Νικ Γιαννόπουλος
O Νικ
Γιαννόπουλος γεννήθηκε την 1η Ιουλίου του 1963, είναι ηθοποιός και σκηνοθέτης,
γιος ελλήνων μεταναστών από την Πελοπόννησο, οι οποίοι επιβίωναν κάτω από σκληρές
συνθήκες (ο πατέρας του εργαζόταν σε εργοστάσιο της Ford).
Ωστόσο ο Γιαννόπουλος, που από πολύ νωρίς είχε καταλάβει ότι αυτό που ήθελε
να γίνει ήταν ηθοποιός, άρχισε να μαζεύει όλες αυτές τις εμπειρίες στο αρχείο
του εγκεφάλου του. Και θα περνούσαν αρκετά χρόνια από τη δεκαετία του ΄70 ως το
1989, όταν με την τηλεοπτική σειρά «Αcropolis now» ο ίδιος άνθρωπος θα «πετούσε»
στην κορυφή της θεαματικότητας έχοντας αξιοποιήσει με χιούμορ όλες αυτές τις δυσάρεστες,
«wog» αναμνήσεις. Υλικό του
Γιαννόπουλου δεν ήταν μόνον τα προσωπικά βιώματά του αλλά και άλλων
Ελληνοαυστραλών που είχαν βρεθεί στην ίδια θέση με τη δική του. Συλλέγοντας πληροφορίες
και εμπειρίες, ο Γιαννόπουλος έκανε την προσωπική του κωμική «αποκρυπτογράφηση»
του τι σημαίνει «wog»
και κέρδισε το παιχνίδι. Η επιτυχία του ως «επίσημου» wog είχε αφετηρία το θέατρο, το οποίο
σπούδασε από το 1981 ως το 1985, όταν πήρε το πτυχίο του στις Δραματικές Τέχνες
από το Βικτωριανό Κολέγιο Τεχνών. Δύο χρόνια αργότερα ο «wog» της σόου μπίζνες είχε
γεννηθεί. Το 1987 ο Γιαννόπουλος περιόδευσε σε όλη την Αυστραλία με το θεατρικό
σόου «Wogs out of work», το οποίο περιέγραφε
τις περιπέτειες μιας ομάδας Ελληνοαυστραλών που υπερηφανεύονταν για την καταγωγή
τους. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, το σόου είδαν περίπου 750.000 άνθρωποι
και η επιτυχία του ήταν το διαβατήριο του Γιαννόπουλου για την τηλεόραση. Η
τηλεοπτική σειρά «Αcropolis now», όπου ο Γιαν νόπουλος υποδύθηκε
έναν παρόμοιο ήρωα, ολοκληρώθηκε ύστερα από 58 επεισόδια, ενώ κατά τη διάρκειά της
ο Γιαννόπουλος έκανε μια νέα περιοδεία, το «Αcropolis now live», η οποία είχε ανάλογο
σουξέ.
Ξαφνικά το υποτιμητικό παρατσούκλι «wog» είχε γίνει κάτι σαν το
αγγλοσαξονικό «σερ» και ο Γιαννόπουλος ένα από τα πιο διάσημα πρόσωπα στη χώρα
του down under. Το 1999 ο «wog» πέρασε στη μεγάλη οθόνη
με τον «Ελληνάρα» («Τhe wog boy») σε παραγωγή και σενάριο Γιαννόπουλου, ο οποίος βεβαίως
πρωταγωνιστούσε. Παίζοντας τον μπαγαπόντη «Ελληνάρα» Στιβ Καραμίτση, ο Γιαννόπουλος
γεύθηκε ακόμη μια μεγάλη επιτυχία στην Αυστραλία και στη Νέα Ζηλανδία, όπου το
φιλμ προβλήθηκε το 2000 και έκοψε 7 εκατ. εισιτήρια. Τα κέρδη του, περίπου 14
εκατ. δολάρια, ήταν ένα αστρονομικό ποσό συγκριτικά με το κόστος παραγωγής της ταινίας,
η οποία υπήρξε επιτυχία και στη χώρα μας, όπου προβλήθηκε τον Δεκέμβριο του ιδίου
έτους. Ενα αστέρι είχε πια γεννηθεί και το αστέρι βραβευόταν. Το 2001 ο Νικ
Γιαννόπουλος ανακηρύχθηκε κωμικός της χρονιάς στην Εκθεση Αυστραλέζικου
Κινηματογράφου, ενώ έχει στην κατοχή του και το Βραβείο Μo, καλύτερου περφόρμερ
κωμωδίας, για την περίοδο 1998/99.
Πέρασαν δέκα χρόνια από την εποχή του κινηματογραφικού θριάμβου και να που
στις μέρες μας ο Στιβ ο «Ελληνάρας» ξανακτυπά- αυτή τη φορά στη Μύκονο. Με
επικεφαλής τον Γιαννόπουλο, και πάλι στον ρόλο του Στιβ Καραμήτσου, η ταινία «Τhe kings of Μykonos» περιγράφει τις περιπέτειές
του στο κοσμοπολίτικο νησί του Αιγαίου όπου, παρέα με τον κολλητό του (Βινς Κολόσιμο),
έχει πάει για την παραλαβή της παραλίας Ρaradise και μιας ταβέρνας που
του έχει αφήσει κληρονομιά ένας άγνωστος θείος. Ο Στιβ οραματίζεται καλοπέραση
αν και, όπως αποδεικνύεται, έχει υπολογίσει χωρίς τον ξενοδόχο καθώς η ανεπανάληπτη
ντόπια ελληνική νοοτροπία κρύβει μπόλικες παγίδες. Συγγενείς και τοπικοί παράγοντες
θα προσπαθήσουν να του βάλουν «τρικλοποδιές», η Εφορία του ζητάει ένα εκατομμύριο
ευρώ ως φόρο κληρονομιάς και πάει λέγοντας... Ανέκαθεν ο Νικ Γιαννόπουλος ήθελε
να γυρίσει μια ταινία στη χώρα μας την οποία επισκέφθηκε για πρώτη φορά σε ηλικία
14 ετών.
De Siris