Ιωακείμ Δ΄
Ο Πατριάρχης Ιωακείμ ο Δ΄ γεννήθηκε στην Καλλιμασιά Χίου στις 5 Ιουλίου
1837. Το κοσμικό του όνομα ήταν Νικόλαος Κρουσουλούδης. Ο πατέρας του λεγόταν
Ιωάννης και η μητέρα του Λεμονιά, το γένος Κοκκώδη, και ήταν αδελφή του
Πατριάρχη Ιωακείμ Β΄ (Κοκκώδη). Για το λόγο αυτό, μερικοί αποκαλούν και τον
ίδιο Κοκκώδη.
Όταν ήταν σε μικρή ηλικία, η οικογένειά του μετακόμισε στην
Κωνσταντινούπολη. Τότε ο θείος του ήταν Μητροπολίτης Κυζίκου. Ο Νικόλαος
φοίτησε στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε το 1861. Ήταν
μάλιστα ο πρώτος απόφοιτος της Σχολής ο οποίος αναδείχτηκε Οικουμενικός
Πατριάρχης. Χειροτονήθηκε διάκονος και ονομάστηκε Ιωακείμ, προς τιμήν του θείου
του. Κατόπιν διορίστηκε υπογραμματέας της Ιεράς Συνόδου και από 31 Ιανουαρίου
1863 αρχιγραμματέας της.
Στις 28 Νοεμβρίου 1870 εξελέγη Μητροπολίτης Λαρίσης. Στις 8 Αυγούστου 1875,
και ενώ Πατριάρχης ήταν ο θείος του, μετατέθηκε στη Μητρόπολη Δέρκων. Απεστάλη αρκετές φορές στο Άγιο Όρος για εκκλησιαστικές αποστολές,
διετέλεσε πρόεδρος επιτροπών και ιδρυμάτων και το 1880 έθεσε το θεμέλιο λίθο
του Ιωακείμειου Παρθεναγωγείου στη Χίο, εκ μέρους του θείου του.
Το 1883 αρρώστησε από φυματίωση και πέρασε το χειμώνα στο Παλέρμο της
Ιταλίας και σε λουτρά της Αυστρίας και της Βουλγαρίας. Κατά την παραμονή του
στην Ιταλία επισκέφτηκε και τον Πάπα Λέοντα ΙΓ΄, γεγονός πρωτοφανές για την
εποχή.
Την 1η Οκτωβρίου 1884 εξελέγη Πατριάρχης και ενθρονίστηκε μια εβδομάδα
μετά. Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του αναγνωρίστηκε το Αυτοκέφαλο της
Εκκλησίας της Ρουμανίας, αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις του Πατριαρχείου με τις
Εκκλησίες της Σερβίας και της Ρουμανίας, ενώ επίσης επισκευάστηκε ο
Πατριαρχικός Ναός του Αγίου Γεωργίου. Καθώς όμως η ασθένειά του εξακολουθούσε
να τον ταλαιπωρεί, κατέληξε να παραιτηθεί στις 14 Νοεμβρίου 1886. Στις 5
Δεκεμβρίου του ίδιου έτους αναχώρησε για τη Σμύρνη και κατόπιν για τη γενέτειρά
του Χίο, όπου και πέθανε δυο μήνες μετά, στις 15 Φεβρουαρίου 1887, σε ηλικία
μόλις 50 ετών. Ετάφη πίσω από το ναό της Μεταμορφώσεως της Καλλιμασιάς Χίου,
όπου αργότερα στήθηκε και μεγαλόπρεπο μνημείο.
De Siris