763.
De Siris