Ιωάννης Μανωλεδάκης
O Ιωάννης Μανωλεδάκης γεννήθηκε το 1937και πέθανε στις 26 Ιουνίου 2011,
ήταν Έλληνας νομικός, ομότιμος καθηγητής Ποινικού δικαίου και αντεπιστέλλον
μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Αμερικανικό Κολλέγιο
«Ανατόλια» το 1955 με τιμητική διάκριση. Αριστούχος πτυχιούχος (1960) και
αριστούχος διδάκτορας του Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης (1967). Υφηγητής του Ποινικού Δικαίου ΑΠΘ (1972) και ομόφωνα
εκλεγμένος επίκουρος καθηγητής του Ποινικού Δικαίου στην Πάντειο Ανώτατη Σχολή
Πολιτικών Επιστημών (1972). Επίκουρος καθηγητής (1973) και τακτικός καθηγητής
(1978) του Ποινικού Δικαίου στο ΑΠΘ. Επισκέπτης καθηγητής στη Νομική Σχολή του
Πανεπιστημίου Θράκης (1974-1977). Έχει διδάξει Ποινικό Δίκαιο, Φιλοσοφία του
δικαίου και Εισαγωγή στην Επιστήμη σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο,
καθώς επίσης και σε σχολές επιμόρφωσης στελεχών και λαϊκά πανεπιστήμια. Το 2003
εκλέχτηκε Αντεπιστέλλον Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2004 η Σύγκλητος του
Α.Π.Θ. του απένειμε ομόφωνα τον τίτλο του Ομότιμου Καθηγητή.
Ο Μανωλεδάκης υπήρξε εις εκ των κορυφαίων Ελλήνων ποινικολόγων. Για το
θάνατό του, μίλησε σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας. Σε δήλωσή του ο Γ.
Παπανδρέου υπογραμμίζει ότι ο Ι. Μανωλεδάκης, υπήρξε πρότυπο επιστήμονα και
δασκάλου για πολλές γενιές Ελλήνων Νομικών καθώς διεύρυνε τους ορίζοντες της
ποινικής σκέψης και ανήγαγε τη νομική επιστήμη σε εγγυητή της ανθρώπινης
ελευθερίας και αξιοπρέπειας ενώ το παραδειγματικό του ήθος, τιμάται από όλη την
επιστημονική κοινότητα και την ελληνική κοινωνία.
Για πάρα πολύ μεγάλη απώλεια για τη νομική επιστήμη την ακαδημαϊκή
κοινότητα και τον τόπο, έκανε λόγο σε δήλωσή του Ε. Βενιζέλος.«Ο Γιάννης
Μανωλεδάκης ήταν ο υποδειγματικός και εμπνευσμένος δάσκαλος. Ο επίμονος και
ευρηματικός ερευνητής. Ο ιδρυτής μιας ολόκληρης σχολής στο ποινικό δίκαιο και
για μας, τους μαθητές, συναδέλφους και φίλους του, ο άνθρωπος που αποτελούσε το
σημείο αναφοράς της ακαδημαϊκής κοινότητας. Ο συνεκτικός ιστός, ο εκφραστής του
ηθικού κανόνα μέσα στο ελληνικό πανεπιστήμιο»
De Siris